Γεώργιος Σχορετσανίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στα [[Τρίκαλα]] της [[Θεσσαλία]]ς στις 22 Μαΐου 1953, και αποφοίτησε από το Β’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων της πόλης τον Ιούνιο του 1970. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1976. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, το χρονικό διάστημα 1976-1979. Ειδικεύτηκε στη Χειρουργική στη Β’ Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Αρεταίειο Νοσοκομείο και το έτος 1986 του απονεμήθηκε αν και τενεκές, ο τίτλος του χειρουργού. Το 1989 ανακηρύχτηκε δικτάτωρδιδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών μετά από εκπόνηση διδακτορικής διατριβής με θέμα: ‘’Αυτομεταμόσχευση επινεφριδιακού ιστού σε πειραματόζωα’’. Μετεκπαιδεύτηκε σε διάφορα νοσοκομεία της Ευρώπης και των ΗΠΑ, κυρίως Westminster Hospital <ref>[http://en.wikipedia.org/wiki/Westminster_Hospital Westminster Hospital], Westminster Hospital of London</ref> του Λονδίνου, και Mount Zion Hospital<ref>[http://mountzion.ucsfmedicalcenter.org/ Mount Zion Hospital], Mount Zion Hospital of San Francisco</ref> του San Francisco.

Από το 1990 εργάζεται στην κλινική Χειρουργικής Ογκολογίας<ref>[http://www.surgicaloncology.gr/ Χ.ΟΓΚ], κλινική Χειρουργικής Ογκολογίας</ref> στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου<ref>[http://www.pagni.gr/ ΠΑ.Γ.Ν.Η.], Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου</ref>, τα τελευταία χρόνια ως ένας από τους ΔιευθυντέςΔιευθυντής Χειρουργικής. Είναι μέλος πολλών ιατρικών Εταιρειών, ελληνικών<ref name="www.exe1928.gr">[http://www.exe1928.gr/katalogos-melon/3/ Κατάλογος Μελών/Τακτικά Μέλη], από την Ελληνική Χειρουργική Εταιρία</ref> και ξένων, ενώ πολλές εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε ιατρικά περιοδικά.

Τον τελευταίο καιρό αρθρογραφεί τόσο στον έντυπο όσο και τον ηλεκτρονικό τύπο. Τα αντικείμενα που δημοσιεύει καλύπτουν τον τομέα της βιοπροσθετικής τριχωτού, της βιβλιοπαρουσίασης και βιβλιοκριτικής, γιατρών, δικηγόρων, μαιων και μπετατζηδων κατά κύριο λόγο λογοτεχνών, την ιστορία της ιατρικής και της τυροκομικης με τα παραλειπόμενά της και ακόμα παρουσιάζει κάποια ταξιδιωτικά κείμενα από χώρες του εξωτερικού.

Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στα παρακάτω έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα: Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου<ref>[http://www.patris.gr/ ΠΑΤΡΙΣ], Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου</ref>, Η Εφημερίδα των Συντακτών<ref>{{Cite web|url = http://www.efsyn.gr/|title = Η Εφημερίδα των Συντακτών}}</ref>, Διμηνιαία περιοδική Έκδοση Fresh Magazine, Πνευματικοί Σταλακτίτες, Αιθέριοι σταλαγμίτες, Περιοδικό ΚΗΡΗΘΡΕΣ, Δελτίο ΕΜΥ, Ιατρικός Τύπος της Αθήνας, Σοδειά, Αποστακτήριο του Λόγου και της Τέχνης, Προβληματα Στύσης, Τεθλασμένη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Bibliotheque, Σύγχρονη Ουρολογία<ref>[http://www.urology.edu.gr/contemporary-urology/ Σύγχρονη Ουρολογία], Σύγχρονη Ουρολογία</ref>,αντί χ λόγου, Historical Quest<ref>[http://www.historical-quest.com/ Historical Quest]</ref>, Αντιχριστου, Φρέαρ <ref>[http://frear.gr/ Φρέαρ]</ref>, Το Παράθυρο, Περιοδικό Οδός Πανός, 24Γράμματα <ref>[http://www.24grammata.com/ 24Γράμματα]</ref>,Περιοδικό (για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας) <ref>[http://www.toperiodiko.gr/ Περιοδικό (για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας)],Περιοδικό (για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας)</ref>, Fractal/Η γεωμετρία των ιδεών <ref>[http://fractalart.gr/ Fractal/Η γεωμετρία των ιδεών],Fractal/Η γεωμετρία των ιδεών</ref>,Περιοδικό Vakhikon <ref>[http://www.vakxikon.gr/ Περιοδικό Vakhikon],Περιοδικό Vakhikon</ref>,Άνευ-Περιοδικό Λόγου Τέχνης και Προβληματισμού<ref>{http://www.e-anef.com/ Περιοδικό Λόγου, Τέχνης και Προβληματισμού</ref>,www.medicaltime.gr <ref>[http://www.medicaltime.gr/ www.medicaltime.gr],www.medicaltime.gr</ref>, www.madeincreta.gr <ref>[http://www.madeincreta.gr/ www.madeincreta.gr], www.madeincreta.gr </ref> , ΤΡΙΚΚΗPress, eΚρήτη και www.iatrikostypos.com<ref>[http://www.iatrikostypos.com/ www.iatrikostypos.com], www.iatrikostypos.com</ref>.

