Android: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jarould (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 105:
 
|}
 
== Ιστορία ==
Το [[λειτουργικό σύστημα]] Android. ιδρύθηκε στο Palo Alto της [[Καλιφόρνια]] τον Οκτώβριο του 2003 από τους Andy Rubin, Rich Miner, Nick Sears και Chris White. Ο Rubin χαρακτήρισε το έργο Android ως "τεράστιο δυναμικό για την ανάπτυξη έξυπνων κινητών συσκευών που έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της θέσης και των προτιμήσεων του ιδιοκτήτη του". Οι πρώτες προθέσεις της εταιρείας ήταν να αναπτύξει ένα προηγμένο [[λειτουργικό σύστημα]] για [[Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή|ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές]] και αυτή ήταν η βάση του πεδίου για τους επενδυτές τον Απρίλιο του 2004. Η εταιρεία αποφάσισε τότε ότι η αγορά των φωτογραφικών μηχανών δεν ήταν αρκετά μεγάλη για τους στόχους της, πέντε μήνες αργότερα είχε εκτρέψει τις προσπάθειές της και ανέβαζε το Android ως λειτουργικό σύστημα χειρός που θα ανταγωνιζόταν τα Symbian και τα [[Windows Mobile|Microsoft Windows Mobile]].
[[Αρχείο:Android logo.png|μικρογραφία|Το [[λογότυπο]] του '''Android''' από το 2007 έως το 2014.]]
Ο Ρούμπιν είχε δυσκολία να προσελκύσει επενδυτές από νωρίς και το Android αντιμετώπιζε έξωση από το χώρο γραφείων του. Ο Steve Perlman, ένας στενός φίλος του Ρούμπιν, του έφερε 10.000 δολάρια σε μετρητά σε ένα φάκελο, και σύντομα έπειτα ενσύρθηκε ένα μη ανακοινωθέν ποσό ως χρηματοδότηση σπόρων. Ο Perlman αρνήθηκε ένα μερίδιο στην εταιρεία και δήλωσε ότι "το έκανα επειδή πίστευα στο πράγμα και ήθελα να βοηθήσω τον Andy".
 
Τον Ιούλιο του 2005, η [[Google]] απέκτησε το Android Inc. για τουλάχιστον 50 εκατομμύρια δολάρια. Οι βασικοί υπάλληλοί της, όπως οι Rubin, Miner και White, εντάχθηκαν στο Google ως μέρος της εξαγοράς. Δεν γνώριζαν πολλά για το μυστικό Android την εποχή εκείνη, καθώς η εταιρεία παρέσχε λίγες λεπτομέρειες εκτός από το ότι έκανε λογισμικό για κινητά τηλέφωνα. Στο Google, η ομάδα με επικεφαλής τον Rubin ανέπτυξε μια πλατφόρμα κινητών συσκευών που τροφοδοτείται από τον πυρήνα του [[Linux]]. Η Google προώθησε την πλατφόρμα στους κατασκευαστές και τους μεταφορείς με την υπόσχεση παροχής ενός ευέλικτου, αναβαθμίσιμου συστήματος. Η Google είχε "παρατάξει μια σειρά από εξαρτήματα υλικού και συνεργάτες λογισμικού και σημείωσε στους μεταφορείς ότι ήταν ανοικτή σε διάφορους βαθμούς συνεργασίας".
 
Η Google άλλαξε αργότερα τα έγγραφα προδιαγραφών Android για να δηλώσει ότι θα υποστηρίζονται οι "Οθόνες αφής", αν και "το Προϊόν σχεδιάστηκε με την παρουσία διακριτών φυσικών κουμπιών ως υπόθεση, επομένως μια οθόνη αφής δεν μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως τα φυσικά κουμπιά". Μέχρι το 2008, τόσο η [[Nokia]] όσο και το [[Blackberry (εταιρεία)|BlackBerry]] ανακοίνωσαν έξυπνα τηλέφωνα με βάση το touch για να ανταγωνιστεί το iPhone 3G και η εστίαση του Android τελικά μετατράπηκε σε απλές οθόνες αφής. Το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο smartphone που τρέχει το Android ήταν το [[HTC]] Dream, επίσης γνωστό ως T-Mobile G1, που ανακοινώθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2008.
 
