Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (ταινία, 1937): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 89:
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι νάνοι θα αποτελούσαν την βασική εστίαση της ιστορίας και αρκετές σκηνές γράφτηκαν για τους επτά χαρακτήρες. Ωστόσο, σε κάποιο σημείο, αποφασίστηκε ότι η κύρια ώθηση της ιστορίας προερχόταν από τη σχέση της Βασίλισσας και της Χιονάτης<ref name="Life">Frank Thomas and Ollie Johnston, ''The Illusion of Life: Disney Animation'' (Disney Editions, Italy, 1981) {{ISBN|0-7868-6070-7}}</ref> και για αυτό τον λόγο, αρκετές σκηνές που περιελάμβαναν τους νάνους αφαιρέθηκαν από την ταινία. Η πρώτη, η οποία είχε εικονογραφηθεί πλήρως πριν αφαιρεθεί, έδειχνε τον Σοφό και τον Γκρινιάρη να διαφωνούν για το αν η Χιονάτη θα έπρεπε να μείνει μαζί τους. Μια άλλη, επίσης εικονογραφημένη πλήρως, θα έδειχνε τους νάνους να τρώνε σούπα πολύ βρώμικα και κάνοντας θόρυβο, με τη Χιονάτη να προσπαθεί ανεπιτυχώς να τους διδάξει πώς να τρώνε 'σαν κύριοι'. Μια μερικώς εικονογραφημένη σκηνή περιελάμβανε τους νάνους να κάνουν μια συνάντηση όπου προσπαθούν να σκεφτούν τι δώρο να κάνουν στη Χιονάτη. Αυτό θα το ακολουθούσε μια σκηνή όπου με μεγάλη λεπτομέρεια, οι νάνοι και τα ζώα του δάσους φτιάχνουν ένα κρεβάτι για την πριγκίπισσα. Αυτό επίσης αφαιρέθηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι επιβράδυνε την εξέλιξη της ιστορίας.<ref name="Life" /> Οι σκηνές όπου οι νάνοι τρώνε σούπα και της κατασκευής του κρεβατιού εικονογραφήθηκαν από τον [[Γουόρντ Κίμπολ]], ο οποίος είχε αποθαρρυνθεί πλήρως από αυτή την αφαίρεση και ήθελε να εγκαταλείψει τα στούντιο. Ωστόσο, ο Ντίσνεϋ τον έπεισε να μείνει προάγοντάς τον ως τον επικεφαλή στην εικονογράφηση του [[Τζίμινι Κρίκετ]] στην επόμενη ταινία μεγάλου μήκους, τον ''[[Πινόκιο (ταινία, 1940)|Πινόκιο]]'' (1940).<ref name="Nine">John Canemaker, "Walt Disney's Nine Old Men and the Art of Animation" (Disney Editions, United States, 2001) {{ISBN|0-7868-6496-6}}</ref>
=== Εικονογράφηση ===
[[File:Snow white 1937 trailer screenshot (2).jpg|thumb|left|Η διάσημη σκηνή με το τραγούδι "Heigh-Ho" από τη ''Χιονάτη'' εικονο- γραφήθηκε από τον [[Σιέιμους Κολχέιν]].]]
Την πρωταρχική εξουσία στον σχεδιασμό της ταινίας είχε ο καλλιτέχνης ιδεών Άλμπερτ Χάρτερ. Όλα τα σχέδια που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία, από τις εμφανίσεις των χαρακτήρων μέχρι το πώς θα έμοιαζαν οι βράχοι στο φόντο, έπρεπε να περάσουν από την έγκριση του Χάρτερ πριν οριστικοποιηθούν.<ref name="Before" /> Δύο άλλοι καλλιτέχνες ιδεών— ο Φέρντιναντ Χόβαρθ και ο [[Γκουστάφ Τένγκρεν]]— επίσης συνείσφεραν στο οπτικό στυλ της ''Χιονάτης και των επτά νάνων''. Ο Χόβαρθ ανέπτυξε έναν αριθμό σκοτεινών εννοιών για την ταινία, αν και πολλά άλλα σχέδια τα οποία είχε αναπτύξει τελικά απορρίφθηκαν από την ομάδα του Ντίσνεϋ ως λιγότερο εύκολο να μετατραπούν σε εικονογράφηση από αυτά του Χάρτερ. Ο Τένγκρεν χρησιμοποιήθηκε ως στυλίστας χρώματος και για να καθορίσει το στήσιμο και την ατμόσφαιρα πολλών σκηνών της ταινίας, καθώς δανείστηκε το στυλ του από τους ομοίους του [[Άρθουρ Ράκχαμ]] και [[Τζον Μπόερ]] και έτσι κατείχε την ευρωπαϊκή ποιότητα απεικόνισης την οποία ο Ουώλτ Ντίσνεϋ επιζητούσε. Σχεδίασε επίσης τις αφίσες της ταινίας και εικονογράφησε το βιβλίο τύπου. Ωστόσο, ο Χόβαρθ δεν έλαβε κάποια πίστωση για τη συμμετοχή του στην ταινία. Άλλοι καλλιτέχνες που δούλεψαν στην ταινία περιελάμβαναν τον [[Τζόε Γκραντ]], του οποίου η πιο σημαντική συμβολή ήταν ο σχεδιασμός της γριάς μάγισσας στην οποία μεταμορφώθηκε η Κακιά Βασίλισσα.<ref name="Before" />