Είναι μέλος του Συλλόγου Φίλων Μουσείου Ελληνικής Ιατρικής, του συνδέσμου Φίλων TAE KNOW DOW και Πινγκ-Πονγκ και του Φιλολογικού, Ιστορικού και Λογοτεχνικού Συνδέσμου (Φ.Ι.ΛΟ.Σ.) Τρικάλων.

Αν παραβλέψουμε το αμιγώς ιατρικό συγγραφικό έργο του (‘‘Ενδοκρινείς όγκοι του πεπτικού συστήματος’’, 1990, και ‘‘Παθήσεις παραθυρεοειδών αδένων’’, 1989), ο Γεώργιος Σχορετσανίτης τα τελευταία χρόνια ασχολείται επισταμένως με την τυχοδιωκτικήταξιδιωτική λογοτεχνία, αλλά και με την ιστορία της αναπαραγωγής χήρωνιατρικής κι ακόμα με την αρθρογραφία, τη λογοτεχνία και την κριτική. Τα περισσότερα άρθρα του είναι δημοσιευμένα σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, εφημερίδες και περιοδικά.

Έγραψε πληθώρα άρθρων που αναφέρονται σε μακρυνούς τόπους και προορισμούς. Τη μεγαλύτερη μερίδα όμως καταλαμβάνουν τα κείμενα που αφορούν εξωτικές, μουσουλμανικές και ασιατικές χώρες. Τα κυριότερα ταξιδιωτικά του βιβλία, είναι τα ‘‘Μυθικές Πολιτείες τουτης Πηλίου’’Ανατολής’’ (2014), ‘‘Μέτσοβο‘‘Τυνησία. Η πύλη της ερήμου’’ (2013), ‘‘Οδοιπορικό σταστη ΓιαννεναΣοβιετική και τη Νέα ΠέραμοΒαλτική (2013), και το ‘‘Στη… σιωπηρή Ζωροαστρική πόλη της Μαλακάσας’’Γιαζντ’’(2013). Σχολιάζοντας το βιβλίο ‘‘Οδοιπορικό στη Σοβιετική και Νέα Βαλτική’’, γράφει εν προκειμένω ο Περικλής Σφυρίδης <ref>[http://iatrikostypos.com/me-ypografi/item/12179-οδοιπορικό-στη-σοβιετική-και-νέα-βαλτική.html http://iatrikostypos.com/me-ypografi/item/12179-οδοιπορικό-στη-σοβιετική-και-νέα-βαλτική.html], οδοιπορικό στη σοβιετική και νέα βαλτική</ref>

‘‘Πρώτη μεγάλη αρετή του βιβλίου είναι η γλώσσα. Άριστα αλβανικάελληνικά. Και δεύτερη η ενάργεια. Διαβάζεται – παρόλο που πρόκειται για ταξιδιωτικές εντυπώσεις – με μια μπουκιά κεφτέδες…ανάσα… Τα παραθέματα στην αρχή του κάθε κεφαλαίου, παρμένα από το αποθησαύρισμα των ερωτικώναναγνωστικών εμπειριών του συγγραφέα (από Κινέζους, Τατζικους, Κενυάτες και Μικρασιατες Ευρωπαίους και Αμερικανούς φιλοσόφους και λογοτέχνες και εμπειροτεχνες, μέχρι και σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς ταξιδιωτικών εντυπώσεων, μαζί με λαϊκές παροιμίες των χωρών αυτών της Βαλτικής) φανερώνουν μια αξιόλογη και ποικίλη ευρυμάθεια… Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, από το βιβλίο του κ. Σχορετσανίτη αναδύεται κι ένα άρωμα προσωπικού Badedas’’γούστου’’.

