|
==Η διατριβή του Σακελλαρίου==
Έγραψε ιστορικές μελέτες όπως «Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν», η οποία υποβλήθηκε ως εναίσιμος διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφική Αθηνών, αλλά τελικώς απερρίφθη.<ref>[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Ο Μοριάς στην ιστορία», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ. 72</ref>Ο Μιχαήλ Βολονάκης απέριψε τη διατριβή με βάση την ορθό χρήση της ιστορικής μεθόδου,
τη χρήση και έλεγχο των πηγών, την σαφήνεια της έκφρασης. Ο καθηγητής Χατζής από την μεριά του τον μέμφθηκε για κομμουνίζοντα επείδή παρέπεμπε στυς Κορδάτο και Βλαχογιάννη. Ο Νικόλαος Βέης με τη σειρά του την εγκωμίασε ως "μία των εξοχωτέρων διατριβών των όσων εγράφησαν περί της Πελοποννήσου κατά τον 18ο αιώνα'' Ο Νικόλαος Εξαρχόπουλος διατύπωσε ένσταση περί του ελέγχου των πολιτικών φρονημάτων του Σακελλαρίου. Τελικά υπέρ της απόρριψής της ψήφισαν οι Χατζής, Κουκουλές, Οικονόμος,Βολονάκης, Λογοθέτης, Πεζόπουλος, Σκάσσης, Εξαρχόπουλος, Βορέας και ο κοσμήτωρ Αρβανιτόπουλος. Υπέρ της απόσυρσης και της επανυποβολής της οι Βέης, Άμαντος Κουγέας. Ο Άμαντος ζήτησε να ξαναγραφτεί προκειμένου να "τονισθούν οι εθνικοί παράγοντες συμφώνως προς το πνεύμα της σχολής''.<ref>Μιχαήλ Σακελλαρίου, Φοιτητικές και μεταφοιτητικές εμπειρίες (1928-1944). Συμβολή από υποκειμενική σκοπιά στην ιστορία ,μελετών της νεοελληνικής ιστορίας, εκδ. Μυρμιδόνες, Αθήνα,2010,σελ.855-883</ref>
==Βιβλιογραφία==
|
