Ακροκόρινθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
διόρθωση γουικισυνδέσμου |
→Ιστορία του Ακροκορίνθου: Δεν περιήλθε ο Ακορκόρινθος στα χέρια των Ελλήνων το 1829, αλλά τον Οκτώβριο του 1823. |
||
Γραμμή 14:
Στη συνέχεια ο Ακροκόρινθος άλλαξε κυριότητα. Παραχωρήθηκε διαδοχικά στους λατίνους άρχοντες [[Ιωάννης της Γραβίνας|Ιωάννη της Γραβίνας]] και Νικολό [[Ατσαγιόλι]]. Το 1395 ήλθε στην κατοχή του [[Θεόδωρος Α' Παλαιολόγος|Θεόδωρου Παλαιολόγου]], ο οποίος όμως το πούλησε -για οικονομικούς λόγους- στους [[Ιωαννίτες Ιππότες]], που το κράτησαν μέχρι το [[1404]], οπότε και επανήθλε στα χέρια του Θεόδωρου. Το [[1458]] ο [[Μωάμεθ Β' ο Πορθητής]] κατέλαβε το κάστρο που το υπερασπιζόταν ο Βυζαντινός [[Ματθαίος Ασάν]].<ref name="Skarm">{{cite web|title=Κάστρο Ακροκορίνθου|url=http://odysseus.culture.gr/h/3/gh352.jsp?obj_id=15661|work=Οδυσσεύς|publisher=[[Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού]]|accessdate=25.05.2015|author=Κωνσταντίνα Σκαρμούτσου}}</ref>
Το [[1687]] το κάστρο περνά στα χέρια των Ενετών οι οποίοι το επισκευάζουν και του δίνουν τη σημερινή του μορφή. Λίγα χρόνια μετά, το [[1715]], οι Τούρκοι πολιορκούν τον Ακροκόρινθο και τον καταλαμβάνουν. Το κάστρο παρέμεινε σε αυτούς μέχρι το [[1821]] όταν πέρασε στους Έλληνες αγωνιστές μέχρι τον Ιούλιο του 1822 όταν το ανακατέλαβε ο [[Δράμαλης]], αμαχητί, έχοντάς το προηγουμένως εγκαταλείψει οι υπερασπιστές του.
Στις αρχές του 1823 ξεκινάει για Τρίτη φόρα πολιορκία του Ακροκορίνθου απ τις Ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις. Η Εθνική Συνέλευση του Άστρους διορίζει αρχηγό της πολιορκίας τον Κορίνθιο Ιωάννη Σωτ. Νοταρά. Τον Ιούνιο έρχεται συμπολεμιστής και πορθητής του Παλαμηδιού, Στάικος Σταϊκόπουλος, ενώ τον Οκτώβρη, για να πιεστούν ακόμα περισσότερο τα πράγματα, διορίζεται από το Εκτελεστικό και ο Γενναίος Κολοκοτρώνης.
Όταν πια κάθε ελπίδα διαφυγής ή σωτηρίας απ' έξω για τους έγκλειστους είχε αποκλειστεί, ένας Τούρκος αξιωματούχος του Ακροκορίνθου, ο Χαλήλ-Αγάς, υπέβαλε προτάσεις για την παράδοση του Κάστρου. Ο κυριότερος λόγος ήταν να παραδοθούν στο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, γιατί μόνο αυτόν θεωρούσαν «μπεσαλή», ικανό να κρατήσει το λόγο του και να μη σφαχτούν οι αιχμάλωτοι.
Μετά από επίμονες διαπραγματεύσεις ο φρούραρχος Αβδουλάχ Μπέης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατέληξαν σε συμφωνία.
Η συνθήκη παράδοσης υπογράφτηκε στις 19 Οκτωβρίου 1823, αλλά οι Τουρκαλβανοί άφησαν το Κάστρο στις 26 Οκτωβρίου, γιατί στο μεταξύ έγινε απογραφή των πραγμάτων που θα περιέρχονταν στους Έλληνες.
Το μεσημέρι της 26ης Οκτωβρίου 1823, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, 300 Τουρκαλβανοί και 60 γυναίκες εγκατέλειπαν τον Ακροκόρινθο στα χέρια των Ελλήνων.
== Περιγραφή κάστρου ==
| |||