Νίκλοτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
Ο τόπος γέννησης του Νίκλοτ είναι άγνωστος. Μετά τον θάνατο του πρίγκιπα των Οβοδριτών, Ερρίκου, ο οποίος ήταν Χριστιανός, ο Νίκλοτ απαρνήθηκε τον Χριστιανισμό, προτιμώντας τις παραδοσιακές παγανιστικές δοξασίες.
 
Ο Νίκλοτ ξεκίνησε επισήμως την αντίστασή του όταν ο [[Λοθάριος Β΄ Σούπλινμπουργκ|Λοθάριος Β΄]], Άγιοςτης Ρωμαίος Αυτοκράτορας,Γερμανίας παραχώρησε το κρατίδιο των Οβοτριτών στον Δανό βασάλουποτελή (vassal) του, [[Κνουντ ΛάβαρντΛαβάρντ]]. Μαζί με τον Πριβισλάβο, υιό του Ερρίκου του Αλτ-Λύμπεκ, ο Νίκλοτ αγωνίστηκε ενάντια στον Λοθάριο Β΄ και τον Κνουντ. Μετά την δολοφονία του Κνουντ το 1131, ο Νίκλοτ και ο Πριβισλάβος μοιράστηκαν τα εδάφη των Οβοτριτών, με τον Νίκλοτ να λαμβάνει τις ανατολικές κτήσεις. Με στόχο την αποδυνάμωση του Πριβισλάβου, στην διάρκεια των αμέσως επόμενων ετών, ο Νίκλοτ συμμάχησε με ΣάξωνεςΣάξονες ευγενείς, και πιο συγκεκριμένα τον Κόμηκόμη [[Αδόλφος Β΄ του Χόλσταϊν]], ο οποίος επέτρεπε σε Σλάβους πειρατές να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον των Δανών.<ref>Christiansen, p. 65</ref>
 
Οι ΣάξωνεςΣάξονες σύμμαχοι του πρίγκιπα, ωστόσο, στράφηκαν εναντίον του, στην διάρκεια της [[Βενδική Σταυροφορία|Βενδικής Σταυροφορίας]] το 1147. Παρά το γεγονός ότι ο Νίκλοτ αντιστάθηκε στην διάρκεια της πολιορκίας του φρουρίου του στο [[Ντόμπιν]], υποχρεώθηκε να καταβάλει φόρο υποτέλειας στους Χριστιανούς Σταυροφόρους. Ως αποτέλεσμα, βρισκόταν, πλέον, σε ειρήνη με τον Αδόλφο του Χόλσταϊν, τον Δούκα [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκο τον Λέοντα]] της [[Δουκάτο της Σαξωνίας|ΣαξωνίαςΣαξονίας]], καθώς και τον [[Ερρίκος του ΡάτζεμπουργκΡάτζεμπουρκ|Ερρίκο του ΡάτζεμπουργκΡάτζεμπουρκ]].
 
Το 1158, ο Βασιλέαςβασιλιάς [[Βαλντεμάρ Α΄ της Δανίας|Βαλντεμάρ ο Μέγας]] της [[Δανίας]] άρχισε να πληρώνει το Ερρίκο τον Λέοντα, προκειμένου ο τελευταίος να του παρέχει στρατιωτική υποστήριξη, κάτι που οδήγησε τον Νίκλοτ να προβεί σε αντίποινα για την σύναψη αυτής της συμμαχίας. Ως αποτέλεσμα, ο Δανός βασιλέαςβασιλιάς και ο ΣάξωναςΣάξονας δούκας συμμάχησαν το 1160. Ενόσω οι Δανοί λεηλατούσαν τις ακτές, αποσπώντας την προσοχή των [[Ράνοι (Σλαβική φυλή)|Ράνων]], οι ΣάξωνεςΣάξονες σκότωσαν τον Νίκλοτ στο φρούριό του του ΜπουργκΜπουρκ. Μετά τον θάνατό του, τα εδάφη των Οβοτριτών διαμοιράστηκαν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των Χριστιανών ηγεμόνων.<ref>Christiansen, p. 66</ref> Ο θάνατος του Νίκλοτ έθεσε ένα τέλος στην κυριαρχία των Σλάβων στην περιοχή του [[Μέκλενμπουρκ]] έως τον Ποταμό [[Πέενε]]. Ο υιός του, [[Πριβισλάβος του Μέκλενμπουρκ|Πριβισλάβος]], ανέκτησε τα δικαιώματα του Νίκλοτ ως Πρίγκιπα του Μέκλενμπουρκ το 1167 ως βασάλοςυποτελής των Σαξόνων.
 
==Οικογένεια==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νίκλοτ"