|
==Στο πλευρό του αδελφού του==
H σχέση του βασιλιά Εδουάρδου Β΄ με τον Γκάβεστον είχε δημιουργήσει ένα σκληρό κύμα συγκρούσεων στην βασιλική αυλή και η εκτέλεση του Γκάβεστον από τους εξεγερμένους βαρόνους (1312) έφερε την χώρα στα πρόθυρα του εμφύλιου πολέμου.<ref>Prestwich (2007), pp. 188–9.</ref> Ο Εδμόνδος με την ενηλικίωση του έγινε φανατικός υποστηρικτήςοπαδός του ετεροθαλούς αδελφού του και είχε σανμε βασική του προτεραιότητα την συμφιλίωση, γι'αυτό ήταν ο πρωταγωνιστής στην υπογραφή της ''Συνθήκης του Λικ'' η οποία εκτόνωσε προσωρινά την κατάσταση (1318).<ref>Lawne (2010), p. 30.</ref> Την άνοιξη του 1320 ήταν επικεφαλής της αποστολής η οποίαπου συνάντησε τον [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄|πάπα Ιωάννη ΚΒ΄]] στην θερινή του κατοικία στην [[Αβινιόν]] με στόχοαίτημα να απαλλάξει τον βασιλιά Εδουάρδο Β΄ από τους όρκους που έδωσε στους βαρόνους, την ίδια χρονιά συνόδευσε τον αδελφό του στην [[Αμιένη]] όπου έδωσε όρκο υποτέλειας στον Γάλλο βασιλιά,<ref>Phillips (1972), p. 192.</ref> τον Οκτώβριο του 1320 έκανε την σύσταση του πρώτου Κοινοβουλίου.<ref>Phillips (1972), p. 192.</ref>
Η πολιτική ένταση κλιμακώθηκε την περίοδο 1321 - 1322, και ο πρίγκηπας Εδμόνδος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστολή τωντης επαναστατώνεξέγερσης οιτων οποίοιβαρόνων είχανεναντίον σαντης βασικόοικογένειας στόχο τους νέους ευνοούμενους του βασιλιά Εδουάρδου Β΄ Ούγοτων Ντεσπένσερ . τον πρεσβύτερο και τον γιο του Ούγο Ντεσπένσερ τον νεώτερο.<ref>Prestwich (2007), pp. 197–8.</ref> Όταν ο Βαρθολομαίος του Μπάντλεσμερβασιλικός οικονόμος τουΜπαρθόλομιου βασιλικούντε οίκουΜπάντλμερ στράφηκε εναντίον του βασιλιά ο Εδμόνδος του Γούντστοκ πήρετον την θέση τουυποστήριξε, στο Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 1321 ο Εδμόνδος συμφώνησε προσωρινά στην εξορία των Ντεσπένσερ αλλά, λίγο αργότερα δήλωσε οτι αναγκάστηκε να το κάνειέκανε υπό πίεση και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ακύρωσε την εξορία.<ref>Waugh (2004).</ref> ▼
Τον Οκτώβριο ο Εδμόνδος του Γούντστοκ ανέλαβε τον αγώνα εναντίον του Βαρθολομαίου του ΜπάντλεσμερΜπαρθόλομιου ότανντε πήρεΜπάντλμερ μέροςσυμμετέχοντας στην πολιορκία του κάστρου του ΛηντΛηντς στο Κεντ όπου βρισκόταν και ο ΜπάντλεσμερΜπαρθόλομιου αναγκάστηκε να παραδοθεί, ο [[Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ]] , πρώτος ξάδελφος του Εδουάρδου Β΄ και εγγονός του [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας]] είχεήταν αναλάβει την αρχηγίααρχηγός των ανταρτών εναντίον τουεξεγερμένων βασιλιάβαρόνων.<ref>Prestwich (2007), p. 198.</ref> Ο Εδμόνδος ο οποίος είχε λάβει μέροςσυμμετείχε στην Ουαλική εκστρατεία μαζί με τον κόμη του ΣάρρευΣάρρεϋ ανέλαβε να συλλάβει τον Λάνκαστερ στο ''κάστρο του Πόντεφρακτ '', η σύλληψη του Λάνκαστερ έγινε στις 17 Μαρτίου 1322 ο Τόμας Λάνκαστερ συνελήφθη στην ''μάχη του ΜπόρουγκμπριτζΜπόρομπριτζ'' από τον ΑνδρέαΆντριου Χάρκλεϊ , και1ο μεταφέρθηκεκόμη στοτου Πόντεφρακτ,Κάρλαϊλ.<ref>Maddicott (1970), pp. 311–2.</ref> οΟ Εδμόνδος ανήκε στο δικαστικό συμβούλιο που καταδίκασε τον ξάδελφο του Λάνκαστερ σε θάνατο για προδοσία. ▼▲Η πολιτική ένταση κλιμακώθηκε την περίοδο 1321 - 1322, και ο πρίγκηπας Εδμόνδος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστολή των επαναστατών οι οποίοι είχαν σαν βασικό στόχο τους νέους ευνοούμενους του βασιλιά Εδουάρδου Β΄ Ούγο Ντεσπένσερ τον πρεσβύτερο και τον γιο του Ούγο Ντεσπένσερ τον νεώτερο.<ref>Prestwich (2007), pp. 197–8.</ref> Όταν ο Βαρθολομαίος του Μπάντλεσμερ οικονόμος του βασιλικού οίκου στράφηκε εναντίον του βασιλιά ο Εδμόνδος του Γούντστοκ πήρε την θέση του, στο Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 1321 ο Εδμόνδος συμφώνησε προσωρινά στην εξορία των Ντεσπένσερ αλλά λίγο αργότερα δήλωσε οτι αναγκάστηκε να το κάνει υπό πίεση και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ακύρωσε την εξορία.<ref>Waugh (2004).</ref>
