Ανταρκτική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 310:
Ο θαλάσσιος πάγος επεκτείνεται ετησίως κατά τον ανταρκτικό χειμώνα και το μεγαλύτερο μέρος του λιώνει το καλοκαίρι. Αυτός ο πάγος σχηματίζεται από το νερό του ωκεανού και επιπλέει σε αυτό, έτσι δεν συμβάλει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου γύρω από την Ανταρκτική έχει παραμείνει εν γένει σταθερή τις τελευταίες δεκαετίες, αν και η αλλαγές στο πάχος του δεν είναι ξεκάθαρες.<ref name="United Nations Environment Programme">{{cite web|title=Regional changes in Arctic and Antarctic sea ice|publisher=United Nations Environment Programme|url=http://maps.grida.no/go/graphic/regional-changes-in-arctic-and-antarctic-sea-ice}}</ref><ref name="National Snow and Ice Data Center">{{cite web|url=https://nsidc.org/cryosphere/seaice/characteristics/difference.html|title=All About Sea Ice|last=|first=|date=|website=|publisher=National Snow and Ice Data Center|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110124112435/http://nsidc.org/seaice/characteristics/difference.html|archivedate=24/1/2011|accessdate=27/1/2018}}</ref>
 
Το λιώσιμο των επιπλέοντων παγοκρηπίδων (πάγος που προέρχεται από την στεριά) δεν συμβάλει αφ εαυτού ιδιαίτερα στην άνοδο της θαλάσσιας στάθμης (καθώς εκτοπίζει νερό αντίστοιχο με τη μάζα του). Είναι ωστόσο αυτή η εκροή πάγου από την στεριά που σχηματίζει την παγοκρηπίδα, αυτή που προκαλεί την άνοδο της στάθμης. Αυτό αντισταθμίζεται από την χιονόπτωση στην ήπειρο. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν καταγραφεί πολλές καταρρεύσεις μεγάλων παγοκρηπίδων στις ακτές τις Ανταρκτικής, ιδιαίτερα κατά μήκος της Ανταρκτικής Χερσονήσου. Έχουν εκφραστεί ανησυχίες ότι η διατάραξη των παγοκρηπίδων ενδέχεται να προκαλέσει αυξημένη παγετώνια εκροή από τον ηπειρωτικό πάγο.<ref name="RignotCasassa2004">{{cite journal| doi url= 10http://citeseerx.ist.psu.1029edu/2004GL020697| last1 viewdoc/download?doi= Rignot | first1 = E10.| last2 = Casassa | first2 = G1.| last3 = Gogineni | first3 = P1.| last4 = Krabill | first4 = W321.| last5 6850&rep= Rivera | first5 rep1&type= A.pdf| last6 = Thomas | first6 = R.| year = 2004| title = Accelerated ice discharge from the Antarctic Peninsula following the collapse of Larsen B ice shelf| last1=Rignot|first1=E.|last2=Casassa|first2=G.|date=22/9/2004|journal = Geophysical Research Letters| volume accessdate= 3127/1/2018| issue = 18| doi=10.1029/2004GL020697|year=2004|volume=31|pages = L18401| url bibcode= 2004GeoRL..3118401R|pmc=|pmid=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110707011139/http://www.glaciologia.cl/textos/RignotetalGRLPeninsulaAccel.pdf| accessdate archivedate= 22 Οκτωβρίου 7/7/2011| pmid last3= Gogineni| pmc first3= P.| bibcode last4= 2004GeoRLKrabill|first4=W.|last5=Rivera|first5=A.3118401R}}{{Dead link|datelast6=June 2015Thomas|first6=R.}}</ref>
 
Στην ήπειρο αυτή καθεαυτή, ο μεγάλος όγκος του σύγχρονου πάγου περιέχει περίπου το 70% του παγκόσμιου πόσιμου νερού.<ref name="howstuffworks" /> Αυτό το παγοκάλυμμα συνεχώς κερδίζει πάγο από τις χιονοπτώσεις και χάνει από τις εκροές προς την θάλασσα. Στην Δυτική Ανταρκτική υπάρχει πλέον πλεόνασμα εκροής πάγου από τους παγετώνες, πράγμα που θα αυξήσει μακροπρόθεσμα την στάθμη της θάλασσας. Μία επισκόπηση των επιστημονικών μελετών που εξέταζαν δεδομένα από το 1992 έως το 2006 υποδεικνύουν ότι μία λογική εκτίμηση για τις καθαρές απώλειες πάγου ανέρχεται σε 50 [[γιγατόνος|γιγατόνους]] πάγου ανά έτος (αντιστοιχεί σε 0,14mm άνοδο της στάθμης της θάλασσας).<ref name="ShepherdWingham2007">{{cite journal| doi = 10.1126/science.1136776| last1 = Shepherd | first1 = A.| last2 = Wingham | first2 = D.| title = Recent Sea-Level Contributions of the Antarctic and Greenland Ice Sheets| journal = [[Science (journal)|Science]]| volume = 315| issue = 5818| pages = 1529–1532| year = 2007| pmid = 17363663| pmc = }}</ref> Σημαντική επιτάχυνση της εκροής παγετώνων στον [[Κόλπος της Θάλασσας Αμούνδσεν|Κόλπο της Θάλασσας Αμούνδσεν]] ενδέχεται να έχει υπερδιπλασιάσει αυτόν τον αριθμό για το 2006.<ref name="RignotBamber2008">{{cite journal| doi = 10.1038/ngeo102| last1 = Rignot | first1 = E.| last2 = Bamber | first2 = J. L.| last3 = Van Den Broeke | first3 = M. R.| last4 = Davis | first4 = C.| last5 = Li | first5 = Y.| last6 = Van De Berg | first6 = W. J.| last7 = Van Meijgaard | first7 = E.| year = 2008| title = Recent Antarctic ice mass loss from radar interferometry and regional climate modelling| journal = Nature Geoscience| volume = 1| issue = 2| pages = 106| pmid = | pmc = }}</ref>