Στις 5 Νοεμβρίου 2007, η Open Handset Alliance, μια κοινοπραξία εταιρειών τεχνολογίας όπως η Google, κατασκευαστές συσκευών όπως HTC, Motorola και Samsung, ασύρματες εταιρείες όπως η Sprint και η T-Mobile και κατασκευαστές chipset όπως η Qualcomm και η Texas Instruments με στόχο την ανάπτυξη της "πρώτης πραγματικά ανοικτής και ολοκληρωμένης πλατφόρμας για κινητές συσκευές". Μέσα σε ένα χρόνο η Open Handset Alliance αντιμετώπισε δύο άλλους ανταγωνιστές ανοιχτής πηγής, το Symbian Foundation και το LiMo Foundation, το τελευταίο αναπτύσσοντας επίσης ένα κινητό λειτουργικό σύστημα όπως το Google. Τον Σεπτέμβριο του 2007, το InformationWeek κάλυψε μια μελέτη Evalueserve που ανέφερε ότι η Google είχε καταθέσει αρκετές αιτήσεις ευρεσιτεχνίας στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας.
 
Από το 2008, το Android έχει δει πολλές αναβαθμίσεις, οι οποίες έχουν βελτιώσει σταδιακά το λειτουργικό σύστημα, προσθέτοντας νέα χαρακτηριστικά και διορθώνοντας σφάλματα σε προηγούμενες κυκλοφορίες. Κάθε μεγάλη κυκλοφορία ονομάζεται με αλφαβητική σειρά μετά από επιδόρπιο ή ζαχαρούχο σκεύασμα, με τις πρώτες εκδόσεις του Android να ονομάζονται "Cupcake", "Donut", "Eclair" και "Froyo", με αυτή τη σειρά. Κατά την ανακοίνωση του [[Android KitKat]] το 2013, η Google εξήγησε ότι "Δεδομένου ότι αυτές οι συσκευές κάνουν τη ζωή μας τόσο γλυκιά, κάθε έκδοση Android ονομάζεται μετά από ένα επιδόρπιο", παρόλο που ένας εκπρόσωπος της Google δήλωσε στο CNN σε συνέντευξή του ότι "Είναι σαν μια εσωτερική ομάδα κάτι που προτιμάμε να είμαστε λίγο - πώς θα πρέπει να πω - λίγο ασυμβίβαστο στο θέμα, θα πω ".
 
Το 2010, η Google παρουσίασε τη σειρά συσκευών [[Google Nexus|Nexus]], μια σειρά στα οποία η Google συνεργάστηκε με διαφορετικούς κατασκευαστές συσκευών για την παραγωγή νέων συσκευών και την εισαγωγή νέων εκδόσεων Android. Η σειρά περιγράφηκε ότι έχει "διαδραματίσει βασικό ρόλο στο ιστορικό του Android εισάγοντας νέες επαναλήψεις λογισμικού και πρότυπα υλικού σε όλο το πλάτος" και έγινε γνωστός για το λογισμικό "free-bloat" με "έγκαιρες [...] ενημερώσεις". Στη διάσκεψη προγραμματιστών τον Μάιο του 2013, η Google ανακοίνωσε μια ειδική έκδοση του Samsung Galaxy S4, όπου, αντί να χρησιμοποιήσει την προσαρμογή του Android, το τηλέφωνο έτρεξε "stock Android" και υποσχέθηκε να λάβει γρήγορα νέες ενημερώσεις συστήματος. Η συσκευή θα γίνει η αρχή του προγράμματος [[Play Store|Google Play]] και θα ακολουθήσει άλλες συσκευές, όπως η έκδοση [[HTC One]] Google Play και η έκδοση MotoG Google Play. Το 2015, ο Ars Technica έγραψε ότι "Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το τελευταίο από τα τηλέφωνα Android για την έκδοση Google Play στην ηλεκτρονική προθήκη της Google αναφέρθηκε ως" δεν είναι πλέον διαθέσιμο προς πώληση "και ότι" Τώρα όλα έχουν φύγει και φαίνεται όπως και το πρόγραμμα έχει ολοκληρωθεί ".
 
