Η λέξη ''ολοκαύτωμα'' προέρχεται από τηντο αρχαίααρχαίο [[ελληνική γλώσσα|ελληνικήελληνικό]] λέξηρήμα {{πολυτονικό|ὁλόκαυστονὁλόκαυτέω}}, και σημαίνει «πλήρως καμμένη προσφορά θυσίας» στον Θεό (Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος 10:25, Λευιτικόν 9:12). Η λέξη έχει χρησιμοποιηθεί με τη σημασία του βίαιου θανάτου πολλών ανθρώπων, πιθανώς από τον 18ο αιώνα. Πριν από τον 2ο Παγκ. Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τον Τσώρτσιλ και άλλους για τη [[Γενοκτονία των Αρμενίων]] κατά τον Α' ΠΠ<ref>[https://www.huffingtonpost.com/2012/01/27/the-word-holocaust-history-and-meaning_n_1229043.html Josh Fleet, "History And Meaning Of The Word ‘Holocaust’: Are We Still Comfortable With This Term?", 27-1-2012]</ref> και τον δημοσιογράφο Melville Chater για την καταστροφή της Σμύρνης το 1922<ref>M. Chater, History’s Greatest Trek, National Geographic, 1925, 533-583. Αναφέρεται στο [[Παναγιώτης Διαμαντής|Panayiotis Diamadis]], [https://www.academia.edu/2368160/Aegean_Eucalypts , "Aegean Eucalypts", MODERN GREEK STUDIES, Vol. 13, 2005, έκδοση της Modern Greek Studies Association of Australia and New Zealand, σ. 88]</ref>.
Τις πρόσφατες δεκαετίες η λέξη «ολοκαύτωμα» έχει χρησιμοποιηθεί αναφορικά με καταστροφές. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ωστόσο, η συνήθης σημασία της λέξης είναι η ναζιστική γενοκτονία αλλά και για άλλες γενοκτονίες ή μαζικούς φόνους. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης από πολλούς με μια πιο στενή έννοια, για να περιγράψει συγκεκριμένα την άνευ προηγουμένου καταστροφή του Εβραϊκού στοιχείου στην Ευρώπη.
