Ελεονώρα της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Ο γάμος Ελεονόρας με τον βασιλιά Εδουάρδο Α΄ δεν ήταν ο πρώτος γάμος τον οποίο είχαν οι συγγενείς της σχεδιάσει για την ίδια, ο ετεροθαλής αδελφός της [[Αλφόνσος Ι΄ ο Σοφός]] ο οποίος ήθελε να ελέγξει την περιοχή των Πηρυναίων και της Ναβάρρας σχεδιάζε να την παντρέψει με τον [[Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδο Β΄ της Ναβάρρας]]. Η μητέρα του Θεοβάλδου Β΄, Μαργαρίτα των Βουρβόνων αντιδρώντας στην πρόταση αυτή του Αλφόνσου συμμάχησε με τον [[Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας|Ιάκωβο Α΄ της Αραγωνίας]] με σημαντικότερο όρο για αυτή την συμμαχία να παραιτηθεί απο κάθε σκέψη για γάμο του γιου της με την Ελεονόρα.

▲Το 1252 ο Αλφόνσος Ι΄ έστρεψε το ενδιαφέρον του στο δουκάτο της Γασκώνης στα νότια της [[Ακουιτανία]]ς το οποίο ήταν η νοτιότερη περιοχή της Γαλλίας που βρισκόταν υπο την κατοχή των Άγγλων βασιλέων, ξεκίνησε ταχύτατα τις διαπραγματεύσεις με τον Άγγλο βασιλιά Ερρίκο Γ΄ και τελικά συμφώνησε να παντρέψει την ετεροθαλή αδελφή του Ελεονόρα με τον διάδοχο της Αγγλίας Εδουάρδο παραχωρώντας του ταυτόχρονα όλα τα δικαιώματα του στην Γασκώνη. Ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ ήταν τόσο ανήσυχος να γίνει σύντομα ο γάμος που ανέβαλε ακόμα και την στέψη του γιου του σαν ιππότη επιτρέποντας στον Αλφόνσο να τελέσει την συγκεκριμένη πράξη.

▲Το νεαρό ζευγάρι παντρεύτηκε στις 1 Νοεμβρίου 1254 στο μοναστήρι του Λας Βέγκας στο Μπούργκος, η Ελεονόρα και ο Εδουάρδος ήταν δεύτερα ξαδέλφια καθώς ο παππούς του Εδουάρδου [[Ιωάννης της Αγγλίας]] και η προ-γιαγιά της Ελεονόρας [[Ελεονώρα της Αγγλίας]] ήταν αδέλφια, παιδιά του [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β΄]] και της [[Ελεονώρα της Ακουιτανίας|Ελεονώρας της Ακουιτανίας.]] Την περίοδο αυτή η Ελεονόρα μόλις 13 ετών γέννησε το πρώτο της παιδί ένα κοριτσάκι που πέθανε σύντομα μετά την γέννηση του, ταξίδεψε στην Γαλλία το καλοκαίρι του 1255 σε λίγους μήνες την ακολούθησε και ο νεαρός σύζυγος της Εδουάρδος.<ref>Cockerill, Sara (2014). Eleanor of Castile: The Shadow Queen. Amberley. pp. 87–88.</ref>

▲Η συμμαχία αυτών των χωρών είχε θετικά αποτελέσματα, το σημαντικότερο ενώθηκαν στρατιωτικά οι μεγάλες δυνάμεις και εκδιώχθηκαν σύντομα οι Μαυριτανοί απο την Ιβηρική χερσόνησο, μέχρι την έναρξη του Εκατονταετούς Πολέμου δεν υπήρχαν προβλήματα συγκρούσεων. Υπάρχουν λίγες πληροφορίες για την ζωή της Ελεονόρας στην Αγγλία μέχρι την δεκαετία του 1260 που ξέσπασε ο Α΄ Πόλεμος των Βαρόνων μεταξύ του πεθερού της και των βαρόνων διχάζοντας το βασίλειο, το διάστημα αυτό η Ελεονόρα εισήγαγε στην Αγγλία τοξότες από την πατρίδα της μητέρας της στο Πονθιέ, αρνήθηκε να δραπετεύσει στην Γαλλία κατά την διάρκεια του εμφύλιου παραμένοντας στο πλευρό του συζύγου της κρατώντας το κάστρο του Ουίνδσορ όπου βρίσκονταν οι αιχμάλωτοι βαρόνοι. Οι φήμες ότι ήθελε να φέρει ενισχύσεις από την πατρίδα της την Καστίλη υπέρ των βασιλικών ανάγκασαν τον αρχηγό των επαναστατών Σίμον του Ρόντφορτ να ζητήσει την απομάκρυνση της από το κάστρο του Ουίνδσορ τον Ιούνιο του 1264 μετά την ήττα των βασιλικών στην μάχη του Λεβ, ο Εδουάρδος συνελήφθη και φυλακίστηκε ενώ η ίδια περιορίστηκε στα [[Ανάκτορα του Ουεστμίνστερ]]. Ακολούθησε η μάχη του Εβεσάμ (1265) αυτή την φορά ο σύζυγος και ο πεθερός της συνέτριψαν τους επαναστάτες, η ίδια με αυτόν τον τρόπο έλαβε ενεργό ρόλο δίπλα από τον σύζυγο της, ακολούθησε και η γέννηση των παιδιών τους τα περισσότερα από τα οποία πέθαναν σε βρεφική ηλικία: τρεις κόρες που πέθαναν σε μικρή ηλικία, ένας γιος ο Ιωάννης, ακολούθησε ο Ερρίκος και τον Ιούνιο του 1269 η πρώτη υγιής θυγατέρα Ελεονόρα.