Σωκράτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 36:
{{Απόφθεγμα|πλάτος=300|απόφθεγμα=ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ<br /> Η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο|πηγή=[[Απολογία Σωκράτους (Πλάτων)|Απολογία Σωκράτους.]]}}
 
== Καταδίκη και θάνατος ==
== Θάνατος ==
{{κύριο|Ευθύφρων (διάλογος)}}
{{κύριο|Απολογία Σωκράτους (Πλάτων)}}
Γραμμή 45:
Το 399 π.Χ. ο φιλόσοφος βρέθηκε αντιμέτωπος με το Δικαστήριο της [[Ηλιαία|Ηλιαία]]ς. Εκεί, σε μία δίκη η οποία έχει χαρακτηριστεί από πολλούς μελετητές ως παρωδία, διατυπώθηκαν εναντίον του κατηγορίες για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων<ref>Τουλ, Χάρης: «Ποία ήτο η έννοια της επί ασεβεία κατηγορίας του Σωκράτους και ποίαι αι επιπτώσεις της καταδίκης του». Παρνασσός 22 (1980), 16-28.</ref>. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο. Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής. Ενώ ένας από τους βασικούς λόγους για κατηγορία του, στην πραγματικότητα ήταν ότι ο [[Κριτίας]], ένας από τους μαθητές του και μάλιστα από τους πιο σημαντικούς, είχε πάρει μέρος στην εξουσία των [[Τριάκοντα Τύραννοι|τριάκοντα τυράννων]]. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν νοθευμένη.
 
Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο [[Φυλακές Σωκράτους|δεσμωτήριο]] 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της [[Δήλος|Δήλου]]. Από τον διάλογο του Πλάτωνα ''[[Κρίτων]]'' φαίνεται ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει, καθώς είχαν δωροδοκήσει τον φρουρό του και παράλληλα εάν το έκανε αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα έβρισκε ασφαλές καταφύγιο σε κάποια από τις πολλές πόλεις όπου είχε υποστηρικτές. Ο Κρίτων δε, θα ήταν ασφαλής από καταδίκη γιατί σύμφωνα με τον ίδιο δεν θα υπήρχαν επαρκή στοιχεία εναντίον του. Ο Σωκράτης ωστόσο παρέμεινε πιστός στη κοσμοθεωρία του και αρνήθηκε, εξηγώντας ότι επωφελήθηκε ζώντας κάτω από τους αθηναϊκούς νόμους για εβδομήντα χρόνια και αν τους παραβιάζε τώρα επειδή Αυτοί έδρασαν εις βάρος του θα ήταν συμφεροντολόγος. Του εξηγείΕξηγεί επίσης ότι κανείς δεν πρέπει ποτέ να φέρεται άδικα, ανεξαρτήτως περιστάσεων. Έτσι, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε το θάνατο ειρηνικά και γαλήνια και ήπιε το [[κώνειο]], όπως πρόσταζε ο νόμος.
 
[[Αρχείο:Socrates Efes Museum.JPG|thumb|200px|left|Αρχαία τοιχογραφία, Μουσείο Εφέσου, 1ος-5ος αιώνας.]]