Βικιπαίδεια

ΕΟΚΑ Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Αναίρεση έκδοσης 6847512 από τον Δαμοκλής (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32:
Η '''Ε.Ο.Κ.Α. Β΄''' ('''Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών Β΄''') ήταν [[Εθνικισμός|εθνικιστική]] ένοπλη παραστρατιωτική οργάνωση που δημιουργήθηκε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] το [[1971]]. Ιδρύθηκε από τον [[Γεώργιος Γρίβας - Διγενής|Γεώργιο Γρίβα -Διγενή]], με σκοπό την ένοπλη δράση για τη δημιουργία των προϋποθέσεων που θα οδηγούσαν στην ένωση της [[Κύπρος|Κύπρου]] με την Ελλάδα, στην αρχή μέσω συνεργασίας με τον Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο, [[αρχιεπίσκοπος Μακάριος|Μακάριο]], στη συνέχεια μέσω εκφοβισμού και τέλος μέσω της ένοπλης σύγκρουσης. Αντιτάχθηκε στην πολιτική του Μακαρίου, ο οποίος υποστήριζε την ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και την πολιτική του εφικτού όσον αφορά στην ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
 
Η δράση της ΕΟΚΑ Β΄ ξεκίνησε με δολιοφθορά εγκαταστάσεων, κλοπή όπλων, εκρηκτικών υλών και ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών και αυτοκινήτων. Αργότερα υπήρξε αιματηρή εμπλοκή, με νεκρούς, ενάντια στις δυνάμεις του Μακαρίου. {{Ασαφές}}
 
Η ΕΟΚΑ Β΄ υποστήριξε το πραξικόπημα της [[Πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο | 15ης Ιουλίου 1974]] στην Κύπρο. Στις 20 Ιουλίου, μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ επιτέθηκαν σε τουρκοκυπριακούς θύλακους, ενώ μετά την κατάληψη τους, προέβησαν σε δολοφονίες αμάχων, ενώ βίασαν γυναίκες και κορίτσια. <ref name="sevgulrape">{{cite web|url=http://www.stwing.upenn.edu/~durduran/hamambocu/authors/svg/svg3_17_2008.html|title=Turkish Cypriot and Greek Cypriot victims of rape: The invisible pain and trauma that’s kept `hidden`|publisher=Hamamböcüleri Journal|accessdate=8 April 2015|last1=Uludağ|first1=Sevgül}}</ref>
 
Η ΕΟΚΑ Β΄ ευθύνεται για μαζικές σφαγές αμάχων, όπως την [[σφαγή της Τόχνης]] και την [[Σφαγή στην Μαράθα, Σανταλάρη και Αλόα|σφαγή στην Αλόα-Μαράθα και Σανταλάρη]] χαρακτηρίστηκε εγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τον ΟΗΕ. <ref name=":5">''UN monthly chronicle, Volume 11 (1974)'', United Nations, Office of Public Information, [https://books.google.com/books?ei=rSlUTcuUIoOCOr3w1agJ&ct=result&id=zichAAAAMAAJ&dq=Maratha+massacre+cyprus&q=Maratha#search_anchor p. 98]</ref>
 
Η ΕΟΚΑ Β΄ είναι ξανά δημοφιλής στους κόλπους των εθνικιστών της Κύπρου, ανάμεσα τους στο ΕΛΑΜ και στις κερκίδες των γηπέδων, ιδίως ανάμεσα στους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ.{{παραπομπή}}
Γραμμή 46:
Το ζήτημα της Ένωσης της νήσου στην Ελλάδα αναθερμάνθηκε κατά την διάρκεια της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]] στην Ελλάδα. Ενώ η κυπριακή ηγεσία αρχικά επιδίωκε την πολιτική ένωση, άλλαξε στάση διαβλέποντας την πιθανότητα ενέργειας από την [[Τουρκία]]. Η αλλαγή πολιτικής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, δυσαρέστησε το Γεώργιο Γρίβα και τον οδήγησε το [[1971]] να λάβει την πρωτοβουλία, στην προχωρημένη ηλικία των 74 ετών, με την δημιουργία της ΕΟΚΑ Β΄, στην οποία εντάχθηκαν ορισμένα στελέχη της πρώτης ΕΟΚΑ. και άλλοι Ελληνοκυπρίοι. Σκοπός της οργάνωσης ήταν η ένοπλη δράση ώστε να εξαναγκαστεί η κυπριακή κυβέρνηση να μην εγκαταλείψει το όραμα της ένωσης της νήσου με την Ελλάδα.
 
