Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθ. συνδ.
της Γάζας;!
Γραμμή 31:
Στις 16 Νοεμβρίου του 1882 ένας έμπορος από τη [[Βρέμη]], ο [[Αδόλφος Λύντεριτς]], ζήτησε προστασία για έναν σταθμό που έχει προγραμματίσει να κατασκευάσει στην Νοτιοδυτική Αφρική από τον Καγκελάριο [[Βίσμαρκ]]. Μόλις ολοκληρώθηκε η κατασκευή του σταθμού αυτή, υπάλληλος του Ερρίκου Φόγκελζανγκ αγόρασε γη από έναν αυτόχθονα επικεφαλής και ίδρυσε μια πόλη στην Άνγκρα Πικουένα η οποία μετονομάστηκε Λύντεριτς. Στις 24 Απριλίου 1884, ήταν η περιοχή υπό την προστασία της Αυτοκρατορικής Γερμανίας για την αποτροπή της Βρετανικής επέμβασης. Στις αρχές του 1884, ένα πλοίο του γερμανικού ναυτικού επισκέφθηκε την Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική για επανεξέταση της κατάστασης. Η γερμανική σημαία τελικά κυμάτιζε στον ουρανό της Νοτιοδυτικής Αφρικής στις 7 Αυγούστου 1884. Οι γερμανικές αξιώσεις σε αυτή τη γη επιβεβαιώθηκαν κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Βερολίνου. Τον Οκτώβριο, ο νεοδιορισμένος επίτροπος για τη Νοτιοδυτική Αφρική, Γουστάβος Νάχτιγκαλ, έφτασαν στο Möwe.
 
Τον Απρίλιο του 1885, η Deutsche Kolonialgesellschaft für Südwest-Afrika (Γερμανική Αποικιακή Εταιρεία Γερμανικήςτης Νοτιοδυτικής Αφρικής) ιδρύθηκε με την υποστήριξη των γερμανικών τραπεζών (Gerson von Bleichröder, Adolph von Hansemann), των βιομηχάνων (Κόμης Guido Henckel von Donnersmarck) και πολιτικών (Δήμαρχος Φρανκφούρτης Johannes von Miquel).
 
Ο ΛούντεριτζΛύντεριτς πνίγηκε στη συνέχεια το 1886, ενώ λάμβανε μέρος σε μια αποστολή στον ποταμό [[Οράγγης|Οράγγη]]. Η εταιρεία αγόρασε το σύνολο των εκτάσεων ΛούντεριτζΛύντεριτς και τα μεταλλευτικά δικαιώματα του, μετά την πολιτική Βίσμαρκ ότι τα ιδιωτικό χρήμα πρέπει να χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των αποικιών. Τον Μάιο, ο Ερρίκος[[Έριχ ΕρνέστοςΕρνστ ΓκέρινγκΓκαίρινγκ]] διορίστηκε Επίτροπος και έδρα διοίκησης του το Οτζιμπίνγκουε. Στη συνέχεια, στις 17 Απριλίου του 1886 δημιουργήθηκε ένας νόμος δημιουργώντας το νομικό σύστημα της αποικίας, ο οποίος ψηφίστηκε, δημιουργώντας ένα διπλό σύστημα με τους νόμους για τους Ευρωπαίους και διαφορετικούς νόμους για ντόπιους.
 
Κατά τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις ανάμεσα στους Γερμανούς και ντόπιους να συνεχίσει να επιδεινώνεται. Επιπλέον, ο Βρετανικός οικισμός στον κόλπο Ουάλβις, καθώς και πολλοί μικροί αγρότες και ιεραπόστολοι ήταν αναμειγμένοι σε αυτή τη σύγκρουση της περιοχής. Ένα σύνθετο πλέγμα συνθηκών, συμφωνιών και βεντετών αύξησαν την αναταραχή στην περιοχή. Το 1888 τα πρώτα αστυνομικά στρατεύματα ''[[Schutztruppen]]'' κατέφθασαν. Η δύναμη ''Schutztruppen'' αποτελούνταν από δύο αξιωματικούς, πέντε υπαξιωματικούς, και 20 μαύρους στρατιώτες.
 
Μέχρι το τέλος του έτους, ο Επίτροπος της Γερμανίας, ΓκέρινγκΓκαίρινγκ, αναγκάζεται να καταφύγει στον κόλπο Ουάλβις αφού έιχαν αποτύχει οι διαπραγματεύσεις με μια τοπική φυλή. Επίσης, στη δεκαετία του 1890, η Εταιρεία Γερμανικήςτης Νοτιοδυτικής Αφρικής είχε σχεδόν πτωχεύσει και χρειάστηκε να ζητήσει από το Βίσμαρκ βοήθεια και επιπλέον στρατιώτες. Από 1890 η αποικία ανακηρύχθηκε αποικία του Στέμματος και τα πρόσθετα ''Schutztruppen'' στάλθηκαν στην περιοχή. Επίσης το 1890, η αποικία μεγάλωσε με την απόκτηση τουαπό τον καγκελλάριο Καπρίβι της Γάζαςλεγόμενης «Λωρίδας Καπρίβι» (Caprivi-Streifen) στα βορειοανατολικά, ηπου οποίαένωνε υποσχέθηκετην νέεςαποικία διαδρομέςμε τουτον εμπορίουποταμό [[Ζαμβέζης|Ζαμβέζη]] και υποσχόταν νέες εμπορικές διαδρομές.
 
Η Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική ήταν η μόνη γερμανική αποικία, όπου οι Γερμανοί εγκαταστάθηκαν σε μεγάλους αριθμούς. Γερμανοί άποικοι έφτασαν στην αποικία για τις οικονομικές δυνατότητες στονεξόρυξης διαμαντιών και χαλκού εξόρυξης, και ιδιαίτεραγια τη γεωργία. Το 1902, η αποικία είχε 200.000 κατοίκους, αν και μόνο 2.595 ήταν Γερμανοί, 1.354 ήταν [[Αφρικάνερ]], και 452 ήταν Βρετανοί. Το 1914, οι Γερμανοί άποικοι είχαν φτάσει τις 9.000.
 
== Εξέγερση κατά της Γερμανίας και γενοκτονία των Χερέρο και Νάμα ==