Ποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος. Πριν την ανακάληψη της γραφής, ο άνθρωπος ήταν αδύνατο να αναπτύξει την τέχνη του πεζού λόγου και να απομνημονεύσει ένα πεζογράφημα. Ποιήματα όμως (όπως επιφωνηματικές επικλήσεις και ύμνους στους θεούς, θρήνους και ξεσπάσματα χαράς) έπλασε πολύ νωρίς ο πρωτόγονος άνθρωπος, συνδυασμένα με μουσική και χορό.

 

Είδη της ποιήσεως είναι τα εξής:

# Η '''επική ποίηση''' είναι το αρχαιότερο είδος ποίησης. Τα έπη ασχολούνται με την περιγραφή και αφήγηση λόγων, πράξεων και κατορθωμάτων θεών (θρησκευτικό έπος) και ηρώων (ηρωικό έπος). Η [[Ιλιάδα]] και η [[Οδύσσεια]] του [[Όμηρος|Ομήρου]] είναι τα αρχαιότερα ελληνικά έπη. Από τα σύγχρονα ξεχωρίζει ο Διάκος του [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης|Αριστοτέλη Βαλαωρίτη]].

# Η '''βουκολική ποίηση''' υμνεί τη ζωή της υπαίθρου και αντλεί θέματα από τη φύση.

# Η '''δραματική ποίηση''' συνταιριάζει έπος και λυρισμό σε μορφή θεατρική. Τέτοια είναι η [[Τραγωδία|αρχαία τραγωδία]], κωμωδία και σάτιρα, οι τραγωδίες του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ|Σαίξπηρ]] κλπ και από τα νεότερα οι τραγωδίες του [[Άγγελος Σικελιανός|Σικελιανού]] και του [[Νίκος Καζαντζάκης|Καζαντζάκη]].

# [[Α΄_Αθηναϊκή_Σχολή|Ρομαντική]] όπου δεν κυριαρχεί η λογική αλλά το συναίσθημα. Τέτοια ποιήματα έγραψε ο [[Δημήτριος_Παπαρρηγόπουλος|Παπαρρηγόπουλος]], ο [[Σπυρίδων_Βασιλειάδης|Βασιλειάδης]] κ.ά.

# [[Παρνασσισμός|Παρνασσιακή]], όπου κυριαρχεί η προσπάθεια του ποιητή να πλάσει τέλειους στην εμφάνιση στίχους.Ο παρνασσισµός ξεκίνησε από τη Γαλλία και κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία το διάστηµα 1850-1880. Παρνασσιακά ποιήµατα έγραψαν κυρίως οι ποιητές: Κωστής Παλαµάς, Λορέντζος Μαβίλης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γεώργιος Δροσίνης αλλά και. µεταγενέστεροι ποιητές όπως ο Άγγελος Σικελιανός και ο Κώστας Βάρναλης.

 

* Ο [[αστεροειδής]] '''[[946 Ποίηση]]''' (Poësia), που ανακαλύφθηκε το 1921, πήρε το όνομά του από την προσωποποίηση της ποιήσεως.

 

== Πηγές ==