Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (ταινία, 1937): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 78:
 
''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' θα ήταν η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που θα γινόταν με τον παραδοσιακό τρόπο εικονογράφισης με κελιά στην ιστορία,<ref name="Smith33">Smith, Dave. ''Disney A to Z'', Third Edition, (2006), page 33.</ref> και ως τέτοια, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ έπρεπε να αγωνιστεί για να καταφέρει να τη φέρει εις πέρας. Ο αδελφός του και συνεταίρος του, [[Ρόι Ο. Ντίσνεϋ]], αλλά και η σύζυγός του [[Λίλιαν Ντίσνεϋ|Λίλιαν]] προσπάθησαν να τον μεταπείσουν,<ref name="disneysfolly" /> ενώ η κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ αναφερόταν εσκεμμένα στην ταινία ως "η τρέλα του Ντίσνεϋ" καθώς η ταινία βρισκόταν ακόμα στο στάδιο της παραγωγής. Αναγκάστηκε να βάλει το σπίτι του [[υποθήκη]] ώστε να μπορέσει να τελειώσει την παραγωγή της ταινίας, η οποία στοίχισε τελικά $1,488,422.74, ένα τεράστιο ποσό για ταινία μεγάλου μήκους το 1937.{{sfn|Barrier|1999|p = 229}}
 
===Ανάπτυξη ιστορίας===
Στις 9 Αυγούστου 1934, είκοσι-ένα σελίδες σημειώσεων με τον τίτλο "Χιονάτη εισηγήσεις", συντάχθηκαν από τον Ρίτσαρντ Κρίντον υποδηλώνοντας τους κύριους χαρακτήρες, όπως επίσης και καταστάσεις και αστεία για την ιστορία. Όπως ο Ντίσνεϋ είχε δηλώσει στο ξεκίνημα αυτού του πρότζεκτ, το βασικό θέαμα της ιστορίας για εκείνον ήταν οι Επτά Νάνοι και οι πιθανότητές τους για "αστεία" και "να τα κάνουν σαλάτα". Οι τρεις συναντήσεις για την ιστορία έγιναν τον Οκτώβριο και παρόντες ήταν οι Ντίσνεϋ, Κρίντον, [[Λάρι Μόρεϊ]], Άλμπερτ Χάρτερ, [[Τεντ Σιρς]] και [[Πίντο Κόλβιγκ]], οι οποίοι κυριαρχούνταν από τέτοια θέματα. Σε αυτό το σημείο, ο Ντίσνεϋ ένιωσε ότι η ιστορία έπρεπε να ξεκινήσει με την ανακάλυψη του σπιτιού των νάνων από τη Χιονάτη.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ εισηγήθηκε από την αρχή ότι κάθε ένας από τους νάνους, των οποίων τα ονόματα και η προσωπικότητα δεν δηλώνεται στο αυθεντικό παραμύθι, θα μπορούσαν να είχαν ανεξάρτητες προσωπικότητες. Τα ονόματα των νάνων επιλέχθηκαν από μια δεξαμενή πενήντα περίπου ονομάτων, συμπεριλαμβανομένων και των Νευρικός, Καθαρός, Ζαλισμένος, Σημαδεμένος, Ασθματικός, Φαλακρός, Φλύαρος, Κομψός, Περιφρονητικός, Γρήγορος, Τεμπέλης, Φουσκωμένος, Μεγαλομανής, Κοντόχοντρος, Μικρός και Θορυβώδης.<ref name="Bob">Bob Thomas, ''Disney's Art of Animation: From Mickey Mouse to Beauty and the Beast'' (Hyperion, New York, 1991) {{ISBN|1-56282-899-1}}</ref> Οι τελικοί εφτά διαλέχτηκαν με τη μέθοδο του αποκλεισμού. Ο αρχηγός των νάνων έπρεπε να είναι πομπώδης, αυτάρεσκος και ενθουσιώδης και ονομάστηκε Σοφός καθώς οι υπόλοιποι πήραν τα ονόματά τους από τα διακριτά χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους. Στο τέλος των συναντήσεων του Οκτωβρίου, ωστόσο, μόνο οι Σοφός, Γκρινιάρης, Ντροπαλός, Υπναράς και Χαρούμενος από τους τελικούς επτά είχαν ονομαστεί. Σε αυτό το σημείο οι Συναχωμένος και Χαζούλης είχαν αντικατασταθεί από τον Νευρικό και έναν έβδομο ανώνυμο νάνο.{{sfn|Barrier|1999|p = 229}}
 
