Όθων Α΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μβελτιώσεις |
|||
Γραμμή 24:
|τόπος_ταφής = Tεάτινερκιρχε, [[Μόναχο]], [[Βαυαρία]]
}}
[[
Ο '''Όθων''' ([[Γερμανικά]]: ''Otto Friedrich Ludwig von Wittelsbach'', [[1 Ιουνίου]] [[1815]] - [[26 Ιουλίου]] [[1867]]), γνωστός και ως '''Όθωνας''', ήταν ένας [[Βαυαροί|Βαυαρός]] πρίγκιπας του [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|Οίκου των Βίττελσμπαχ]] (ή Βιττελσβάχων), που έγινε ο πρώτος βασιλιάς του σύγχρονου [[Βασίλειο της Ελλάδας|ελληνικού κράτους]].<ref name = "limniakifoni"> http://limniakifoni.gr/?p=52270</ref> Ήταν ο μοναδικός [[Κατάλογος Βασιλέων της Ελλάδας|μονάρχης της Ελλάδας]] που έφερε τον τίτλο «Βασιλιάς της Ελλάδας» (επίσημα ''Βασιλεύς της Ελλάδος''), δεδομένου ότι οι επόμενοι, της [[Οίκος του Γκλύξμπουργκ|Δυναστείας των Γλυξβούργων]], είχαν τον τίτλο «Βασιλιάς των Ελλήνων» (επίσημα ''Βασιλεύς των Ελλήνων'').<ref name = "limniakifoni"/>
== Βιογραφία ==
Ο Όθωνας γεννήθηκε την 1<sup>η</sup> Ιουνίου 1815 στο [[Παλάτι Μιραμπέλ]] του [[Σάλτσμπουργκ]].<ref>http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/662214/san-simera-to-1833-o-vasilias-othon-ftanei-sto-nayplio</ref><ref>http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=39435&subid=2&pubid=1104045</ref> Το πλήρες όνομα με το οποίο βαπτίσθηκε ήταν το ''Όθωνας Φρειδερίκος Λουδοβίκος''.<ref name = "limniakifoni"/> Ήταν ο δευτερότοκος γιος του φιλέλληνα βασιλιά της Βαυαρίας [[Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου Α']], που ανήκε στη δυναστεία των Βίττελσμπαχ και της βασίλισσας [[Θηρεσία της Σαξωνίας-Χίλντμποργκαουσεν|Θηρεσίας]], κόρης του δούκα του Σαξ - Άλτενμπουργκ. Έλαβε εκπαίδευση πρίγκιπα που προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος.<ref name = "limniakifoni"/> Μάλιστα ο πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει το εκκλησιαστικό στάδιο και ανέθεσε τις σπουδές του στον φανατικό καθολικό ιερέα Oetel που αργότερα έγινε επίσκοπος του Άιχστατ.<ref>http://cretablog.gr/politismos/item/15007-1815-san-simera-gennithike-o-othon-proin-basilias-tis-ellada</ref>
Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη της Ελλάδας, [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ι. Καποδίστρια]] (θεωρούνταν ρωσόφιλος), το [[1830]] η Αγγλία κατά την υπογραφή του [[Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους|Πρωτοκόλλου της ανεξαρτησίας
[[Αρχείο:Prinz Otto von Bayern Koenig von Griechenland 1833.jpg|200px|thumb|Πορτραίτο του Όθωνα. Έργο του Γιόζεφ Καρλ Στίλερ]]
Γραμμή 48:
=== Διοικητική οργάνωση ===
Κατά τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης από την Αντιβασιλεία έγινε μεταβολή της [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας (1833)|διοικητικής διαίρεσης της Ελλάδας, το 1833]]. Το κράτος διαιρέθηκε σε 10 [[νομός|νομούς]] και 42 [[επαρχία|επαρχίες]] με επικεφαλής τους νομάρχες και επάρχους. Οι νομάρχες είχαν ευρύτατες πολιτικο-στρατιωτικές και οικονομικές δικαιοδοσίες. Οι επαρχίες διαιρέθηκαν σε [[δήμος|δήμους]] (πόλεις και κοινότητες). Σε κάθε δήμο υπήρχε [[δημοτικό συμβούλιο]] του οποίου τα μέλη εκλέγονταν από τους κατοίκους. Για τους δημάρχους ίσχυε το
=== Εκπαίδευση ===
[[
Τα μέλη της Αντιβασιλείας (και πιο συγκεκριμένα ο Μάουρερ) έλαβαν αποφάσεις και εξέδωσαν διατάγματα σύμφωνα με τα οποία:
# Ιδρύθηκαν δημοτικά σχολεία σε όλους τους δήμους με υποχρεωτική φοίτηση για παιδιά άνω των 6 ετών (4ετής φοίτηση)
Γραμμή 59:
Έτσι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα οργανώθηκε πάνω στα πρότυπα του αντίστοιχου βαυαρικού, με έναν κύκλο βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης και δύο διαφορετικούς κύκλους μέσης, παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές από αυτές της Βαυαρίας. Κύριο χαρακτηριστικό του περιεχομένου των σπουδών ήταν ο κλασικισμός και η αρχαιολατρία, ενώ ελάχιστη βάση δινόταν στην απόκτηση θετικών και τεχνικών γνώσεων.