{{πλαισιωμένο παράθεμα
| πλάτος = 35%
| align = right
| παράθεμα = Ο [[Ντόναλτ Γκράχαμ]] ήξερε αληθινά τι δίδασκε και σου "έδειχνε" πώς να κάνεις κάτι– δεν μιλούσε απλά. Μας δίδαξε πράγματα τα οποία ήταν πολύ σημαντικά για την εικονογράφηση. Πώς να απλοποιούμε τις ζωγραφιές μας– πώς να αφαιρούμε όλες τις περιττές μουντζούρες που οι ερασιτέχνες έχουν τη συνήθεια να κάνουν. Μας έδειξε πώς να κάνουμε μια ζωγραφιά να δείχνει στέρεη. Μας δίδαξε για τα σημεία έντασης– όπως ένα λυγισμένο γόνατο και πώς το πόδι του παντελονιού πέφτει κάτω από το γόνατο και πόσο σημαντικά είναι τα ζαρώματα αυτού για να το περιγράψουν. Έμαθα τόσα πολλά από εκείνον!
| πηγή = [[Άρτ Μπάμπιτ]]<ref name=Girveau/>}}
Ο [[Άρτ Μπάμπιτ]], ένας εικονογραφιστής που μπήκε στα στούντιο της Disney το 1932, κάλεσε εφτά από τους συναδέλφους του (που δούλευαν στο ίδιο δωμάτιο με εκείνον) για να πάνε μαζί του σε ένα μάθημα τέχνης το οποίο είχε στήσει ο ίδιος στο σπίτι του στο Χόλιγουντ Χιλς. Αν και δεν υπήρχε δάσκαλος, ο Μπάμπιτ είχε προσλάβει ένα μοντέλο για να ποζάρει για εκείνον και τους συναδέλφους του καθώς ζωγράφιζαν. Αυτά τα "μαθήματα" ήταν εβδομαδιαία: κάθε εβδομάδα, περισσότεροι εικονογραφιστές θα συμμετείχαν. Μετά από τρεις εβδομάδες, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ κάλεσε τον Μπάμπιτ στο γραφείο του και του έκανε προσφορά να του παρέχει προμήθειες, εργασιακό χώρο και τα μοντέλα που χρειαζόταν αν τα τμήματα αυτά μετακινούνταν στα στούντιο. Ο Μπάμπιτ έτρεξε τα τμήματα για ένα μήνα μέχρι που ο εικονογραφιστής [[Χάρντι Γκραμάτκι]] εισηγήθηκε να καλέσουν τον [[Ντόναλτ Γκράχαμ]]: ο δάσκαλος τέχνης από το Ινστιτούτο Chouinard δίδαξε το πρώτο του μάθημα στα στούντιο στις 15 Νοεμβρίου 1932 και λίγες εβδομάδες αργότερα, τον ακολούθησε ο Φιλ Ντάικ.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Αυτά τα μαθήματα αφορούσαν κυρίως την ανθρώπινη ανατομία και κίνηση, αν και η οδηγία περιελάμβανε αργότερα και ανάλυση της δράσης, ανατομία ζώων και υποκριτική.<ref name="Girveau">Bruno Girveau (editor), ''Once Upon a Time — Walt Disney: The Sources of inspiration for the Disney Studios'' (Prestel, London, 2006) {{ISBN|978-3-7913-3770-8}}</ref>
{{πλαισιωμένο παράθεμα
| πλάτος = 35%
| align = left
| παράθεμα = Το πρώτο καθήκον των κινουμένων σχεδίων δεν είναι να φωτογραφίσεις ή να αντιγράψεις την πραγματική δράση ή τα πράγματα καθώς συμβαίνουν— αλλά να δώσεις μια καρικατούρα ζωής και δράσης— να απεικονίσεις στην οθόνη πράγματα τα οποία έτρεξαν μέσα στη φαντασία του κοινού για να φέρουν ζωή στα όνειρα και τις φαντασιώσεις που όλοι είχαμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας ή που φανταστήκαμε σε διάφορες μορφές κατά τη διάρκεια της ζωής μας [...] Εγώ νιώθω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε φανταστικά πράγματα, βασισμένα στην πραγματικότητα, εκτός αν πρώτα γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Αυτό πρέπει να αναφερθεί πολύ καθαρά σε όλους τους νέους άντρες, ακόμα και στους μεγαλύτερους.