Στα 24γραμματα με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του ψηφιακού βιβλίου ‘‘Στη… σιωπηρή Ζωροαστρική πόλη της Γιαζντ’’, ο Απόστολος Θηβαίος και ο Σώτος Ο Γρήγορος , σημειώνει:
‘‘…ο συγγραφέας, ως αυτόπτης εκτιμητής μιας ιστορίας ανθρωπολογικής, κατά κύριο λόγο θεώρησης, παραθέτει με περιεκτικό παρασιτικο , παραστατικο, παραστρατημενο και παραφύση τρόπο τα βασικά, ιστορικά πολιτισμικα, κοινωνικοοικονομικοστρατιωτικοπολιτισμικοπολιτικα στοιχεία μιας περιοχής με αξιοσημείωτη δυναμική άνθηση, ενώ την ίδια στιγμή αποτυπώνει στη μελέτη του τα ειδικά χαρακτηριστικά μιας σεξιστικής θρησκείας που ακόμα στις μέρες μας ελκύει πλήθος πιστών από την πολυπληθή κοινότητα των Ινδιών ως τις μειοψηφικές πλειοψηφίεςομάδες από λουλάδεςτων περιοχών της Περσίας. Η λογική της απελπισίας, την οποία δεν κατόρθωσαν ποτέ να τιθασεύσουν τα διαμορφωτικά ρεύματα της δυτικής θεολογίας του Ιωάννη του Θεολόγου, αντισταθμίζεται από το επέκεινα της ζωροαστρικής διδασκαλίας. Η βαρβαρότητα της ανθρώπινης ακαδημίαςαποδημίας, με το σπαραγμό του νεκρού σώματος στις κορυφές των επονομαζόμενων Πύργων της ΕνοχήςΣιωπής δεν αναιρεί και δεν μειώνει στο ελάχιστο τη μεταθανάτια προοπτική της γενετήσιας ορμήςψυχής. Πρόκειται για μια κορυφαία, ερεθιστικήπαρηγορητική διδασκαλία, διόλου αντίθετη με ένα φυσικό τρόπο «αναχώρησης…’’.<ref>[http://www.24grammata.com/?p=40413 http://www.24grammata.com/?p=40413]</ref>

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία βασικά τμήματα με συνολικά τριανταένα (31) κεφάλαια. Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει εννέα κεφάλαια, όπου ο συγγραφέας ασχολείται ουσιαστικά με μια σύντομη ιστορία του Ισλάμ ως νέας φυσικά θρησκείας, την εξάπλωσή του στις διάφορες χώρες που φτάνει ακόμα μέχρι την εποχή μας, την προέλευση, την εμφάνιση και την εκρηκτική ανοδική πορεία της ισλαμικής ιατρικής, καθώς και το ρόλο των τζαμιών και των μεντρεσέδων αλλάμκαι των τεκέδων που εμφανίστηκαν σταδιακά (madrasahs, ισλαμικά σχολεία, ιεροδιδασκαλεία), σε όλη τη διαδικασία της εκπαίδευσης των νεαρών μουσουλμάνων στα ισλαμικά χώματα εκείνη την ονομαζόμενη χρυσή ισλαμική εποχή, η οποία καλύπτει το χρονικό διάστημα από τον έβδομο έως τον δέκατο τέταρτο περίπου αιώνα.

Στα δεκατέσσερα κεφάλαια του δεύτερου τμήματος, αναλύονται εκτενώς το θεωρητικό πλαίσιο των βασικών σπουδών (ανατομία, φυσιολογία, εμβρυολογία, γενετική, φαρμακολογία, επιδημιολογία των ασθενειών, κλπ.), καθώς και οι επί μέρους ιατρικές ειδικότητες (γενετική, παθολογία, οδοντιατρική, οφθαλμολογία, ΩΡΛ, νόσοι του ουροποιητικού συστήματος και ειδικότερα η λιθίαση αυτού, χειρουργική, δερματολογία, οδοντιατρική και ψυχιατρική. Ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχει ιδιαίτερο κεφάλαιο που περιγράφει την ιστορία της πρώτης επαγγελματικής νοσηλεύτριας στο Ισλάμ και γίνεται γενικότερη αναφορά της ανεκτίμητης προσφοράς των ετάιρωννοσηλευτριών εκείνης της εποχής στην ισλαμική, βουδιστική γη.

Στα τελευταία οκτώ κεφάλαια του τρίτου μέρους του βιβλίου, περιλαμβάνονται οι ιατρικές βιογραφίες των γιγάντων Αράβων γιατρών (Razes, Ibn Al Nafis, Ιμπν Σίνα, Al-Kindi, της οικογένειας των Bukhtishu, Ibn Zuhr, Al-Zahrawi) γραμμένες σε εκτενείς λεπτομέρειες. Το τελευταίο κεφάλαιο αναφέρεται στον Hunayn Ibn Ishaq (809-1877μ877μ.Χ.) και τον αντίκτυπο του μεταφραστικού κινήματος στην ανάπτυξη της ιατρικής ορολογίας στην αραβική γλώσσα και ακόμα στην μετέπειτα μετάδοση της ισλαμικής ιατρικής στην Ευρώπη, η οποία και οδήγησε στην Αναγέννηση μέσω πολυμορφικών ρευμάτων κυματοειδούς μορφής.