Μαζί με την εστίαση στα χαρακτηριστικά και τις κωμικές δυνατότητες των νάνων, το σχεδιάγραμμα της ιστορίας του Κρίντον που είχε γραφτεί κατά τις συναντήσεις του Οκτωβρίου, περιελάμβανε μια συνεχή ροή αστείων καθώς και την προσπάθεια της Βασίλισσας να σκοτώσει τη Χιονάτη με μια δηλητηριασμένη κτένα, ένα στοιχείο που είχε παρθεί από την αυθεντική ιστορία των αδελφών Γκριμ. Αφού θα έπειθε τη Χιονάτη να χρησιμοποιήσει την κτένα, η μεταμορφωμένη Βασίλισσα θα το έσκαγε αλλά οι νάνοι θα έφταναν έγκαιρα για να αφαιρέσουν την κτένα από τα μαλλιά της Χιονάτης. Μετά την αποτυχία της προσπάθειάς της με την κτένα, η Βασίλισσα θα αιχμαλώτιζε τον Πρίγκιπα στο μπουντρούμι του κάστρου της όπου θα ερχόταν (σκίτσα δείχνουν αυτό το γεγονός απεικονίζοντας και την Βασίλισσα αλλά και τη Μάγισσα) και με μαγεία θα ζωντάνευε τους σκελετούς του μπουντρουμιού, κάνοντάς τους να χορεύουν για εκείνον και προσδιορίζοντας έναν από τους σκελετούς ως "Πρίγκιπα Όσβαλντ", ένα παράδειγμα της πιο χιουμοριστικής ατμόσφαιρας της αρχικής προσέγγισης στην ιστορία.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Στις σημειώσεις είναι γραμμένο ότι η Βασίλισσα έχει τη δύναμη της μαγείας μόνο μέσα στο κάστρο της. Με τον Πρίγκιπα να αρνείται να την παντρευτεί, η Βασίλισσα τον αφήνει να πεθάνει (ένα σκίτσο δείχνει τον Πρίγκιπα παγιδευμένο σε έναν υπόγειο θάλαμο ο οποίος γεμίζει νερό)<ref name="Before">John Canemaker, "Before the Animation Begins: The Life and Times of Disney inspirational Sketch Artists" (Hyperion, New York, 1999) {{ISBN|0-7868-6152-5}}</ref> καθώς εκείνη φτάνει στο σπίτι των νάνων με το δηλητηριασμένο μήλο. Τα ζώα του δάσους θα βοηθούσαν τον Πρίγκιπα να δραπετεύσει και να βρει το άλογό του. Ο Πρίγκιπας θα έφτανε στο σπίτι για να σώσει τη Χιονάτη αλλά πήρε τον λάθος δρόμο (παρά τις προειδοποιήσεις των ζώων και του αλόγου του, τα οποία όμως, σε αντίθεση με τη Χιονάτη, δεν μπορεί να καταλάβει). Έτσι λοιπόν, δεν θα έφτανε έγκαιρα για να σώσει τη Χιονάτη από τη Βασίλισσα αλλά θα μπορούσε να τη σώσει με το πρώτο φιλί της αληθινής αγάπης. Αυτή η πλοκή δεν χρησιμοποιήθηκε στην τελική ταινία, αν και πολλά σκίτσα από τις σκηνές στο μπουντρούμι είχαν γίνει ήδη από τον Φέρντιναντ Χόβαρθ.
 
Άλλα παραδείγματα της πιο κωμικής φύσης της ιστορίας σε αυτό το σημείο περιελάμβαναν εισηγήσεις για μια "χοντρή, τρελή, καρτουνίστικη, αυτάρεσκη" Βασίλισσα.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Ο Πρίγκιπας ήταν επίσης περισσότερο ως κλόουν και θα έκανε καντάδα στη Χιονάτη με πιο κωμικό τρόπο. Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ ενθάρρυνε όλο το προσωπικό των στούντιο να συνεισφέρουν στην ιστορία, προσφέροντας πέντε δολάρια για κάθε αστείο: όπως τα αστεία που περιελάμβαναν τις μύτες των νάνων να αναδύονται από το ξύλο του κρεβατιού όταν πρωτογνώρισαν τη Χιονάτη.<ref name="Life" />
 
