Μετά την ήττα των Σκωτσέζων στην μάχη του Ντούπλιν στις 24 Σεπτεμβρίου/1332 ο Εδουάρδος[[Έντουαρντ Μπάλλιολ]] ευνοοούμενοςευνοούμενος του Άγγλου βασιλιά [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ']] και διεκδικητής του θρόνου της Σκωτίας στέφθηκε από τους Άγγλους βασιλιάς της Σκωτίας στην θέση του Δαυίδ, επέστρεψε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου με την υποστήριξη των Αγγλικών δυνάμεων. <ref>Dunbar (1899) pp. 148–9</ref> Στην συνέχεια μετά και την ήττα του στην [[''μάχη του Χάλιντον Χιλ]]Χιλλ'' ο Δαυίδ Β' μαζί με την σύζυγο του κατέφυγαν στην αυλή του βασιλιά της Γαλλίας [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου ΣΤ΄]] ο οποίος ήταν ξάδελφος της πεθεράς του Δαυίδ [[Ισαβέλλα της Γαλλίας|Ισαβέλλας]], έφτασαν στην Βουλώνη στις 14 Μαΐου/ 1334. <ref>Dunbar (1899) p. 150</ref>
Ο Φίλιππος τους δέχθηκε μεγαλοπρεπώς προσφέροντας τους πολυτελή διαμονή στον πύργο του Γκαγιάρ, είναι άγνωστα τα γεγονότα της ζωής του στο διάστημα παραμονής του στο [[Παρίσι]] το μόνο βέβαιο είναι ότι η φιλοξενία που τους παρείχε ο Γάλλος βασιλιάς εξόργισε τον Εδουάρδο Γ' απέναντι του με αποτέλεσμα την ταχύτερη έκρηξη του [[Εκατονταετής πόλεμος|εκατονταετούς πολέμου]]. Το 1346 ο Δαυίδ Β' με την υποστήριξη των Γάλλων επιτέθηκε ξανά στην Αγγλία αλλά τραυματίστηκε και ηττήθηκε στην [[Μάχη του Νέβιλ]] στις 17 Οκτωβρίου/ 1346, <ref>Dunbar (1899) p. 152</ref> συνελήφθη και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος από τον Σερ Ιωάννη του Κούπλαντ στον Πύργο του Λονδίνου. Στην συνέχεια μεταφέρθηκε στο κάστρο του Ουίνδσορ μετά την επιστροφή του βασιλιά Εδουάρδου Γ', οι συνθήκες στις οποίες έμεινε φυλακισμένος ήταν πολύ καλές αν και κρατήθηκε 11 χρόνια. <ref>One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "David II. (king of Scotland)". Encyclopædia Britannica. 7 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 860. Endnotes:
*Andrew of Wyntoun, The orygynale cronykil of Scotland, edited by D. Laing (Edinburgh, 1872–1879)
*John of Fordun, Chronica gentis Scotorum, edited by W. F. Skene (Edinburgh, 1871–1872)