Η μάχη απέναντι στους αντάρτες φαίνεται ότι προσωρινά ότι είχε κερδηθείκερδιθεί, ο Εδμόνδος κατάφερε να καταλάβεικατέλαβε το ''κάστρο του ΒάλλινγκφορντΓουόλινγκφορντ'' απο τον Μαυρίκιο του Μπέρκλεϊ τον Ιανουάριο του 1323 κάτι που του έδωσε μεγάλη προσωπική επιτυχία. Πήρε μεγάλες εκτάσεις από εδάφη στην [[Ουαλία]] τα οποίαεδάφη είχανπου κατασχεθείκατασχέθηκαν από τον Ρογήρο Μόρτιμερ αλλά την μερίδα του λέοντος στα λάφυρα της νίκης τα είχαν πάρειπήραν οι Ντεσπένσερ, οι οποίοι πατέρας και γιος είχαν αντίστοιχα εισοδήματα 3.000 και 7.000 λίρες ενώ ο Εδμόνδος του Γούντστοκ μόνο 1.570.<ref>Lawne (2010), p. 33.</ref> ▼
▲Τον Οκτώβριο ο Εδμόνδος του Γούντστοκ ανέλαβε τον αγώνα εναντίον του Βαρθολομαίου του Μπάντλεσμερ όταν πήρε μέρος στην πολιορκία του κάστρου του Ληντ στο Κεντ όπου βρισκόταν και ο Μπάντλεσμερ αναγκάστηκε να παραδοθεί, ο [[Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ]], πρώτος ξάδελφος του Εδουάρδου Β΄ και εγγονός του [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Γ΄]] είχε αναλάβει την αρχηγία των ανταρτών εναντίον του βασιλιά.<ref>Prestwich (2007), p. 198.</ref> Ο Εδμόνδος ο οποίος είχε λάβει μέρος στην Ουαλική εκστρατεία μαζί με τον κόμη του Σάρρευ ανέλαβε να συλλάβει τον Λάνκαστερ στο κάστρο του Πόντεφρακτ, στις 17 Μαρτίου 1322 ο Τόμας Λάνκαστερ συνελήφθη στην μάχη του Μπόρουγκμπριτζ από τον Ανδρέα Χάρκλεϊ και μεταφέρθηκε στο Πόντεφρακτ,<ref>Maddicott (1970), pp. 311–2.</ref> ο Εδμόνδος ανήκε στο δικαστικό συμβούλιο που καταδίκασε τον ξάδελφο του Λάνκαστερ σε θάνατο για προδοσία.
▲Η μάχη απέναντι στους αντάρτες φαίνεται προσωρινά ότι είχε κερδηθεί, ο Εδμόνδος κατάφερε να καταλάβει το κάστρο του Βάλλινγκφορντ απο τον Μαυρίκιο του Μπέρκλεϊ τον Ιανουάριο του 1323 κάτι που του έδωσε μεγάλη προσωπική επιτυχία. Πήρε μεγάλες εκτάσεις από εδάφη στην [[Ουαλία]] τα οποία είχαν κατασχεθεί από τον Ρογήρο Μόρτιμερ αλλά την μερίδα του λέοντος στα λάφυρα της νίκης τα είχαν πάρει οι Ντεσπένσερ, οι οποίοι πατέρας και γιος είχαν αντίστοιχα εισοδήματα 3.000 και 7.000 λίρες ενώ ο Εδμόνδος του Γούντστοκ μόνο 1.570.<ref>Lawne (2010), p. 33.</ref>
==Αποτυχίες του Εδουάρδου Β΄==
Τον Αύγουστο του 1322 ακολούθησε μιανέα αποτυχημένη εκστρατεία στην Σκωτία η οποία κατέληξε στηνμε συντριβή των Αγγλικών στρατευμάτωνΆγγλων από τις δυνάμεις του Ολντ[[Ροβέρτος ΜπάιλαντΑ΄ της Σκωτίας|Ροβέρτου Μπρους]] στις 14 Οκτωβρίου 1322, ο Εδουάρδος Β΄ για να αποφύγει την σύλληψη αναγκάστηκε να δραπετεύσειδραπέτευσε στην Υόρκη[[Γιορκ]].<ref>Lawne (2010), p. 32.</ref> Η ανικανότητα του βασιλιά ακόμα και ναστην διαπραγματευτείδιαπραγμάτευση με τους Σκωτσέζους ανάγκασανανάγκασε τον ΑνδρέαΆντριου Χάρκλεϊ τονο οποίοοποίος είχε συλλάβει τον Λάνκαστερ να κλείσει μονομερή συμφωνία με τον [[Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας|Ροβέρτο Μπρους]] εν άγνοια του Εδουάρδου,<ref>Phillips (1972),ο p.Εδουάρδος 229.</ref> ο οποίοςΒ΄ όταν το έμαθε διέταξε οργισμένος το κρέμασμα και τον αποκεφαλισμό του παρά τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει.<ref>Phillips (1972), p. 229.</ref><ref>Waugh (2004).</ref> Ο Εδμόνδος ανέλαβε την υπεράσπιση των συνόρωνδιαπραγμάτευση με τους Σκωτσέζους και στις 30 Μαΐου 1323 συμφώνησεέκλεισε ειρήνη διάρκειας 13 ετών με τον Ροβέρτο Μπρους.
