Υδροβρώμιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 144:
=== Βιομηχανική ===
To υδροβρώμιο (μαζί με το υδροβρωμικό οξύ) παράγεται σε πολύ μικρότερη κλίμακα από ότι το συγγενικό [[υδροχλώριο]]. Στην πρωτογενή [[Βιομηχανία|βιομηχανική]] παραγωγή, το υδρογόνο και το βρώμιο συνδυάζονται σε θερμοκρασίες 200 °C - 400 °C. Η αντίδραση, [[Κατάλυση|καταλύεται]] συνήθως από [[Λευκόχρυσος|επιπλατινωμένο]] [[αμίαντος|αμίαντο]] και πραγματοποιείται μέσα σε σωλήνες από [[χαλαζίας|χαλαζία]]:
<div style='text-align: center;'>
<math>
Γραμμή 172:
\mathrm{2KBr + H_2SO_4 \xrightarrow{} K_2SO_4 + 2HBr}
</math>
</div>Αποφεύγεται η χρήση πυκνού θειικού οξέος, γιατί είναι αναποτελεσματική, επειδή
<math>
\mathrm{2HBr + H_2SO_4 \xrightarrow{} Br_2 + SO_2 + H_2O}
</math>
</div>2. Μπορεί να παραχθεί με [[Αντίδραση σύνθεσης|ολική σύνθεση]], δηλαδή από τα χημικά στοιχεία από τα οποία αποτελείται, στους 150°C, παρουσία καταλύτη
<math>
\mathrm{
Γραμμή 182:
</math>
</div>
3. Άνυδρο υδροβρώμιο μπορεί επίσης να παραχθεί, σε μικρή κλίμακα, με θερμόλυση βρωμιούχου τριφαινυλοφωσφώνιου σε [[ξυλόλιο]] με
<div style="text-align: center;">
<math>
Γραμμή 188:
</math>
</div>
4. Το υδροβρωμικό οξύ μπορεί να παραχθεί, επίσης, και με αρκετές άλλες μεθόδους, που συμπεριλαμβάνουν την αντίδραση στοιχειακού βρωμίου με στοιχειακό [[Φωσφόρος|φωσφόρο]] και νερό ή με στοιχειακό [[θείο]] και νερό:<ref name=":0" />
<div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;">
<math>
Γραμμή 203:
\mathrm{ + 4Br_2 \xrightarrow{} 4HBr + C_{10}H_8Br_4}
</math>
</div>6. Επίσης, στοιχειακό βρώμιο μπορεί να αναχθεί με [[φωσφορώδες οξύ]]<ref>Greenwood, N. N.; Earnshaw, A. Chemistry of the Elements; Butterworth-Heineman: Oxford, Great Britain; 1997; pp. 809-812.</ref>:
<div style="text-align: center;">
<math>
Γραμμή 209:
</math>
</div>
7. Με αντικατάσταση του
<div style="text-align: center;">
<math>
Γραμμή 216:
</math>
</div>
8. Με υδρόλυση του [[Τριβρωμιούχος φωσφόρος|τριβρωμιούχου]] ή [[Πενταβρωμιούχος φωσφόρος|πενταβρωμιούχου φωσφόρου]]:
<div style="text-align: center;">
<math>
Γραμμή 227:
</div>Το υδροβρώμιο που παράγεται με τις παραπάνω μεθόδους μπορεί να [[Πρόσμειξη|προσμειχθεί]] με στοιχειακό βρώμιο, που μπορεί να αφαιρεθεί με διέλευση του παραγώμενου αερίου μέσω ενός διαλύματος [[Φαινόλη|φαινόλης]] σε [[τετραχλωράνθρακα]] (ή σε άλλο κατάλληλο διαλύτη), σε θερμοκρασία δωματίου. Οι τυχούσες προσμείξεις στοιχειακού βρωμίου μετατρέπουν τη φαινόλη σε 2,4,6-τριβρωμοφαινόλη, συμπαράγοντας μάλιστα και επιπλέον υδροβρώμιο. Εναλλακτικά, το παραγώμενο αέριο υδροβρώμιο μπορεί να διέλθει μέσω [[Χαλκός|χάλκινου]] σπιράλ, σε υψηλή θερμοκρασία<ref>Ruhoff, J. R.; Burnett, R. E.; Reid, E. E. "Hydrogen Bromide (Anhydrous)" Organic Syntheses, Vol. 15, p.35 (Coll. Vol. 2, p.338). (<nowiki>http://www.orgsyn.org/demo.aspx?prep=CV2P0338</nowiki>)</ref>.
== Γενική περιγραφή και χαρακτηριστικά. ==
Στη θερμοκρασία δωματίου, δηλαδή σε θερμοκρασία 20 °C και υπό πίεση 1 atm, το υδροβρώμιο είναι ένα μη [[Ευφλεκτότητα|εύφλεκτο]] αέριο με μια έντονη ερεθιστική [[οσμή]], που θολώνει σε [[Ατμόσφαιρα της Γης|ατμόσφαιρα]] με [[υγρασία]], εξαιτίας του σχηματισμού σταγονιδίων υδροβρωμικού οξέος. Το υδροβρώμιο είναι πολύ διαλυτό στο νερό, σχηματίζοντας υδροβρωμικό οξύ, που είναι «κορεσμένο» σε [[συγκέντρωση|περιεκτικότητα]] 68,85% κατά [[βάρος]], σε θερμοκρασία δωματίου. Τα υδατικά διαλύματα υδροβρωμίου με περιεκτικοτητα 47,6% κατά βάρος σχηματίζουν ένα [[μείγμα]] σταθερού
▲Είναι [[αέριο]] άχρωμο, με ερεθιστική οσμή, βαρύτερο από τον [[αέρας|αέρα]] και πολύ διαλυτό στον νερό. Το υδατικό διάλυμα, υδροβρωμικό οξύ, όταν εκτίθεται στο φως οξειδώνεται και χρωματίζεται κίτρινο λόγω σχηματισμού στοιχειακού βρωμίου.
== Μοριακή δομή και χημικές ιδιότητες ==
| |||