Τη δαπάνη των δημοτικών σχολείων αναλάμβαναν οι δήμοι, ενώ των Ελληνικών σχολείων και των γυμνασίων το κράτος. Για την εκπαίδευση των δασκάλων ιδρύθηκε το πρώτο
Η Αντιβασιλεία διατήρησε ορισμένες από τις τομές που έγιναν στον τομέα αυτό από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] και έτσι έχουμε την επαναλειτουργία των αλληλοδιδακτικών σχολείων, διορισμό νέων δασκάλων, αναδιοργάνωση του Ορφανοτροφείου και της Βιβλιοθήκης στην [[Αίγινα]]. Τέλος, ιδρύθηκε η [[Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία|Αρχαιολογική Υπηρεσία]] για τη συλλογή και την προστασία των αρχαιοτήτων.
Γραμμή 82:
=== Δικαιοσύνη ===
[[Αρχείο:Otto-Nafplion.jpg|thumb|right|160px|Άγαλμα του Όθωνα στο Ναύπλιο
Ιδρύθηκαν ο [[Άρειος Πάγος]], Πρωτόκλητα Δικαστήρια, τρία [[Εμποροδικείο|Εμποροδικεία]] και δύο [[Εφετείο|Εφετεία]].
Γραμμή 96:
Τη νύχτα της 2ης προς [[3 Σεπτεμβρίου|3ης Σεπτεμβρίου]] ένα τάγμα συγκέντρωσε πολίτες και κατευθύνθηκε προς τα ανάκτορα με την κραυγή «''Ζήτω το Σύνταγμα''». Ο Όθωνας κάλεσε τμήμα [[πυροβολικού]], του οποίου όμως o επικεφαλής, λοχαγός Ελευθέριος Σχοινάς (ή Σχινάς), ήταν μυημένος στο κίνημα και ενώθηκε με τους επαναστάτες. Ο Μακρυγιάννης αυτοανακηρύχθηκε φρούραρχος της πόλης και ανέλαβε την προστασία των ανακτόρων και των δημοσίων καταστημάτων. Το υπουργείο του Χρηστίδη έχει διαλυθεί και σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]]. Μια εξαμελής επαναστατική επιτροπή παρουσιάστηκε στον βασιλιά και τον ανάγκασε να διατάξει σύγκληση Εθνικής Συνέλευσης για την ψήφιση του Συντάγματος. Οι επαναστάτες διεκδικούσαν τα πολιτικά τους δικαιώματα και όχι την απομάκρυνση του Όθωνα. Έγιναν [[Ελληνικές εκλογές 1843|εκλογές τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο]] και οι πληρεξούσιοι συγκρότησαν τη συνταγματική [[Εθνική Συνέλευση 1843|Εθνική Συνέλευση του 1843]].
