Φαίακες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Το οτι τα τα πλοια δεν ειχαν κουπια ειναι λαθος. Δεν ειχαν τιμονι και κυβερνητη. Απο την ελευθερη μεταφραση του Ψυχουντακη |
||
Γραμμή 2:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] οι '''Φαίακες''' ('''Φαίηκες''' στην ιωνική διάλεκτο, π.χ. στον Όμηρο, '''''Φαίαξ''''' ή '''''Φαίηξ''''' στον ενικό αριθμό) ήταν ένας λαός γνωστός ιδιαίτερα από τον [[Όμηρος|Όμηρο]] για τη ναυτοσύνη του (''«ναυσικλυτοί»''). Οι Φαίακες ήταν οι αγαπημένοι των θεών και φίλοι των ανθρώπων. Αναφέρεται ότι αρχικώς κατοικούσαν στην απομακρυσμένη [[Υπέρεια]], στα πέρατα του κόσμου. Ως συγγενείς των θεών, αποκαλούνταν ''«αγχίθεοι»'', όπως οι [[Κύκλωπες]] και οι [[Γίγαντες (μυθολογία)|Γίγαντες]]. Μια εποχή που βασιλιάς τους ήταν ο [[Ναυσίθοος]], οι Φαίακες εκδιώχθηκαν από την Υπέρεια από τους Κύκλωπες και μετοίκησαν σε ένα νησί, τη [[Σχερία]], που αποκλήθηκε από αυτούς και '''«Νήσος των Φαιάκων»''', ενώ από τους περισσότερους ταυτίζεται με τη σημερινή [[Κέρκυρα]] (κάποιοι πάντως έχουν υποστηρίξει ότι ήταν η [[Ίσκια]] της Ιταλίας ή η [[Κρήτη]]). Εκεί έχτισαν πόλη και ναούς με βασιλιά τους τον [[Αλκίνοος|Αλκίνοο]], τον γιο του Ναυσιθόου.
Οι Φαίακες διακρίνονταν για τη φιλοξενία τους, όπως την περιγράφει ο Όμηρος μετά τη διάσωση του [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] από τη [[Ναυσικά]] στη «Νήσο των Φαιάκων». Ο βασιλιάς τους εμφανίζεται να κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως <ref>Παπαρρηγοπούλου-Καρολίδου: ''Ιστορία του Ελληνικού `Εθνους'', τ. Α΄, σελ. 78</ref>. Οι Φαίακες ήταν ειρηνικός λαός που αποστρεφόταν τον πόλεμο, εργατικοί και εύθυμοι, αγαπούσαν το καλό φαγητό, τα λουτρά, τον έρωτα, τα τραγούδια και τον χορό. ''«Η εντολή αυτών είναι να παραπέμπωσιν ακινδύνως εις την πατρίδα των πάντας τους προς αυτούς πλέοντας»'', πράγμα το οποίο κατόρθωναν με τα θαυμαστά πλοία τους. Τα πλοία αυτά δεν είχαν
==Παραπομπές==
|