Ιμπραήμ Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 39:
Στην αρχή της βασιλείας του, υπό την καθοδήγηση του μεγάλου βεζίρη Κεμανκές Καρά (Μαύρος Τοξότης) Μουσταφά Πασά, προώθησε ειρηνικές σχέσεις με την [[Περσία]] και την [[Αυστρία]] και ανακαταλήφθηκε το φρούριο του Αζόφ από τους Κοζάκους (1642). Το 1644, υπό την επιρροή του νέου πνευματικού σύμβουλού του, Τσιντσή Χουσεΐν Χότζα, και της μητέρας του, ξεκίνησε εκστρατεία στην [[Κρήτη]], πυροδοτώντας τον εξαντλητικό πόλεμο με τη Βενετία (1645-69).
O ασταθής χαρακτήρας του προκάλεσε δυσαρέσκεια, ενώ τα πάθη και οι εκκεντρικότητές του - γνωστές στο λαό του - τού χάρισαν το παρωνύμιο «Τρελός» ([[τουρκική γλώσσα|
Μέχρι το 1648 όλες οι φατρίες θεωρούσαν αναγκαία την απομάκρυνση του σουλτάνου, ενώ ακόμα και η μητέρα του είχε επίγνωση των επιζήμιων συνεπειών των πράξεών του για το μέλλον της αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον γραφέα Κατίμπ Τσελεμπή, η επιδεικτική χειρονομία παραχώρησης, από το μεγάλο βεζίρη, γούνινων ενδυμάτων στους διοικητές που επέστρεφαν από τις εκστρατείες στην Κρήτη, πυροδότησαν την εξέγερση που οδήγησε τελικά στην εκθρόνιση του Ιμπραήμ, σε μια περίοδο που ο λαός της οθωμανικής αυτοκρατορίας υπέφερε από κακουχίες και έλλειψη αγαθών<ref>Finkel, ό.π, 307</ref>.
| |||