Κωνσταντινούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

{{wide image|Guillaume Berggren - Panorama of Constantinople (1880s).jpg|2500px|Πανοραμική θέα της Κωνσταντινούπολης και των περιοχών της, φωτογραφία του 1880 σε υψηλή ανάλυση}}

 

Στις αρχές του 19ου αιώνα χρονολογείται μία ακόμα σημαντική εξέλιξη στην ιστορία της οθωμανικής Κωνσταντινούπολης, συνυφασμένη με την εποχή του [[τανζιμάτ]], δηλαδή της αναδιοργάνωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία συνοδεύτηκε από σοβαρές αναταραχές, όπως τη σφαγή των [[γενίτσαροι|Γενιτσάρων]] στον Ιππόδρομο το 1826. Ενώ με αφορμή την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] για πρώτη φορά η οθωμανική εξουσία διέταξε την άμεση εκτέλεση προσώπων που διαδραμάτιζαν ισχυρό ρόλο, όπως του [[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικού Πατριάρχη]] και του Μεγάλου Διερμηνέα, με τους συνεπαγόμενους διωγμούς κατά της ελληνικής κοινότητας της πόλης. Ο 19ος αιώνας χαρακτηρίζεται γενικά ως η περίοδος κατά την οποία επιχειρήθηκε ο μετασχηματισμός της πόλης σε μία δυτικού τύπου πρωτεύουσα. Το 1870 επεκτάθηκε έως την Κωνσταντινούπολη ο ευρωπαϊκός σιδηρόδρομος, ενώ και άλλες σημαντικές δημόσιες υποδομές ολοκληρώθηκαν από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού, όπως η υπόγεια σήραγγα μεταξύ Γαλατά και Πέραν (1873), σταθμός ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεφωνικό δίκτυο. Την ίδια περίπου περίοδο, και μέχρι το ξέσπασμα του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]], ο μουσουλμανικός πληθυσμός της πόλης σημείωσε σημαντική αύξηση από 385.000 το 1885 σε 560.000 το 1914<ref>Alan Duben, Cem Behar, ''Istanbul Households: Marriage, Family and Fertility, 1880-1940'', Cambridge University Press, 2002, σ. 25</ref>.