Σύμφωνα με τον Μακάριο Δρουσιώτη, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θέλοντας να απαλλαγούν από τον Μακάριο στο νησί, προσέγγισαν Γρίβα ο οποίος διέθεσε τον εαυτό του στα σχέδια που είχαν εκπονήσει.<ref>Δρουσιώτης Μακάριος, βλ.βιβλ.πηγές σελ.17</ref> Προσθέτει ότι οι Αμερικάνοι μετά τον Β παγκόσμιο ίδρυσαν στην Ευρώπη, την [[Επιχείρηση Gladio|δίκτυο Stay Behind]]. Σε κάθε χώρα το όνομα της οργάνωσης ήταν διαφορετικό. Στην Ελλάδα ονομαζόταν "«Προβιά"», στην Ιταλια "«Gladio"», στην Τουρκία "«Τμήμα Ειδικού Πολέμου"». Επειδή αποκαλύφθηκε η ύπαρξη της οργάνωσης Gladio στην Ιταλία, συνήθως όλες οι οργανώσεις στον Τύπο ονομαζόταν Gladio. Οι οργανώσεις αυτές ήταν μυστικές από τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών. Στην Ελλάδα, η Προβιά, στηρίχθηκε στον προϋπάρχουσα στρατιωτική οργάνωση, ΙΔΕΑ ([[Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών | Ιερό Δεσμό Ελλήνων Αξιωματικών]]). Η ΙΔΕΑ χρηματοδοτήθηκε με εκατομμύρια δολλάρια από την CIA, όπως και η Τούρκικη. Η Τούρκικη οργάνωση είχε στενές σχέσεις με την οργάνωση [[Γκρίζοι Λύκοι]]<ref>Δρουσιώτης Μακάριος, βλ.βιβλ.πηγές σελ.24-27</ref> και έλεγχε αργότερα την τουρκοκυπριακή ΤΜΤ. Η ΙΔΕΑ, μέσω της ΕΛΔΥΚ επεκτάθηκε και στην Κύπρο, ενώ αργότερα το Β'Β΄ γραφείο του Γενικού Επιτελείου της Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) ήταν στελεχωμένο από αξιωματικούς πιστούς στους επικεφαλής της Χούντας και της ΙΔΕΑ.<ref>Δρουσιώτης Μακάριος, βλ.βιβλ.πηγές σελ.120</ref> Την 21η Απριλίου 1967, μέλη του ΙΔΕΑ πραγματοποίησαν το πραξικόπημα στην Ελλάδα, και ο Γιώργος Παπαδόπουλος, έμμισθος πράκτορας της CIA,<ref>The Observer, 1/7/1973</ref><ref>[http://archive.is/20130630012237/homepage.ntlworld.com/jksonc/docs/phoenix-sasc-19730702.html HEARINGS BEFORE THE COMMITTEE ON ARMED SERVICES UNITED STATES SENATE NINETY-THIRD CONGRESS FIRST SESSION]</ref>{{refn|group="Σημ"|Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Παπαδόπουλος πήγε μεταπολεμικά στην Αμερική για να εκπαιδευτεί σε θέματα πληροφοριών κι έγινε πράκτορας της CIA. Την 1η Ιουλίου του 1973 σε άρθρο της εφημερίδας Observer εμφανίστηκε ο ισχυρισμός από ανώνυμη πηγή της εφημερίδας ότι ο Παπαδόπουλος ήταν έμμισθος πράκτορας της CIA[31]. Στο άρθρο του Observer παραπέμπει και το άρθρο του Political Science quarterly, vol 89, 3-4, 1974 Σε επίσημη ακρόαση στην Αμερικάνικη Γερουσία, η CIA αρνήθηκε ότι ο Γ. Παπαδόπουλος υπήρξε ποτέ πράκτοράς της, και ισχυρίστηκε ότι η οποιαδήποτε σχέση είχαν αυτή ήταν στα πλαίσια της πάγιας συνεργασίας (από την εποχή του εμφυλίου πολέμου) CIA και ΚΥΠ την περίοδο που ο Παπαδόπουλος υπηρετούσε στην ΚΥΠ. Στην ίδια ακρόαση ενώπιον της Γερουσίας ο διευθυντής της CIA ισχυρίστηκε ότι ο Παπαδόπουλος ουδέποτε εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ (από την CIA)
 
