Μυθιστόρημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 37:
 
== Το νεοελληνικό μυθιστόρημα ==
Πατέρας του νεοελληνικού μυθιστορήματος φένεται να είναι ο [[Στέφανος Ξένος]] (1821 - 1894), που έγραψε ''Τον διάβολον εν Τουρκία'' κ.ά.. Ιστορικά μυθιστορήματα έγραψαν επίσης οι Σπυρ. Ζαμπέλιος και Κ. Ράμφος. Ο Π. Καλλιγάς (1814 - 1896) με τον ''Θάνο Βλέκα'' στρέφεται προς τη ζωή και τον άνθρωπο· τον ακολουθούν οι [[Δημήτριος Βικέλας]], [[Εμμανουήλ Ροΐδης]], [[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης]], [[Ανδρέας Καρκαβίτσας]], [[Κωνσταντίνος Χρηστομάνος]], [[Γιάννης Ψυχάρης]], [[Γρηγόριος Ξενόπουλος]], [[Παύλος Νιρβάνας]] κ.ά., στο έργο των οποίων πλεονάζει το ηθογραφικό στοιχείο, ενώ οι [[Κωνσταντίνος Θεοτόκης]], Κ. Παρορίτης και [[Κωνσταντίνος Χατζόπουλος]] καλλιεργούν το κοινωνικό μυθιστόρημα.
 
=== Η γενιά του 30΄ ===
Γραμμή 45:
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο το μυθιστόρημα γνώρισε θαυμαστή καρποφορία στην Ελλάδα. Έγινε το έπος της σύγχρονης ζωής και αποτελεί τη χαρακτηριστικότερη λογοτεχνική εκδήλωση της εποχής μας. Χαρακτηριστικά του είναι η απαλλαγή από τις γλωσσικές προκαταλήψεις και καλλιέργεια της μορφής, εμπλουτισμός με αφθονότερα εσωτερικά στοιχεία και απόδοση της πολυτάραχης σύνθεσης του σύγχρονου ανθρώπου. Οι ρίζες του είναι ριζωμένες βαθιά στα έδαφός μας, ακολουθεί όμως συγχρόνως και τα ρεύματα που κάθε φορά επηρεάζουν το ευρωπαϊκό μυθιστόρημα, προς το οποίο ποιοτικά είναι ισότιμο και ισάξιο.
Μυθιστοριογράφος της περιόδου αυτής με διεθνή απήχηση είναι ο [[Νίκος Καζαντζάκης]], ο οποίος με τις μεταφράσεις του ''Καπετάν Μιχάλη'' και του ''Ζορμπά'' έσπασε το φράγμα της ελληνικής απομόνωσης από τη διεθνή λογοτεχνία.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{Βικιλεξικό}}