5.036
επεξεργασίες
Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Καλμούκοι»
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
μ (προστέθηκε η Κατηγορία:Βουδισμός (με το HotCat)) |
μ |
||
|
Με το πέρασμα του χρόνου, και μολονότι ήταν σχετικά πιστοί στην τσαρική εξουσία, η Ρωσία προσπάθησε να τους ελέγξει ποικιλλόμορφα. Ενθάρρυνε τη δημιουργία σλαβικών και γερμανικών οικισμών στα εδάφη τους, δοκίμασε να τους εκχριστιανίσει, επενέβαινε όλο και περισσότερο στους πολιτικούς θεσμούς τους. Έτσι το χειμώνα του [[1770]] - [[1771]] το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, αυτοί που ζούσαν ανατολικά του Βόλγα, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους Τζουγκαρία. Από τους 200.000 που έφυγαν, μόλις οι μισοί κατάφεραν τελικά να φθάσουν στη Τζουγκαρία - οι υπόλοιποι πέθαναν στο δρόμο από τις κακουχίες, την πείνα και τις ενέδρες ληστών.
Μετά τη μετανάστευσή των περισσότερων καλμίκων, η τσαρίνα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη
Μετά την [[Οκτωβριανή Επανάσταση]] ([[1917]]) και αντιδρώντας στην κολλεκτιβοποίηση που επέβαλε το νέο καθεστώς, αρκετοί καλμίκοι διέφυγαν στη Δύση και δημιούργησαν κοινότητες ''εμιγκρέδων'' στο [[Βελιγράδι]], τη [[Σόφια]], την [[Πράγα]] και το [[Παρίσι]]. Με την έναρξη του [[
Ο [[Κόκκινος Στρατός]] ανακατέλαβε την περιοχή στα τέλη του 1942. Η Καλμίκια καταργήθηκε ως ομοσπονδιακό υποκείμενο και τα εδάφη της διαμοιράσθηκαν στις όμορες [[Διοικητική διαίρεση της Ρωσίας|περιφέρειες]] του [[Περιφέρεια Βολγκογκράντ|Στάλινγκραντ]], της [[Κράι Σταυρούπολης|Σταυρούπολης]] και του [[Περιφέρεια Άστραχαν|Άστραχαν]]. Οι Καλμίκοι εξορίσθηκαν ομαδικά στη [[Σιβηρία]], ενώ ρώσοι και ουκρανοί από κατεστραμμένες περιοχές στάλθηκαν για να εποικίσουν τα εδάφη που άφησαν.
| |||