Χωριστή Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {{Δήμος Δράμας}}
Γραμμή 34:
Από το 1915 εγκαθίστανται Έλληνες πρόσφυγες από το [[Ορτάκιοϊ Βόρειας Θράκης|Ορτάκιοϊ]] της Βόρειας Θράκης. Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]], η Χωριστή δέχτηκε πρόσφυγες κυρίως από την [[Ανατολική Θράκη]] και τον [[Πόντος|Πόντο]] όπου εγκαθίστανται σε νέους οικισμούς, στο νότιο τμήμα της, τα αποκαλούμενα από τους ντόπιους ''Θρακιώτικα'' και ''Λαζαίικα''. Επίσης εγκαταστάθηκαν και πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]].
 
Ήδη από το 1927, η Χωριστή ήταν ένα από τα κυριότερα καπνεργατικά κέντρα καθώς σε αυτόν τον τομέα απασχολούνταν 193 κάτοικοι του οικισμού<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι - Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942 - 1944'', εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2003, σ. 241.</ref>. Τον Σεπτέμβριο του 1941, οι βουλγαρικές δυνάμεις Κατοχής προέβησαν σε ομαδικές εκτελέσεις κατοίκων της Χωριστής ως αντίποινα για την [[Εξέγερση και σφαγή της Δράμας|Εξέγερσηεξέγερση της Δράμας]]<ref name=":1" />, στην οποία η Χωριστή είχε κεντρικό ρόλο<ref>Mark Mazower (επιμ.), ''Μετά τον Πόλεμο. Η ανασυγκρότηση της οικογένειας, του έθνους και του κράτους στην Ελλάδα. 1943 - 1960'', εκδόσεις Αλεξάνδρεια, β΄ έκδοση αναθεωρημένη, Αθήνα 2004, σ. 299.</ref>. Αργότερα, οι κάτοικοικάτοικοί της κωμόπολης συμμετείχαν ενεργά στην Εθνική Αντίσταση στα πλαίσια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (άλλωστε η Χωριστή αποτελούσε ήδη από τον Μεσοπόλεμο προπύργιο του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] καθώς στις εκλογές του 1936 το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]] έλαβε εκεί ποσοστό της τάξης του 60,2%)<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, 2003, σ. 232, 243.</ref>.
 
Από τη Χωριστή κατάγονταν ο μακεδονομάχος Γεώργιος Δόδου<ref>Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), ''Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι'', Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 27.</ref> και ο Θεοχάρης Τσερπίσταλης, ο οποίος σκοτώθηκε σε ηλικία 17 ετών κατά την [[εξέγερση και σφαγή της Δράμας]] και θεωρείται ως ο πρώτος νεκρός αντάρτης κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην περιοχή της βουλγαροκρατούμενης ζώνης<ref name=":1">Τάσος Χατζηαναστασίου, 2003, σ. 28.</ref>.