Από το 2008 έως το 2013, ο Hugo Barra υπηρέτησε ως εκπρόσωπος των προϊόντων, εκπροσωπώντας το Android σε συνεντεύξεις Τύπου και το Google I / O, το ετήσιο συνέδριο της Google για τους προγραμματιστές. Έφυγε από την Google τον Αύγουστο του 2013 για να ενώσει την κινεζική εταιρεία κατασκευής τηλεφώνων Xiaomi. Λιγότερο από έξι μήνες νωρίτερα, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Google, Larry Page ανακοίνωσε σε blog, ότι ο Andy Rubin είχε μετακομίσει από το τμήμα Android για να αναλάβει νέα έργα στο Google και ότι η Sundar Pichai θα γίνει το νέο Android. Ο ίδιος ο Pichai θα αλλάξει τις θέσεις του και θα γίνει ο νέος CEO της Google τον Αύγουστο του 2015 μετά την αναδιάρθρωση της εταιρίας στο αλφαβητάρι αλφαβήτου, καθιστώντας τον Hiroshi Lockheimer νέο επικεφαλής του Android.
 
Τον Ιούνιο του 2014, η Google ανακοίνωσε το Android One, ένα σύνολο «μοντέλων αναφοράς υλικού» που θα «επιτρέψουν στους κατασκευαστές συσκευών να δημιουργήσουν εύκολα τηλέφωνα υψηλής ποιότητας με χαμηλό κόστος», σχεδιασμένα για καταναλωτές στις αναπτυσσόμενες χώρες. Τον Σεπτέμβριο, η Google ανακοίνωσε το πρώτο σετ Android One phones για κυκλοφορία στην Ινδία. Ωστόσο, η Recode ανέφερε τον Ιούνιο του 2015 ότι το έργο ήταν "απογοήτευση", αναφέροντας "διστακτικούς καταναλωτές και συνεργάτες κατασκευής" και "σφάλματα από την εταιρεία αναζήτησης που ποτέ δεν έχει σπάσει το υλικό". Τα σχέδια για την επανενεργοποίηση του Android One εμφανίστηκαν τον Αύγουστο του 2015, με την Αφρική να ανακοινώθηκε ως επόμενη θέση για το πρόγραμμα μια εβδομάδα αργότερα. Μια αναφορά από τις πληροφορίες τον Ιανουάριο του 2017 δήλωσε ότι η Google επεκτείνει το πρόγραμμα Android One με χαμηλό κόστος στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και η The Verge σημειώνει ότι η εταιρεία πιθανότατα δεν θα παράγει τις ίδιες τις ίδιες τις συσκευές.
 
Η Google εισήγαγε τα smartphone Pixel και Pixel XL τον Οκτώβριο του 2016, τα οποία διατέθηκαν στο εμπόριο ως τα πρώτα τηλέφωνα που έκανε η Google και παρουσίαζαν αποκλειστικά ορισμένες λειτουργίες λογισμικού, όπως ο [[Google Assistant|Βοηθός Google]] (Google Assistant), πριν από την ευρύτερη ανάπτυξη. Τα τηλέφωνα Pixel αντικατέστησαν τη σειρά Nexus, με μια νέα γενιά τηλεφώνων Pixel που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2017.
 
== Ιστορικό Ενημερώσεων ==
Γραμμή 264 ⟶ 285 :
| -
|}
 
== Εφαρμογές ==
[[Αρχείο:Android lollipop phone app.jpg|μικρογραφία|265x265εσ|Η εφαρμογή του [[Τηλέφωνο|τηλεφώνου]] και των επαφών στο [[Android Lollipop|Android Lolipop]]]]
Οι εφαρμογές , οι οποίες επεκτείνουν τη λειτουργικότητα των συσκευών, γράφονται χρησιμοποιώντας το κιτ ανάπτυξης λογισμικού Android (SDK) και, συχνά, τη γλώσσα προγραμματισμού [[Java]]. Η [[Java]] μπορεί να συνδυαστεί με το C / C ++, μαζί με μια επιλογή μη προεπιλεγμένων χρόνων εκτέλεσης που επιτρέπουν καλύτερη υποστήριξη C ++. Η γλώσσα προγραμματισμού Go υποστηρίζεται επίσης, αν και με περιορισμένο σύνολο διεπαφών προγραμματισμού εφαρμογών (API). Τον Μάιο του 2017, η Google ανακοίνωσε την υποστήριξη για την ανάπτυξη εφαρμογών Android στη γλώσσα προγραμματισμού Kotlin.
 
