Πολυπόταμο Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Οι διάλεκτοι των Ανατολικών Νοτιοσλαβικών γλωσσών εισάχθηκαν μετά το 19ο αιώνα. βουλγαρικό σχολείο λειτούργησε και από το 1910 μέχρι το 1912 από τους βούλγαρους κομιτατζήδες με δασκάλα την Πετρίτσα Κύρκοβα που ήθελαν βιαίως να εκβουλγαρίσουν τις Ελληνικές οικογένειες. ( μαρτυρίες ηλικιωμένων κατοίκων)
 
Στο χωριό υπήρχε τόσο εξαρχική, όσο και πατριαρχική μερίδα. Ήταν χωρισμένο στα δύο, στους ορθόδοξους Έλληνες (Γκραικομάνοι ήκαθώς κριτιέτσι μαχαλάτους αποκαλούσαν οι βουλγαρόφρονοι) και στους σχισματικούς βουλγαρίζοντες (μπογαρομάνοι η γκατζαβαροι).Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα υπήρξαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων (εξαρχικών) κατοίκων. Αποτέλεσμα των επιθέσεων και των αντεκδικήσεων μεταξύ των δύο πλευρών ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι να μεταναστεύσουν. Στους αγώνες των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πρωτοστάτησαν- ο καπετάν Θεόδωρος Μάλτας Β.Ηπειρώτης οπλαρχηγός( δολοφονήθηκε από μισθοφόρους γνωστού οπλαρχηγού του Μακεδονικού αγώνα που είχε διαπράξει κάποια εγκλήματα και φοβούμενος μήπως τον καταδώσει ο καπετάν Μαλτας, του έριξαν τριμμένο γυαλί στο ποτό και στο φαγητό του), Δημήτριος Αλαμπάκης,[2] Μιχαήλ Αλαμπάκης,[3] Κωνσταντίνος Βέγγου,[4] Χρήστος Δίνες,[5] Γεώργιος Καραφύλης,[6] Βασίλειος Κίζος,[7] Λάζαρος Κίζου,[8] Φίλιππος Μιχαλίτσης,[9] Σταύρος Νίκου,[10] Μιχαήλ Πακάς,[11] Ιωάννης Παπαϊωάννου,[12] Δημήτριος Σαμπαήλης,[13] Χρήστος Σαμπαήλης,[14] Σταύρος Σάρρου[15] και Νικόλαος Στέφου.[16] Σημαντικοί Μακεδονομάχοι του Πολυποτάμου ήταν επίσης, ο Χρήστος Αποστόλου (σκοτώθηκε από Βούλγαρους),[17] ο Ιωάννης Ζήσης (1850 - 1955), πρωτεργάτης της Επιτροπής Άμυνας,[18][19] και ο παπα-Κωνσταντίνος, ο οποίος φιλοξενούσε μεταξύ άλλων και τον Παύλο Μελά (σκοτώθηκε από Βούλγαρους το Σεπτέμβριο του 1905).[20][21]
 
Για πρώτα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς δεν μπορεί να γίνει λόγος για ελληνικό σχολείο γιατί και το χωριό αυτό ακολούθησε την τύχη των περισσοτέρων χωριών της Τουρκοκρατημένης Ελλάδας. Έτσι αμάθεια και σκοτάδι επικράτησε και εδώ.
Γραμμή 11:
Κατά πάσα πιθανότητα στο μεγαλύτερο διάστημα της Τουρκοκρατίας δεν λειτουργούσε σχολείο στο χωριό . Σχολείο ελληνικό πρέπει να λειτούργησε τον 18ο αιώνα.
 
Ο Πολυπόταμος είναι χωριό που ανήκει στο Δήμο Φλώρινας του Νομού Φλώρινας και σ' αυτόν υπάγονται οι οικισμοί "Χωριουδάκι" και αυτός στη θέση "Λασείτσα". Είναι χτισμένος σε 1000πάνω από 960 μ. υψόμετρο και οι κάτοικοι του είναι περίπου 500, είναι αγρότες, κτηνοτρόφοι, δασεργάτες και οικοδόμοι. Είναι φημισμένος για τα νερά του, τις φράουλες, τις πιπεριές και την εκπληκτική φύση. Απέχει περίπου 14,5χλμ από τη Φλώρινα. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν φύγει στο εξωτερικό και στις γύρω πόλεις.
 
Ονομάζεται Πολυπόταμος γιατί πέντε μικρά ποτάμια καταλήγουν στον ποταμό που περνά μέσα από το χωριό. Αυτά πηγάζουν από τις πηγές Δερβένι, Μεσοποταμία, Επτά Πηγές, Στάπνικ και Χιλιάδα.