Ο Ντίσνεϋ άρχισε να ανησυχεί ότι αυτή η κωμική προσέγγιση θα μείωνε την αξιοπιστία των χαρακτήρων και αισθανόμενος ότι χρειαζόταν περισσότερος χρόνος για την ανάπτυξη της Βασίλισσας, συνέστησε στις 6 Νοεμβρίου να δοθεί προσοχή αποκλειστικά σε "σκηνές όπου μόνο η Χιονάτη, οι Νάνοι, τα πουλιά και τα ζώα εμφανίζονται". Τα ονόματα και οι προσωπικότητες των νάνων, ωστόσο, ήταν ακόμα "ανοικτά για αλλαγές". Μια συνάντηση στις 16 Νοεμβρίου είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου σχεδιαγράμματος με τον τίτλο 'οι Νάνοι ανακαλύπτουν τη Χιονάτη', όπου εμφανίστηκε ο χαρακτήρας του Χαζούλη,{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} ο οποίος τελικά αποδείχθηκε ο πιο επιτυχημένος και δημοφιλής χαρακτήρας των νάνων.<ref name="Bob" /> Για το υπόλοιπο 1934 ο Ντίσνεϋ ανέπτυξε περισσότερο την ιστορία μόνος του, ευρισκόμενος σε δίλημμα για τα χαρακτηριστικά της Βασίλισσας, για την οποία ένιωσε ότι δεν θα μπορούσε πλέον να είναι "χοντρή" και "τρελή", αλλά "εξαιρετικά όμορφη", μια πιθανότητα η οποία είχε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενες συναντήσεις για την ιστορία. Ο Ντίσνεϋ δεν επικεντρώθηκε ξανά στο πρότζεκτ μέχρι το φθινόπωρο του 1935. Πιστεύεται ότι μπορεί να αμφέβαλλε για τις ικανότητές τις δικές του αλλά και των στούντιο να τελειώσουν την ταινία, και ότι το ταξίδι του στην Ευρώπη εκείνο το καλοκαίρι, απεκατέστησε την αυτοπεποίθησή του. Σε αυτό το σημείο, ο Ντίσνεϋ και οι συγγραφείς επικεντρώθηκαν στις σκηνές όπου η Χιονάτη και οι νάνοι συστήνονται στο κοινό αλλά και μεταξύ τους. Ανέθεσε τις πιθανές αποστολές για όλους όσους εργάζονταν στην ταινία σε ένα υπόμνημα στις 25 Νοεμβρίου 1935 και αποφάσισε τις προσωπικότητες των νάνων.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}}
 
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι νάνοι θα αποτελούσαν την βασική εστίαση της ιστορίας και αρκετές σκηνές γράφτηκαν για τους επτά χαρακτήρες. Ωστόσο, σε κάποιο σημείο, αποφασίστηκε ότι η κύρια ώθηση της ιστορίας προερχόταν από τη σχέση της Βασίλισσας και της Χιονάτης<ref name="Life">Frank Thomas and Ollie Johnston, ''The Illusion of Life: Disney Animation'' (Disney Editions, Italy, 1981) {{ISBN|0-7868-6070-7}}</ref> και για αυτό τον λόγο, αρκετές σκηνές που περιελάμβαναν τους νάνους αφαιρέθηκαν από την ταινία. Η πρώτη, η οποία είχε εικονογραφηθεί πλήρως πριν αφαιρεθεί, έδειχνε τον Σοφό και τον Γκρινιάρη να διαφωνούν για το αν η Χιονάτη θα έπρεπε να μείνει μαζί τους. Μια άλλη, επίσης εικονογραφημένη πλήρως, θα έδειχνε τους νάνους να τρώνε σούπα πολύ βρώμικα και κάνοντας θόρυβο, με τη Χιονάτη να προσπαθεί ανεπιτυχώς να τους διδάξει πώς να τρώνε 'σαν κύριοι'. Μια μερικώς εικονογραφημένη σκηνή περιελάμβανε τους νάνους να κάνουν μια συνάντηση όπου προσπαθούν να σκεφτούν τι δώρο να κάνουν στη Χιονάτη. Αυτό θα το ακολουθούσε μια σκηνή όπου με μεγάλη λεπτομέρεια, οι νάνοι και τα ζώα του δάσους φτιάχνουν ένα κρεβάτι για την πριγκίπισσα. Αυτό επίσης αφαιρέθηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι επιβράδυνε την εξέλιξη της ιστορίας.<ref name="Life" /> Οι σκηνές όπου οι νάνοι τρώνε σούπα και της κατασκευής του κρεβατιού εικονογραφήθηκαν από τον [[Γουόρντ Κίμπολ]], ο οποίος είχε αποθαρρυνθεί πλήρως από αυτή την αφαίρεση και ήθελε να εγκαταλείψει τα στούντιο. Ωστόσο, ο Ντίσνεϋ τον έπεισε να μείνει προάγοντάς τον ως τον επικεφαλή στην εικονογράφιση του [[Τζίμινι Κρίκετ]] στην επόμενη ταινία μεγάλου μήκους, τον ''[[Πινόκιο (ταινία, 1940)|Πινόκιο]]'' (1940).<ref name="Nine">John Canemaker, "Walt Disney's Nine Old Men and the Art of Animation" (Disney Editions, United States, 2001) {{ISBN|0-7868-6496-6}}</ref>
 
== Παραπομπές ==