<ref>Thomas Bodenheimer Robert Gould Rollback!: right-wing power in US foreign policy σελίδα 31 "The leader, George Papadopoulos, worked with the Nazis in World War II, was trained in the United States, and had been on the CIA payroll for fifteen years"</ref>
Γραμμή 54:
 
==== Χρηματοδότηση ====
Η ΕΟΚΑ Β'Β΄ για την συγκρότηση, εξοπλισμό και συντήρηση της απαιτούσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Σύμφωνα πάλι με τον Μακάριο Δρουσιώτη, η χρηματοδότηση φαίνεται να προέρχεται από την CIA μέσω της Αθήνας. Ο κ. Δρουσιώτης βασίζει την εκτίμηση του τόσο σε μια συνέντευξη του Μακάριου τον Σεπτέμβριο του 1974, όσο και σε μια κατάθεση στο Κογκρέσο των ΗΠΑ του Χένρι Τάσκα, τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα.<ref name=":0">Δρουσιώτης Μακάριος, βλ.βιβλ.πηγές σελ.146-147</ref> Σύμφωνα με τεκμήρια τα οποία έχουνε βρεθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, η ΕΟΚΑ Β λάμβανε βοήθεια 1 εκατομυρίο δολλάρια ετησίως.<ref name=":0" /><ref>Εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος, ημ: 26/6/1974</ref>
 
== Απήχηση ==
Γραμμή 83:
== Το πραξικόπημα του 1974 ==
{{Κύριο1|Πραξικόπημα του 1974 (Κύπρος)|Πραξικόπημα του 1974 }}
Στις [[15 Ιουλίου]] [[1974]], ο δικτάτορας Ιωαννίδης αιφνιδίασε τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο με την εφαρμογή του σχεδίου [[Πραξικόπημα του 1974 (Κύπρος)|πραξικοπήματος]] "«Αφροδίτη 3"» που κινητοποίησε την Εθνική Φρουρά εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης. Ακολούθησαν η ανατροπή του Μακαρίου και η επιβολή πραξικοπηματικής κυβέρνησης υπό την ηγεσία του [[Νίκος Σαμψών|Νίκου Σαμψών]].
 
Αν και η ΕΟΚΑ Β΄ ήταν ουσιαστικά υπό διάλυση καθώς το προηγούμενο διάστημα είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλα χτυπήματα από τις κυβερνητικές δυνάμεις - κυρίως από το Εφεδρικό - που περιλάμβαναν την ανακάλυψη αποθηκών οπλισμού και κρησφύγετων, αλλά και τη σύλληψη ηγετικών στελεχών της (όπως οι Λευτέρης Παπαδόπουλος και Κροίσος Χριστοδουλίδης), τα μέλη της συμμετείχαν ενεργά στις συγκρούσεις, πολεμώντας στο πλευρό των πραξικοπηματικών δυνάμεων<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου, 2004, σελ. 482.</ref>. Συγκεκριμένα, είχαν ως κύριο τομέα δράσης τους τη Λεμεσό και τη Λάρνακα, ενώ σε ενέδρα στο [[Κολόσσι]], προκάλεσαν σημαντικές απώλειες σε δυνάμεις αντιστασιακών της επαρχίας Πάφου που κατευθύνονταν προς τη Λεμεσό<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου, 2004, σελ. 476 - 477, 482.</ref>.
Γραμμή 90:
 
==== Δολοφονία Κώστα Μισιαούλη ====
Μετά την εκδηλωση του πραξικοπήματος, ομάδες της ΕΟΚΑ Β'Β΄ συλλάμβάνε μέλη της Αριστεράς. Στις 17 Ιουλίου συλλάβανε τον τότε 24χρονο Κώστα Μισσιαούλη (συγγενή του θύματος της [[Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης | ΤΜΤ]] Κώστα Μισσιαούλη στην διπλή δολοφονία μαζί με τον [[Ντερβίς Καβάζογλου | Καβάζογλου]]). Ο Κώστας Μισιαούλης συλλήφθηκε στο σπίτι του, από μέλη της ΕΟΚΑ Β'Β΄, και αφού τον εξεύρισαν μπροστά στην γυναίκα του, τον οδήγησαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης οπου και τον πυροβόλησαν. Ανάγκασαν συγκρατούμενους του να γλύψουν το αίμα του. Αργότερα, οταν τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, δεν επέτρεπαν στην γυναίκα του να δώσει αίμα. Πέθανε λίγες μέρες αργότερα.<ref>{{Cite web|url=https://ilesxi.wordpress.com/2013/02/24/%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82/|title=Κώστας Μισιαούλης|last=Μιχαηλίδης|first=Γιώργος|date=Φεβρουαρίου 24, 2013|website=η Λέσχη|publisher=|accessdate=}}</ref>
 