Ο Όθωνας τελικά παραχώρησε το [[Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844|
== Η καθιέρωση της Συνταγματικής Μοναρχίας ==
Γραμμή 110:
}}
Η κυβέρνηση του [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]] είχε την αποστολή για τη σύγκληση της [[Εθνική Συνέλευση 1843|Εθνικής Συνέλευσης του 1843]], για την προετοιμασία και ψήφιση του [[Σύνταγμα|Συντάγματος]] και τη διενέργεια εκλογών. Στην Εθνοσυνέλευση έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι (
Στο νέο πολίτευμα η θέση του βασιλιά ήταν και πάλι κυρίαρχη, αφού η [[Εθνοσυνέλευση]] εξακολουθούσε να θεωρεί φορέα της συντακτικής εξουσίας τον μονάρχη. Η νέα μορφή πολιτεύματος ήταν ηγεμονική, διαδοχική, συνταγματική και κοινοβουλευτική. Ο βασιλιάς διατήρησε την [[εκτελεστική εξουσία|εκτελεστική του εξουσία]] και μοιραζόταν μαζί με τη [[Βουλή]] και τη [[Γερουσία]] –της οποίας τα μέλη όριζε ο ίδιος- τη [[νομοθετική εξουσία|νομοθετική]]. Ήταν ο ανώτατος άρχοντας του [[κράτος|κράτους]]: επικύρωνε νόμους, απένεμε βαθμούς στρατιωτικών, διόριζε και έπαυε δημοσίους υπαλλήλους.
Γραμμή 191:
| 1 = 1. '''Όθων της Ελλάδας'''
| 2 = 2. [[Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας]]
| 3 = 3. Θηρεσία των Βέττιν,
| 4 = 4. [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Βαυαρίας]]
| 5 = 5. Αυγούστα-Βιλελμίνη της Έσσης
Γραμμή 225:
== Βιβλιογραφία ==
=== Ελληνόγλωσση ===
* '''Λόγος εν Μονάχω 6/18 Νοεμβρίου 1832''. Αναστ. Γεωργιάδου Λευκία
* ''Πανηγυρικός λόγος περί αναβάσεως εις τον θρόνον της Ελλάδος ενός Πρίγκηπος εκ του Βασιλικού Οίκου της Βαυαρίας'' (Βιέννη 1833)
* «Λόγος του Νεόφυτου Δούκα προς Όθωνα» (βλ. Διαμαντοπούλου, Λίλια: «Κορόνα και Γράμματα. Ένα οπτικό ποίημα του Νεοφύτου Δούκα προς τον Βασιλέα Όθωνα»), MIET: Αθήνα, 2012 *(http://academia.edu/1922331/_._)
* «''Οθωνιάς''» ποιήματα ηρωϊκά κατά την γηθόσυνον ετήσιον ημέραν της ευτυχούς εις Ναύπλιον αφίξεως του γαληνοτάτου Βασιλέως της Ελλάδος Όθωνος του Α΄ (μεταφρ. και γερμανιστί). (1834)
* ''Όθωνος στέφανος εξ Αθηνάς''. (1834)
* ''Όθωνος αποβατήριον εις Ναύπλιον''. Έφορος στρατιωτικός Π.Ροδίου
* ''Πολιτικά σύμμικτα''. Α. Παπαδοπούλου Βρεττού (1840)
* ''Επιστολή προς Αθηναίους''. Γ. Φίνλεϋ (1844)
* ''Η Κρίσις''. Ι. Α. Σπηλιωτάκη (1847)
* ''Τα κατά Μουσούρον ή η Ελληνοτουρκική διαφορά''. (1848)
* ''Έγγραφα - επιστολαί συλλογής υποστρ/γου Γ. Κολοκοτρώνη (1855)
* ''Η Ελληνική φυλή και η Δύσις''. Λεβίδου Κ. (1856)
* ''Επιστολαί'' Π. Κελευρά (1856)
* ''Τα κατά την τελετή 25-1-1858 επί τη 25τηρίδι από της εις Ελλάδα αφίξεως της Α.Μ. του Βασιλέως με τις γενόμενες προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις'' Π. Κελευρά (1858)
