Βάλτερ Ούλμπριχτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Βάλτερ Ούλμπριχτ''' (''Walter Ulbricht'', [[30 Ιουνίου]] [[1893]] - [[1 Αυγούστου]] [[1973]]) ήταν [[Γερμανοί|Γερμανός]] [[Κομμουνισμός|κομμουνιστής]] ηγέτης και πολιτικός. Ως Γενικός Γραμματέας του Κόμματος SED[[Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας|ΕΣΚΓ]] από το 1950 έως το 1971, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρόωρη ανάπτυξη και καθιέρωση της [[Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας|Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας]] (Ανατολική Γερμανία).

Γεννήθηκε το 1893 από εργατική οικογένεια και εργάστηκε ως ξυλουργός. Το 1912 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος και αναμείχθηκε ενεργά στο εργατικό επαναστατικό κίνημα. Υπήρξε από τα στελέχη της οργάνωσης «Σπάρτακος» και από τους ιδρυτές του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας|Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας]], τουστο οποίουοποίο εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής το 1923, και αργότερα ανέλαβε το οργανωτικό τμήμα. Μετά την επικράτηση του ναζισμού το 1933, κατέφυγε στη [[Μόσχα]] και διηύθυνε διάφορα παράνομα γραφεία, ενώ παράλληλα διατέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Γ΄ Διεθνούς (1935-1939). Κατά τον [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] συνέχισε την [[Αντίφα|αντιφασιστική]] του δράση και αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του αντιστασιακού αντιναζιστικού κινήματος. Επέστρεψε στη Γερμανία με τον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]] και μετά τη συντριβή του Άξονα, συνέβαλε σημαντικά στη συσπείρωση των αντιφασιστικών πολιτικών δυνάμεων σε ενιαίο μέτωπο, στην ίδρυση του [[Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας|Ενιαίου Εργατικού Κόμματος]] και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Διατέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Το 1950 αναδείχθηκε γενικός γραμματέας του Κόμματος και ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας. Σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αρνήθηκε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη [[Δυτική Γερμανία]] και φέρει την ευθύνη για την ανέγερση του [[Τείχος του Βερολίνου|Τείχους του Βερολίνου]]. Λόγω των στενών σχέσεών του με την ΕΣΣΔ, απέστειλε στρατεύματα για να βοηθήσει τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία (1968). Το 1971 τη θέση του στο κόμμα ανέλαβε ο [[Έριχ Χόνεκερ]]. Πέθανε το 1973.