| πηγή = [[Ουώλτ Ντίσνεϋ]] το 1935<ref>{{cite web |url=http://www.lettersofnote.com/2010/06/how-to-train-animator-by-walt-disney.html |title=Letters of note: How to Train an Animator, by Walt Disney |date=15 Ιουνίου 2010 |last=Usher |first=Shaun |publisher=Letters of Note |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref>
}}
Αν και τα μαθήματα αρχικά περιγράφηκαν ως μια "βίαιη μάχη", με τον εκπαιδευτή και τους μαθητές να μην είναι εξοικειωμένοι ο ένας με την τέχνη του άλλου,{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} ο ενθουσιασμός και η ενέργεια και από τις δύο μεριές έκανε τα μαθήματα διεγερτικά και ευεργετικά για όλους όσους συμμετείχαν. Ο Γκράχαμ συχνά προέβαλλε τις ταινίες μικρού μήκους της Disney και, μαζί με τους εικονογραφιστές, σχολίαζαν τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά σημεία αυτών. Για παράδειγμα, ο Γκράχαμ κατέκρινε την εικονογράφηση του Μπάμπιτ για τον Άμπνερ το ποντίκι στην ταινία μικρού μήκους ''[[The Country Cousin]]'' λέγοντας ότι "πήρε μερικές από τις προφανείς κινήσεις ενός μεθυσμένου χωρίς να συντονίσει το υπόλοιπο σώμα", ενώ την επαίνεσε για το ότι διατήρησε το χιούμορ της χωρίς να γίνει "βρώμικη ή κακή ή χυδαία. Η χώρα των ποντικών πάντα περνάει πολύ όμορφα".<ref name="Girveau" />
Πολύ λίγοι από τους εικονογραφιστές στα στούντιο της Disney είχαν καλλιτεχνική εκπαίδευση (οι περισσότεροι σχεδίαζαν καρτούν σε εφημερίδες). Ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους ήταν ο [[Γκριμ Νάτγουικ]], ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στην Ευρώπη. Η επιτυχία του εικονογραφιστή να σχεδιάζει και να εικονογραφεί την [[Betty Boop]] για τα [[Fleischer Studios]], έδειχνε κατανόηση της γυναικείας ανατομίας του σώματος. Έτσι, όταν ο Ντίσνεϋ προσέλαβε τον Νάτγουικ, του έδωσε να εικονογραφίσει σχεδόν αποκλειστικά γυναικείους χαρακτήρες. Οι προσπάθειες εικονογράφισης της Περσεφόνης, της πρωταγωνίστριας της ταινίας ''The Goddess of Spring'', αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς. Η εικονογράφιση του Νάτγουικ για την ηρωίδα της ταινίας ''Cookie Carnival'' έδειξε πιο υποσχόμενη και εν τέλη, ο εικονογραφιστής χρησιμοποιήθηκε για να εικονογραφήσει την ίδια τη Χιονάτη. Αν και δόθηκε live action υλικό της Χιονάτης, του Πρίγκιπα και της Βασίλισσας το οποίο βιντεογραφήθηκε ως αναφορά για τους εικονογραφιστές, οι καλλιτέχνες το απέρριψαν, καθώς θεώρησαν ότι εμπόδιζε την παραγωγή αποτελεσματικής καρικατούρας. Σε κανένα από τα σχέδια του Μπάμπιτ για τη Βασίλισσα δεν χρησιμοποιήθηκε live action υλικό,<ref>Robin Allan, Walt Disney and Europe (Indiana University Press, Indiana, 1999) {{ISBN|0-253-21353-3}}</ref> παρά τις ενστάσεις των Γκράχαμ και Νάτγουικ. Ωστόσο, μερικές σκηνές της Χιονάτης και του Πρίγκιπα έγιναν απευθείας από live action υλικό.<ref name="Girveau" />
Η νέα πολυλειτουργική κάμερα των στούντιο έδωσε την αίσθηση των τριών διαστάσεων σε αρκετές σκηνές και χρησιμοποιήθηκε επίσης για να δώσει το περιστρεφόμενο εφέ στη σκηνή όπου η Βασίλισσα μεταμορφώνεται σε μάγισσα.
== Παραπομπές ==
| |||