* ''Η 25ετηρίς του σεβαστού ημών Βασιλέως''. Μαθαρίνου Ι. (1859)
* ''Αι περί Συντάγματος και περί των κατά την Ελλάδα Βαυαρών πράξεις, της συμμαχίας και της Αυλής του Μονάχου''. Ανωνύμου (1859)
* ''Συμβουλαί αληθούς φίλου της Ελλάδος'' (Ελλ.Γαλλ.). Άππελ (Ιππότου) 1860
* ''Η Ρωσοφοβία και ο Πανσλαυϊσμός''. Π. Κελευρά (1860)
* ''Τα συμβάντα της νεοελληνικής επαναστάσεως''. Ανωνύμου (1862)
* ''Η Νυξ της 10-11 Οκτωβρίου 1862''. Α.Κ. (1862)
* ''Το Βασίλειον της Ελλάδος και η Ελληνική Ολομέλεια (1833-1843)''. Ν. Τ. Βούλγαρη ( Κέρκυρα 1862)
* ''Εις Βασιλεύς ελέω θεού. Θρασύβουλου Ζ. Αργυρόπουλου (1862)
* ''Η Ναυπλιακή επανάστασις''. Ναυπλιέως (1862)
* ''25ετηρίς εν «Φιλίστορος»'' τομ. Β Φιλίππου Ι. (1862)
* ''Το ατέλεστον μνημόσυνον ή δίκην νεκρών και ζώντων''. Ξένου Στεφ. (Λονδίνο 1863)
* ''Ελλάς υπό τον Βασιλέα Όθωνα''. Κουλουριώτου (Λονδίνο 1863)
* ''Σκέψεις περί Ελλάδος''. Μέρος Α & Β Χαλκιόπουλου Π. (1863) (1894)
* ''Πως καταστρέφεται…… '' Θ.Γ. Κολοκοτρώνη (1872)
* ''Η εν Ελλάδι πολυκέφαλος Λερναία Ύδρα''. Π. Κελευρά (1866)
* ''Ο Εστεμμένος Τυρταίος'', Ποιήματα περί Ελλάδος του Βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄ (1868)
* ''Όθωνος Ελεγεία εν «Φιλολογικοίς παρέργοις»''. Φιλίππου Ι. (1865) & (1874)
* ''Ιστορία Ελλάδος από 1453 μέχρι ημερών μας''. Μέντελσον Βαρθόλδη μεταφρ. Α. Βλάχου
* ''Βίοι Παράλληλοι (Αθήναι 1872-1876) τομ. Ζ΄. Γούδα Α. (1870-1874)
* ''Ερχομός Όθωνος εν «Βοσκώ της Αργολίδος»''. Π. Σούτσου. (Αχρονολόγητο)
* ''Ο Όθων επί Ελληνικής γής.'' Εν «Εστία» (1876)
* ''Αποκαλυφθήτω η αλήθεια.'' Α.Α. Βούλγαρη (1878)
* ''Ιστορικαί Αναμνήσεις''. (Τομ.β΄) Ν. Δραγούμη (1878)
* ''ΌΘΩΝ'' εν «Εστία» (τομ. Στ΄). Α. Σ. Βυζάντιου (1878) και
* ''ΌΘΩΝ'' εν «Ημέρα» (άμα τω θανάτω) Α. Σ. Βυζάντιου (1897)
* ''Αι τελευταίαι ημέραι της Βασιλείας του Όθωνος''. Θ.Γ. Κολοκοτρώνη (1881)
* ''Το Πολίτευμα''. Ι. Α. Σπηλιωτάκη (1881)
* ''Όθων και Αμαλία''. Σωφρονιάδου Δ. (Κωνσταντινούπολη 1882)
* ''Τα συμβάντα του Οκτωβρίου 1862 επί του Βασιλικού ατμοδρόμωνος «Αμαλίας»''. Λ. Παλάσκα (1882)
* ''Η εξ Ελλάδος αναχώρησις του Βασιλέως Όθωνος'', εν «Εστία» τομ. ΙΔ΄(1882)
* ''Παρα τον τάφον του Βασιλέως Όθωνος''. Κ. Ν. Παπαμιχαλόπουλου (1883)
* ''Αττικόν ημερολόγιον''. Ασωπίου (1881)
* ''Η Ευρωπαϊκή διπλωματία εν Ελλάδι''. Χ. Δ. Μελετοπούλου (1883)
* ''Χρονικά της Βασιλείας του Όθωνος''. Μπάμπη Άννινου εν «Εστία» (1889)
* ''«Σύνταγμα της Ελλάδος»''. Γ. Ν. Φιλάρετου (1889)
* ''Βαυαροκρατία και Ελλάς'' εν «Εβδομάδι» Π. Χαλκιόπουλου (1889)
* ''«Απομνημονεύματα»''. Ν. Ι. Σαριπόλου (1889)
* ''«Τα μετά θάνατον»'' Ν. Ι. Σαριπόλου (1890)
