Ο Ιωάννης πέθανε αιφνίδια στις 10 Μαρτίου 1222 άγαμος και άτεκνος, ο πολύ πρόωρος θάνατος του έφερε μεγάλη θλίψη στους Σουηδούς που τον είχαν αγαπήσει λόγω της ευγένειας του, <ref>Tunberg, Sveriges historia till vara dagar, p. 73.</ref> τον διαδέχθηκε ο γιος του αντιπάλου του πατέρα του Έρικ ως [[Έρικ ΙΑ΄ της Σουηδίας]]. <ref>http://runeberg.org/nfbl/0780.html</ref>
Στην διάρκεια της σύντομης βασιλείας του Ιωάννη Α΄ παρατηρήθηκε για πρώτη φορά παρουσία Σουηδών στην [[Εσθονία]], δραστηριότητες που έγιναν σε συνεργασία με την Γερμανική Ορδή και τον ΒαλντεμάρΒάλντεμαρ Β΄ της Δανίας απέναντι στους παγανιστές της [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτικής.]] <ref>Harrison, Jarlens sekel, p. 578-9.</ref> Ο ίδιος ο βασιλιάς Ιωάννης Α΄, ο ξάδελφος του Καρλ Ντάβ αδελφός του Μπίεργερ Μπρόσα και ο ξάδελφος του Καρλ Μάγκνουσον πήγαν με στόλο στην [[Επαρχία Λέενε|Λέενε]] της Εσθονίας (1220), η επιχείρηση ήταν επιτυχής και ο Ιωάννης εγκατέστησε Σουηδική βάση στο Λέαλ από την οποία οι Σουηδοί έκαναν επιθέσεις σε παγανιστές για να τους μεταστρέψουν στον χριστιανισμό και να τους βαπτίσουν χριστιανούς. Ο βασιλιάς επέστρεψε στην [[Δανία]] αλλά η εκστρατεία κατέληξε σε μεγάλη αποτυχία αφού οι κάτοικοι του Οζέλ κυρίευσαν την βάση του Λέαλ στις 8 Αυγούστου 1220, ο επίσκοπος Καρλ και ο Γιαρλ Καρλ Ντάβ σκοτώθηκαν, <ref>Tunberg, Sveriges historia till vara dagar, II, p. 73.</ref> η πανωλεθρία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν οι Σουηδοί όλες τις προσπάθειες τους για την κατάκτηση της Εσθονίας για περισσότερα από 300 χρόνια.