==Κατά την εισβολή του 1974==
Γραμμή 102:
Κατά την επίθεση εναντίον του τουρκοκυπριακού θύλακα της Λεμεσού αναφέρθηκαν περιστατικά βιασμών και δολοφονιών<ref name="fof">{{cite book|title=Facts on File Yearbook 1974|publisher=Facts on File|date=1975|page=590|url=https://books.google.co.uk/books?ei=tVYkVcG1KIXnavKAgfgH&id=ZLghm1Ot0moC&dq=cyprus+national+guard+1974+enclave+limassol&focus=searchwithinvolume&q=Limassol}}</ref><ref name="oberlinglim">{{cite book|title=The Road to Bellapais: The Turkish Cypriot Exodus to Northern Cyprus|first1=Pierre|last1=Oberling|publisher=Boulder: Social Science Monographs|isbn=9780880330008|date=1982|pages=164–5|quote=[...] children were shot in the street and the Turkish quarter of Limassol was burnt out by the National Guard.}}</ref>, ενώ 1300 Τουρκοκύπριοι αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης<ref name="ros1">{{cite book|title=United Nations Peacekeeping: Europe, 1946–1979|first1=Rosalyn|last1=Higgins|publisher=Oxford University Press|isbn=9780192183224|page=375|url=https://books.google.co.uk/books?ei=9lgkVdunJsXEPfj5gMAB&id=kNELAQAAIAAJ&dq=cyprus+national+guard+1974+enclave+limassol&focus=searchwithinvolume&q=Limassol+camp}}</ref>.
 
Στις 14 Αυγούστου 1974, λίγο μετά την έναρξη της [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|δεύτερης εισβολής της Τουρκίας]] στην Κύπρο, μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ εκτέλεσαν 127 γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους από τα τουρκοκυπριακά χωριά [[Μαραθάσα|Μαράθα]], [[Σανταλάρη]] και [[Αλόα]].<ref name=":6">{{Cite web|url=http://dialogos.com.cy/blog/sfages-tk-apo-ton-ellinokipriako-fasismo/#.WTRaqCuUeSo|title=Σφαγές Τ/κ από τον ελληνοκυπριακό φασισμό|last=Κουκουμάς|first=Γιώργος|date=2/8/2015|website=Διάλογος|publisher=|accessdate=31/5/2017}}</ref><ref>[https://books.google.com/books?id=zeARAQAAMAAJ&q=Maratha+massacre+cyprus&dq=Maratha+massacre+cyprus&hl=en&ei=pOLHTcjCL5HasgbvhMWXDw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8&ved=0CEYQ6AEwBw Documents officiels], United Nations: "Only three of the inhabitants of Atlilar (Aloa) survived this massacre. For the defenceless inhabitants of the villages of Murataga (Maratha) and Sandallar (Sandallaris)..."</ref><ref name="KP-brt">{{cite web|url=http://www.kibrispostasi.com/index.php/cat/35/news/28616/PageName/KIBRIS_HABERLERI|title=Muratağa and Sandallar problem is being taken to the European Court of Human Rights|publisher=BRT - Kıbrıs Postası|language=Turkish|accessdate=18 January 2011}}</ref> Την ίδια μέρα, χωριό [[Τόχνη]] της επαρχίας Λάρνακας, μέλη της οργάνωσης εκτέλεσαν 87 αιχμαλώτους, σε ένα έγκλημα το οποίο είναι γνωστό ως "«[[σφαγή της Τόχνης|σφαγή της Τόχνης]]"». Αυτές οι σφαγές χαρακτηρίστηκαν αργότερα από τον ΟΗΕ ως "«έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας"». <ref name=":52">''UN monthly chronicle, Volume 11 (1974)'', United Nations, Office of Public Information, [https://books.google.com/books?ei=rSlUTcuUIoOCOr3w1agJ&ct=result&id=zichAAAAMAAJ&dq=Maratha+massacre+cyprus&q=Maratha#search_anchor p. 98]</ref> Από τον [[Ραούφ Ντενκτάς]] χαρακτηρίστηκαν και "«γκάγκστερς"».<ref>[https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/N74/211/61/PDF/N7421161.pdf?OpenElement ΟΗΕ, επιστολή Ντενκτάς, έγγραφο s/11435, 10 August 1974]</ref>
 
