Αθηναίων Πολιτεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
|source =
}}
Η '''Αθηναίων Πολιτεία''', ([[Λατινικά|λατ.λατινικά]]: Athenesium respublica,Respublica) είναι η μόνη διασωθείσα πραγματεία του περί πολιτειών του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] ανάμεσα στις 158 κατά τον [[Διογένης Λαέρτιος|Διογένη Λαέρτιο]],<ref>[[Διογένης Λαέρτιος]][[s:Βίοι φιλοσόφων/Ε|Βίοι φιλοσόφων βιβλί Ε΄]] </ref> που είχε μελετήσει. Ο μοναδικός πάπυρος βρέθηκε σε τέσσερις κυλίνδρους στη περιοχή της [[Ερμούπολη Αιγύπτου|Ερμούπολη]] της Άνω Αιγύπτου το [[1879]] και δημοσιεύτηκε το [[1881]] στο [[Βερολίνο]]. Τον Ιανουάριο του [[1891]] πραγματοποιήθηκε και η πρώτη έκδοση από τον [[Φρέντερικ Κένυον]].
 
==Σύνοψη==
Γραμμή 21:
<blockquote><div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;">«κατασιγάσατε μέσα στην ψυχή το πείσμα σεις<br> που από την πλησμονή των αγαθών έχετε πια<br> χορτάσει,<br> και μετριάστε το αλαζονική σας πνεύμα (μέγα νόον)<br> γιατί ούτε εμείς θα υποταχθούμε κι ούτε σεις<br> θα ωφελεθείτε (άρτια ταύτ΄ έσεται)απ΄όλα αυτά». </blockquote>
 
και γενικά θεωρεί υπαίτιους της σύρραξης τους πλούσιος, γι΄αυτόγι' αυτό και στην αρχή της ελεγείας λέει ότι φοβάται:
{{Quote|Και την φιλαργυρία και την υπερηφάνεια, γιατί αυτά προκάλεσαν την έχθρα που σοβεί.<ref>κεφ.V, 1-3</ref>}}
 
Γραμμή 27:
Στο XLI κεφάλαιο γίνεται ανακεφαλαίωση από την πρώτη μεταβολή του αρχαϊκού πολιτεύματος του Ίωνα και των συντρόφων του μέχρι την ενδέκατη μεταβολή που έλαβε χώρα όταν επέστρεψαν οι δημοκρατικοί από την [[Φυλή]] και από τον Πειραιά· από τότε ως σήμερα (322 π.Χ.) ισχύει το ίδιο πολίτευμα με αδιάκοπη αύξηση των εξουσιών του λαού. Διότι ο δήμος έχει καταστεί κύριος των πάντων και διακυβερνά τα πάντα με ψηφίσματα και με δικαστήρια, στα οποία αυτός είναι κυρίαρχος, εφόσον μάλιστα και οι αποφάσεις που άλλοτε ανήκαν στη βουλή έχουν τώρα περιέλθει στο δήμο. Και σε αυτό φαίνεται πως έχουν ενεργήσει σωστά γιατί πιο εύκολα διαφθείρονται οι λίγοι από τους πολλούς και με χρήματα και με εύνοιες.
 
Η δεύτερη μεταβολή έγινε επί [[Θησέας|Θησέως]] και αποτελούσε μικρή παρέκκλιση από το καθεστώς της βασιλείας. Μετά από αυτήν έλαβε χώρα η μεταρρύθμιση του [[Δράκων|Δράκοντος]] κατά την οποία για πρώτη φορά θέσπισαν νόμους και τρίτη αυτή που έγινε επί Σόλωνος μετά τις ταραχές από την οποία αρχίζει η δημοκρατία. Τετάρτη η τυραννίδα της εποχής του [[Πεισίστρατος|Πεισίστρατου]]. Πέμπτη, η πολιτειακή μεταβολή του [[Κλεισθένης|Κλεισθένη]] μετά την κατάλυση της τυραννίδας που ήταν πιο δημοκρατική από του Σόλωνος. Έκτη η μεταρρύθμιση μετά τα [[Μηδικά]], όταν τα πολιτικά πράγματα τα διαχειρίζονταν η βουλή του [[Άρειος Πάγος (αττικό δίκαιο)|Αρείου Πάγου]] Την διαδέχτηκε ως έβδομη η αλλαγή που υπέδειξε ο [[Αριστείδης]] και πραγματοποίησε ο [[Εφιάλτης]] αφού κατέλυσε την εξουσία της βουλής του Αρείου Πάγου.κατά την οποία η πόλη έκαμε πολλά λάθη υπό την επίδραση των δημαγωγώ και εξαιτίας της θαλασσοκρατίας. Όγδοη ήταν η εγκαθίδρυση του καθεστώτος των [[Προσωρινό Πολίτευμα των Τετρακοσίων|Τετρακοσίων]] και στη συνέχεια, ένατη, πάλι η δημοκρατία. Δέκατη ήταν η τυραννίδα των [[Τριάκοντα Τύραννοι|τριάκοντα]] και η τυραννίδα των Δέκα.
==Οδοποιοί ==
Κληρώνουν επίσης και τους εξής αξιωματούχους:
Γραμμή 35:
 
==Αγορανόμοι, Μετρονόμοι, Σιτοφύλακες και Επιμελητές λιμανιών==
Κληρώνονται επίσης και δέκα αγορανόμοι, πέντε για τον Πειραιά και πέντε για το άστυ. Αυτοί έχουν κατά νόμο την αρμοδιότητα ν φροντίζουν ώστε όλα τα εμπορεύματα να πωλούνται καθαρά και ανόθευτα.<ref>Αυτόθι LI. 1</ref> Δέκα είναι και οι κληρωτοί μετρονόμοι, πέντε για το άστυ και πέντε για τον Πειραιά· έργο τους είναι να ελέγχουν όλα τα μέτρα και τα σταθμά, ώστε οι πωλητές να χρησιμοποιούν τα σωστά
 
Υπάρχουν επίσης και σιτοφύλακες κληρωτοί που άλλοτε ήταν δέκα, πέντε για τον Πειραιά και πέντε για το άστυ, τώρα όμως είναι είκοσι για το άστυ και δεκαπέντε για τον Πειραιά. Αυτοί φροντίζουν πρώτα να πωλούνται στη σωστή τιμή τα ανάλεστα γεννήματα στην αγορά κι έπειτα οι μυλωθροί να πωλούν τα άλευρα σε τιμή αντίστοιχη προς αυτή του κριθαριού και οι αρτοπώλες τα ψωμιά ανάλογα με την τιμή του σιταριού και στο βάρος που εκείνοι ορίζουν- γιατί ο νόμος προστάζει να το ορίζουν εκείνοι. Η ποινή του θανάτου που επιβάλλονταν στους σιτοφύλακες σε περιπτώσεις μη αποτελεσματικού ελέγχου της λαθραίας διακίνησης σιταριού καταδεικνύει την ευαισθησία της πολιτείας για το βασικό είδος του ψωμιού που δεν έπρεπε να στερηθεί κανείς οικογενειάρχης.<ref>[[Λυσίας]], [[Κατά σιτοπωλών]]</ref>