Το SDK περιλαμβάνει ένα πλήρες σύνολο εργαλείων ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένου ενός προγράμματος εντοπισμού σφαλμάτων, βιβλιοθηκών λογισμικού, ενός εξομοιωτή ακουστικών βασισμένου σε QEMU, τεκμηρίωσης, κώδικα δείγματος και σεμινάρια. Αρχικά, το υποστηριζόμενο ολοκληρωμένο περιβάλλον ανάπτυξης (IDE) της Google ήταν το Eclipse χρησιμοποιώντας το πρόσθετο εργαλείων ανάπτυξης Android (ADT). τον Δεκέμβριο του 2014, η Google κυκλοφόρησε το Android Studio, βασισμένο στην IntelliJ IDEA, ως πρωταρχικό IDE για ανάπτυξη εφαρμογών Android. Άλλα εργαλεία ανάπτυξης είναι διαθέσιμα, συμπεριλαμβανομένου ενός κιτ φυσικής ανάπτυξης (NDK) για εφαρμογές ή επεκτάσεις σε C ή C ++, Google App Inventor, ένα οπτικό περιβάλλον για αρχάριους προγραμματιστές και διάφορες πλατφόρμες εφαρμογών διαδικτυακών εφαρμογών. Τον Ιανουάριο του 2014, η Google παρουσίασε ένα πλαίσιο βασισμένο στο Apache Cordova για τη μεταφορά εφαρμογών ιστού HTML 5 [[Google Chrome|Chrome]] στο Android, τυλιγμένο σε ένα κέλυφος εφαρμογής.
 
Το Android έχει μια αυξανόμενη ποικιλία εφαρμογών τρίτου μέρους που μπορούν να αποκτηθούν από χρήστες, μεταφορτώντας και εγκαθιστώντας το αρχείο APK της εφαρμογής (πακέτο εφαρμογών Android) ή μεταφορτώνοντάς τα χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα καταστήματος εφαρμογών που επιτρέπει στους χρήστες να εγκαταστήσουν, να ενημερώσουν και να καταργήσουν εφαρμογές από τις συσκευές τους. Το Google Play Store είναι το κύριο κατάστημα εφαρμογών που είναι εγκατεστημένο σε συσκευές Android που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις συμβατότητας της Google και διαθέτουν άδεια χρήσης του λογισμικού Google Mobile Services. Το Google Play Store επιτρέπει στους χρήστες να περιηγούνται, να πραγματοποιούν λήψη και να ενημερώνουν εφαρμογές που δημοσιεύονται από την Google και τρίτους προγραμματιστές. από τον Ιούλιο του 2013, υπάρχουν διαθέσιμα περισσότερα από ένα εκατομμύριο εφαρμογές για το Android στο Play Store. Από τον Ιούλιο του 2013 έχουν εγκατασταθεί 50 δισεκατομμύρια αιτήσεις. Ορισμένοι μεταφορείς προσφέρουν άμεση χρέωση για μεταφορείς εφαρμογών Google Play, όπου το κόστος της εφαρμογής προστίθεται στο μηνιαίο λογαριασμό του χρήστη. Από τον Μάιο του 2017, υπάρχουν περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο ενεργοί χρήστες το μήνα για το [[Gmail]], το Android, το [[Google Chrome|Chrome]], το [[Play Store|Google Play]] και τους [[Χάρτες Google|Χάρτες]].
 
Λόγω της ανοικτής φύσης του Android, υπάρχουν και άλλες αγορές εφαρμογών τρίτων για το Android, είτε για να αντικαταστήσουν συσκευές που δεν επιτρέπεται να μεταφέρονται στο [[Play Store|Google Play Store]], να παρέχουν εφαρμογές που δεν μπορούν να προσφερθούν στο [[Play Store|Google Play Store]] λόγω σε παραβιάσεις πολιτικής ή για άλλους λόγους. Παραδείγματα αυτών των καταστημάτων τρίτων έχουν συμπεριλάβει τα Amazon Appstore, GetJar και SlideMe. Το F-Droid, μια άλλη εναλλακτική αγορά, επιδιώκει να παρέχει μόνο εφαρμογές που διανέμονται υπό ελεύθερες και ανοιχτές πηγές.
 
== Δείτε επίσης ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Android"