Ίνγκεμποργκ της Δανίας, δούκισσα του Μεκλεμβούργου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ της Δανίας, δούκισσα του Μεκλεμβούργου''' (δαν: ''Ingeborg Valdemarsdatter Κάστρο του Σόντεμπουργκ''<ref>Our Family History and Ancestry. "Ingeborg Valdemarsdatter, Prinsesse of Denmark". Retrieved 2011-05-05.</ref>, [[1 Απριλίου]] [[1347]] - [[16 Ιουνίου]] [[1370]])<ref>Cawley, Charles, DENMARK, Medieval Lands, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy</ref>, δούκισσα του Μεκλεμβούργου - Σβερίν λόγω του γάμου της με τον δούκα Ερρίκο του Μεκλεμβούργου ήταν δεύτερη κόρη και τρίτο παιδί του βασιλιά [[Βαλντεμάρ Δ΄ της Δανίας]] και της συζύγου του [[Χέλβιγκ του Σλέσβιχ]], διάδοχος του θρόνου της Δανίας και μεγαλύτερη αδελφή της [[Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας|Μαργαρίτας Α΄ της Δανίας.]]

Η ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ είχε δυο αδελφές με το όνομα Μαργαρίτα η μεγαλύτερη πέθανε σε ηλικία 5 ετών (1350) γι'αυτό οι γονείς της προτίμησαν να δώσουν το ίδιο όνομα στην μικρότερη κόρη τους που γεννήθηκε αργότερα (1353), μετά τον θάνατο της μεγαλύτερης Μαργαρίτας η ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ αρραβωνιάστηκε τον Ερρίκο του Μεκλεμβούργου, ο γάμος τους έγινε με την ενηλικίωση της ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ (1362). Η ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ με τον θάνατο και του μεγαλύτερου αδελφού της [[Χριστόφορος, δούκας του Λόλλαντ|Χριστόφορου, δούκα του Λόλλαντ]] έγινε διάδοχος του θρόνου της Δανίας αφού οι γονείς της δεν είχαν άλλους γιους αλλά δεν πρόλαβε να γίνει βασίλισσα επειδή πέθανε πρόωρα στις 16 Ιουνίου 1370 σε ηλικία 23 ετών πριν από τον πατέρα της.

Ο πατέρας της ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ πέθανε (1375) μετά από 5 χρόνια ασθένειας από ουρική αρθρίτιδα χωρίς να ορίσει διάδοχο, ο θρόνος της Δανίας έμενε κενός και οι ευγενείς συνήλθαν στο [[Όντενσε]] προκειμένου να εκλέξουν νέο βασιλιά. Οι προτιμήσεις τους ήταν μοιρασμένες οι μισοί ευγενείς ήθελαν βασιλιά τον γιο της ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ, Αλβέρτο Δ΄, δούκα του Μεκλεμβούργου, οι υπόλοιποι μισοί την μικρότερη αδελφή της Μαργαρίτα η μόνη από τα αδέλφια της που βρισκόταν τότε στην ζωή και τον γιο της [[Όλαφ Β΄ της Δανίας|Όλαφ Χάακορσον.]] Στην τελική εκλογή υπερίσχυσε ο Όλαφ, οι λόγοι ήταν τα έντονα αντί - Γερμανικά αισθήματα της Μαργαρίτας και το γεγονός υπήρχε ήδη ένας βασιλιάς στην Σουηδία ο Αλβέρτος του Μεκλεμβούργου κουνιάδος της Μαργαρίτας και δεν ήθελαν οι ευγενείς άλλον βασιλιά από τον Οίκο του Μεκλεμβούργου σε Σκανδιναβικό βασίλειο. Ο Όλαφ ορκίστηκε βασιλιάς (1376) με την μητέρα του Μαργαρίτα αντιβασίλισσα και κηδεμόνα, <ref>https://books.google.gr/books?id=52nTAAAAMAAJ&pg=&redir_esc=y</ref> μετά τον πρόωρο θάνατο του Όλαφ (1387) η Μαργαρίτα διάλεξε ως διάδοχο της τον μικρανεψιό της [[Έρικ της Πομερανίας]].

*ΙντζεμπόργκΊνγκεμποργκ (1368 - 1408)