==Μετά την εισβολή==
Γραμμή 109:
Μετά την επιστροφή του [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄|Μακαρίου]] ο προσωρινός διοικητής της οργάνωσης, ο οποίος εκδιώχθηκε για να αναλάβει ο Ιωαννίδης τον πλήρη έλεγχο της μεταγριβικής ΕΟΚΑ Β΄, [[Γεώργιος Καρούσος]] συναντάται μαζί του με σκοπό να αμβλυνθούν τα πάθη στην [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref>Κ.Βενιζέλος-Μ.Ιγνατίου,Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ,εκδοτικός οίκος Λιβάνη,2002,σελ 283</ref>, ενώ η οριστική διάλυσή της κηρύσσεται στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1978]].<ref>{{Cite web|url=https://archive.is/20121022052754/www.sigmalive.com/simerini/simerina/237556|title=Sigma Live {{!}} Κηρύσσεται διάλυση της ΕΟΚΑ Β {{!}} Sigma Live|website=archive.is|accessdate=2016-04-28}}</ref>
 
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μακάριος, με την επιστροφή του, έδωσε "«κλάδο ελαίας"» στα μέλη της ΕΟΚΑ για την δράση τους, σε μια κίνηση που αποσκοπούσε στην άμβλυνση των τραυμάτων της Κυπριακης Δημοκρατίας. Κανένα μέλος της ΕΟΚΑ Β δεν συλλήφθηκε ή αντιμετώπισε κατηγορίες από την Δικαιοσύνη.<ref>{{Cite web|url=http://archive.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/153820/i-atimorisia-kai-o-klados-elaias|title=Η ατιμωρησία και ο κλάδος ελαίας|last=|first=|date=|website=ο Φιλελεύθερος|publisher=|accessdate=}}</ref> Μερικά χρόνια αργότερα, μετά από ενέργειες του Γλαύκου Κληρίδη, το πολιτικό σκέλος της ΕΟΚΑ Β΄ και αρκετά μέλη της οργάνωσης προσχώρησαν στον [[Δημοκρατικός Συναγερμός|Δημοκρατικό Συναγερμό]]<ref>Πλουτής Σέρβας, ''Κυπριακό. Ευθύνες'', τόμος Δ', ημίτομος 1, εκδόσεις Γραμμή, σελ. 43.</ref>.
 
Συνθήματα υπέρ της ΕΟΚΑ Β΄ ακούγονται συχνά στις κερκίδες των γηπέδων, ιδίως από τις κερκίδες του [[ΑΠΟΕΛ (ποδόσφαιρο)|ΑΠΟΕΛ]], με συνθημα "«ΕΟΚΑ ΒΗΤΑ, ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ"».<ref>{{Cite web|url=http://www.patris.gr/articles/170089#.WVyA7yuUeSo|title=Ο ΑΠΟΕΛ και η ελληνοκυπριακή εθνικοφροσύνη|last=Φραγκάκης|first=Μιχάλης|date=|website=εφημερίδα Πατρίς|publisher=|accessdate=}}</ref> Το εθνικιστικό κόμμα [[Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο|ΕΛΑΜ]], υπερασπίζεται την συγχρονη εποχή τον ιστορικό ρόλο της ΕΟΚΑ Β'Β΄.
 
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 131:
*Γεώργιος Γρίβας: Ο Διγενής του Έθνους - Σταύρος Καρκαλέτσης
*ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΔΙΓΕΝΗΣ Βιογραφία - Λεωνίδας Λεωνίδου
*"«Η Τραγική Αναμέτρηση και η Προδοσία της Κύπρου"»-Μ. Αδαμίδη-2014
*Ανδρέα Αθανασίου «Ο Άγνωστος Πόλεμος Αθηνών Λευκωσίας»
*Λευτέρης Παπαδόπουλος "«Η Μαρτυρία Μου"», 2010
*Σέργης Γεώργιος "«Η Μάχη της Κύπρου"», 1996
*Σταύρος Σταύρου-Σύρος ¨«Μια Προσωπική Μαρτυρία"»
*Δρουσιώτης Μακάριος "«ΕΟΚΑ Β & CIA"» εκδόσεις αλφάδι, Λευκωσία, 2003, [[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]] [[Ειδικό:ΠηγέςΒιβλίων/9963-631-02-9|9963-631-02-9]].
 
[[Κατηγορία:Ιστορία της Κύπρου]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/ΕΟΚΑ_Β΄"