Δανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ →‎Ιστορία: διόρθ. συνδ.
Γραμμή 80:
Οι κάτοικοι της Δανίας ανήκαν στην ίδια εθνότητα με τους [[Βίκινγκς]] της [[Σκανδιναβία]]ς. Η Δανία ως αυτοτελές έθνος εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 8ο αιώνα μ.Χ. Οι Δανοί θαλασσοπόροι έκαναν επιδρομές μαζί με τους Βίκινγκς της Σκανδιναβίας στη Βόρεια Ευρώπη και ιδιαίτερα στην [[Αγγλία]]. Τον [[10ος αιώνας|10ο αιώνα]] ο βασιλιάς της Δανίας [[Χάραλντ Α΄ της Δανίας|Χάραλντ ο Κυανόδους]] ασπάστηκε τη [[χριστιανισμός|χριστιανική θρησκεία]] και ολόκληρο το δανικό έθνος εκχριστιανίστηκε. Το [[1013]], ο βασιλιάς [[Σβεν Α' της Δανίας|Σβέιν]], γιος του Χάραλντ, κατέκτησε την [[Αγγλία]]. Ο γιος του Σβέιν, [[Κανούτος ο Μέγας]], ένωσε όλη την Αγγλία, τη Δανία και τη Σκανδιναβία και σχημάτισε ένα μεγάλο κράτος στην Βόρεια Ευρώπη. Το [[1282]] οι ευγενείς επέβαλαν στον βασιλιά της Δανίας την [[Μάγκνα Κάρτα|Μεγάλη Χάρτα]], με την οποία αναγνωρίζονταν τα δικαιώματα τους και την υποχρέωση να μοιραστεί την εξουσία με ένα κοινοβούλιο και ένα συμβούλιο ευγενών.
 
Το [[1380]] κάτω από την εξουσία του [[Όλαφ Β'Β΄ της Δανίας|Όλαφ Β'Β΄]], η Δανία ενώθηκε με την Νορβηγία, στα εδάφη της οποίας συμπεριλαμβανόταν και η [[Ισλανδία]] με τα νησιά [[Νήσοι Φερόες|Φερόες]]. Το [[1389]], η βασίλισσα [[Μαργαρίτα Α' της Δανίας|Μαργαρίτα Α']], μητέρα του Όλαφ Β'Β΄, κατέκτησε και τη Σουηδία. Τότε άρχισαν οι προσπάθειες ένωσης των τριών βασιλείων (Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας) που επιτεύχθηκε τελικά με την [[Ένωση του Κάλμαρ]] το [[1397]]. Την μεγαλύτερη δύναμη μέσα στην Ένωση τη διατήρησε η Δανία.
 
Τον [[18ος αιώνας|18ο αιώνα]] η Δανία άρχισε τον αποικισμό της [[Γροιλανδία]]ς, την οποία είχε ήδη κατακτήσει από το [[1380]]. Στις αρχές του [[16ος αιώνας|16ου αιώνα]] η Σουηδία απέκτησε την αυτονομία της, και το [[1523]] την ανεξαρτησία της με πρώτο βασιλιά, τον [[Γουσταύος Α' της Σουηδίας|Γουσταύο Α']].
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Δανία"