* ''Ο Πρίγκιψ Μεττερνίχος''. εν «Εστία Π. Καρολίδου (1892)
* ''Ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού''. Κ. Κυριακίδου (1892-3)
* ''Απομνημονεύματα Υπουργίας'' Σ. Πήλικα (1893)
* ''Ιστορία Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος 1832 -62''. Τ. Ε. Ευαγγελίδου (1894)
* ''Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας''. Τ. Ε. Ευαγγελίδου (1894)
* ''Αμαλία η Βασίλισσα της Ελλάδος''. Ανωνύμου (1894)
* Βερναρδάκης, Δημήτριος. ''Καποδίστριας και Όθων''. Αθήνα: Ερμείας, 2001
* Bremer, Fredrika. ''Η Ελλάδα και οι Έλληνες την εποχή του Όθωνα. Μια χειμερινή παραμονή και μια καλοκαιρινή περιπλάνηση το 1859''. Τόμοι Ι & ΙΙ. Αθήνα: Ιστορητής, 2002
* Buttlar, Adrian von. ''Η Οθωνική Ελλάδα και η συγκρότηση του ελληνικού κράτους''. Αθήνα: Οδυσσέας, 2002
* Ευαγγελίδης, Τρύφωνας. ''Ιστορία του Όθωνος βασιλέως της Ελλάδος 1832 - 1862''. Αθήνα: Ελεύθερη σκέψις, 2003
* Ζαούσης, Αλέξανδρος. ''Αμαλία και Όθων''. Αθήνα: Ωκεανίδα, 2002
* Καρακώστας, Γιάννης. ''Ο βασιλεύς Όθων, το Οθώνειο Πανεπιστήμιο, και η Νομική του Σχολή''. ΑΘήνα: Εκδ. Σάκκουλας, 2005
* Κητς, Τζων. ''Όθων ο Μέγας'', Αθήνα: Έλλην, 2000
* Παπαντωνίου, Ζαχαρίας. ''Όθων''. Αθήνα: Εστία, 1997
* Φωτιάδης, Δημήτρης. ''Όθωνας - Η έξωση''. Αθήνα: Εκδ. Αφοι Ζαχαρόπουλοι, 1988
* Φωτιάδης, Δημήτρης. ''Όθωνας - Η μοναρχία''. Αθήνα: Εκδ. Αφοι Ζαχαρόπουλοι, 1988
* Νικόλαος Αιγηνίτης, «Ο βασιλεύς Όθων εν Κηφισία», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. Ι,γ σελ.146-147
* Εμμανουήλ Γιαννόπουλος, «Η εν έτει 1835 αποδοχή του βασιλέως της Βαυαρίας εν Αθήναις», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. Ι,δ σελ.75-77
* Αχιλλέα Κομίνη, «Ο Όθων και η Εθνική Τράπεζα», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.ΙΘ, σελ.69-74
* Γεώργιου Λαΐου, «Η εκλογή του Όθωνος ως βασιλέως της Ελλάδος και η επικύρωσις αυτής υπό της εν Προνοία Εθνοσύνελεύσεως», Δελτίον της Ιστορικής κι Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.19 σσ. 167-198
* Νικόλαου Λεβίδη, «Ο Βασιλεύς Όθων εν Κηφισία», Δελτίον της Ιστορικής κι Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.Ι, δ σσ.129-131
=== Ξενόγλωσση ===
* Bower, Leonard, and Gordon Bolitho. ''Otho I, King of Greece: A Biography''. London: Selwyn & Blount, 1939
* Dümler, Christian, and Kathrin Jung. ''Von Athen nach Bamberg: König Otto von Griechenland, Begleitheft zur Ausstellung in der Neuen Residenz Bamberg, 21. Juni bis 3. November 2002''. München: Bayerische Schlösserverwaltung, 2002. ISBN 3-932982-45-2
*
* ''Amalie, 1818-1875: Herzogin von Oldenburg, Königin von Griechenland''. Oldenburg: Isensee, 2004. ISBN 3-89995-122-0
== Δείτε επίσης ==
|