Χωριστή Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 28:
== Ιστορικά στοιχεία ==
[[Αρχείο:BASA-2072K-1-399-16-Çatalca.JPG|αριστερά|μικρογραφία|188x188εσ|Αγρότες της Χωριστής στις αρχές της δεκαετίας του 1940.]]
Η Χωριστή βρίσκεται νοτιοανατολικά της [[Δράμα (πόλη)|Δράμα]]ς σε απόσταση 6 χλμ. από το κέντρο της, στον οδικό άξονα Δράμας - Καβάλας, στο βάθος ενός μικρού φαραγγιού που το δημιούργησε ο ΞηροχείμαροςΞηροχείμαρρος, που διευθετουσεδιευθετούσε με την κοίτη του, επιφανειακά βρόχινα νερά, στις δύο όχθες του οποίου είναι κτισμένη προφανώς για λόγους ασφάλειας και υδροδότησης των πρώτων κατοίκων. Επί των [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκών]] χρόνων δέχθηκε [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]] εποίκους και εξαρτιόταν από τους [[Φίλιπποι|Φιλίππους]].
 
Κατά τη διάρκεια της [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Οθωμανικής περιόδου]], αποτέλεσε σημαντικό κέντρο των Ελλήνων στον [[Περιφερειακή Ενότητα Δράμας|καζά της Δράμας]] με πλούσια οικονομική, πολιτιστική, πνευματική και εθνική δραστηριότητα. Αρκετά γεγονότα εκείνης της εποχής είναι καταγεγραμμένα στον λεγόμενο ''Κώδικα της Τσατάλτζας'' ([[1842]] - [[1915]]). Η Χωριστή περιήλθε επίσημα στο ελληνικό κράτος μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων.
Γραμμή 34:
Από το 1915 εγκαθίστανται Έλληνες πρόσφυγες από το [[Ορτάκιοϊ Βόρειας Θράκης|Ορτάκιοϊ]] της Βόρειας Θράκης. Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]], η Χωριστή δέχτηκε πρόσφυγες κυρίως από την [[Ανατολική Θράκη]] και τον [[Πόντος|Πόντο]] όπου εγκαθίστανται σε νέους οικισμούς, στο νότιο τμήμα της, τα αποκαλούμενα από τους ντόπιους ''Θρακιώτικα'' και ''Λαζαίικα''. Επίσης εγκαταστάθηκαν και πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]].
 
Ήδη από το 1927, η Χωριστή ήταν ένα από τα κυριότερα καπνεργατικά κέντρα καθώς σε αυτόν τον τομέα απασχολούνταν 193 κάτοικοι του οικισμού<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι - Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942 - 1944'', εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2003, σ. 241.</ref>. Τον Σεπτέμβριο του 1941, οι βουλγαρικές δυνάμεις Κατοχής προέβησαν σε ομαδικές εκτελέσεις ως αντίποινα για την [[Εξέγερση και σφαγή της Δράμας|εξέγερση της Δράμας]]<ref name=":1" />, στην οποία η Χωριστή είχε κεντρικό ρόλο<ref>Mark Mazower (επιμ.), ''Μετά τον Πόλεμο. Η ανασυγκρότηση της οικογένειας, του έθνους και του κράτους στην Ελλάδα. 1943 - 1960'', εκδόσεις Αλεξάνδρεια, β΄ έκδοση αναθεωρημένη, Αθήνα 2004, σ. 299.</ref>. Αργότερα, οι κάτοικοί της συμμετείχαν ενεργά στην Εθνική Αντίσταση στα πλαίσια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (άλλωστε η Χωριστή αποτελούσε ήδη από τον Μεσοπόλεμο προπύργιο του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] καθώς στις εκλογές του 1936 το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]] έλαβε εκεί ποσοστό της τάξης του 60,2%)<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, 2003, σ. 232, 243.</ref>. Υπολογίζεται πως κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1950 περίπου 400 κάτοικοι της Χωριστής μετανάστευσαν μαζικά στη [[Δυτική Γερμανία]], ως επακόλουθο των αντίξοων συνθηκών που είχαν διαμορφωθεί εξαιτίας της Κατοχής<ref>Mark Mazower (επιμ.), 2004, σ. 305.</ref>.
 
Από τη Χωριστή κατάγονταν ο μακεδονομάχος Γεώργιος Δόδου<ref>Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), ''Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι'', Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 27.</ref> και ο Θεοχάρης Τσερπίσταλης, ο οποίος σκοτώθηκε σε ηλικία 17 ετών κατά την [[εξέγερση και σφαγή της Δράμας]] και θεωρείται ως ο πρώτος νεκρός αντάρτης κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην περιοχή της βουλγαροκρατούμενης ζώνης<ref name=":1">Τάσος Χατζηαναστασίου, 2003, σ. 28.</ref>.