Οι σχέσεις της Αγγλίας με την Γαλλία πήρανβρέθηκαν επικίνδυνησε τροπήκρίση με την άνοδο στον Γαλλικό θρόνο του βασιλιά [[Κάρολος Δ΄ της Γαλλίας|Καρόλου Δ΄ της Γαλλίας]] ο οποίος απαίτησε από τον κουνιάδο του ναμε πάειτην στηναπειλή κατάσχεσης να Γαλλίαέρθει να του δώσει όρκο υποτέλειας για την Ακουιτανία με την απειλή να του κατάσχει την περιοχή. Ο Εδουάρδος Β΄ δεν επιθυμούσε τον πόλεμο γι'αυτόκαι έστειλε τον Εδμόνδο μαζί με τον Αλέξανδρο ντε Μπίκνορ αρχιεπίσκοπο του Δουβλίνου στο [[Παρίσι]] για διαπραγματεύσεις οι οποίες απέτυχαν,<ref>Phillips (1972), p. 232.</ref> ο Άγγλος βασιλιάς στην συνέχεια στις 20 Ιουλίου 1324 τον διόρισε αρχιστράτηγο τηςαλλά Γαλλίας,<ref>Waughοι (2004).</ref>ενισχύσεις που περίμενε ενισχύσειςαπό οιτην οποίεςΑγγλία δεν έφτασανήρθαν τελικάποτέ.<ref>Phillips από(1972), τηνp. Αγγλία232.</ref><ref>Waugh ποτέ(2004).</ref><ref>Lawne (2010), p. 34.</ref> Στην σύντομη μάχη που ακολούθησε οι Γάλλοι συνετρίβησαντους συνέτριψαν καταλαμβάνοντας όλα τα Αγγλικά εδάφη στην χερσόνησο, στις 22 Σεπτεμβρίου ο Εδμόνδος του Γούντστοκ αναγκάστηκε να παραδοθεί και να ζητήσει εξάμηνη ανακωχή.<ref>Lawne (2010), p. 34.</ref>
==Πτώση του Εδουάρδου Β΄, ο Εδμόνδος αλλάζει στάση υποστηρίζοντας την Ισαβέλλα==
Ο Εδουάρδος Β΄ έστειλε την σύζυγο του [[Ισαβέλλα της Γαλλίας]] να διαπραγματευτεί με τον Γάλλο βασιλιά αλλά η Αγγλίδα βασίλισσα με δόλο υπερασπίστηκε περισσότερο τον αδελφό της παρά την χώρα της και έκλεισε συμφωνία με την οποία αναγκάστηκε ο Άγγλος βασιλιάς να στείλει τον μικρό γιο τους και διάδοχο Εδουάρδο να δώσει όρκο υποτέλειας στον θείο του Κάρολο Δ΄ για την Ακουιτανία. Η Ισαβέλλα όμως πήρε τον γιο της στην Γαλλία και δεν επέστρεψε, στο [[Παρίσι]] βρήκε τον εξόριστο βαρόνο Ρογήρο Μόρτιμερ και μαζί με τον αδελφό της ξεκίνησε την συνωμοσία ανατροπής του συζύγου της, ο Εδμόνδος του Γούντστοκ ο οποίος μέχρι τότε ήταν πάντα πιστός στον ετεροθαλή αδελφό του απότομα άλλαξε στάση και πήγε στο πλευρό της Ισαβέλλας.<ref>Prestwich (2007), p. 215.</ref> Ο Εδουάρδος Β΄ όταν έμαθε την αλλαγή στάσης του ετεροθαλούς αδελφού του έκανε τον Μάρτιο του 1326 κατάσχεση των εδαφών του στην Αγγλία.<ref>Waugh (2004).</ref>
| 