Τετραγράμματο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 6712938 από τον 109.242.170.21 (Συζήτηση) |
μ →Ιστορικό χρήσης: νευτώνεια ισχύς L |
||
Γραμμή 134:
Την ίδια περίοδο, ο επιφανέστερος για την εποχή του Γερμανός λόγιος της Εβραϊκής γλώσσας, [[Σεμπάστιαν Μούνστερ]], έκανε χρήση της μορφής '''Ιεχωβά''' (Iehova) στην ''Χαλδαϊκή Γραμματική'' (Chaldaica Grammatica) του. Ο [[Ουίλιαμ Τίντεϊλ]], ζηλωτής μεταφραστής της Βίβλου στην [[αγγλική γλώσσα]], χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το θεϊκό όνομα σε αγγλική Βίβλο το [[1530]] με τη μορφή '''Ιεχουά''' (Iehouah) και '''Ιεχωβά''' (Iehovah)<ref>''The New York Times'', 25 Απριλίου 1997, «[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E00E7DF1F3EF936A15757C0A961958260 Book Burning That Worked]» (Κάψιμο Βιβλίων που Έφερε Αποτελέσματα).</ref>. Οι περισσότερες αγγλικές μεταφράσεις εκείνης της εποχής περιλάμβαναν αυτή τη μορφή του θεϊκού ονόματος. Ο [[Ιωάννης Καλβίνος]] επίσης χρησιμοποιούσε τη μορφή '''Ιεχουά''' (Iehoua[h])<ref>Βλέπε για παράδειγμα το έργο του ''[http://www.ccel.org/ccel/calvin/calcom22.txt Σχολιολόγιο στον Ιεζεκιήλ]'' στον ιστότοπο της ''Christian Classics Ethereal Library'' ([http://www.ccel.org/ ccel.org]).</ref>. Ταυτόχρονα, εκτός από την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα, ευρεία χρήση της μορφής αυτής γινόταν και στις γαλλικές εκδόσεις της Βίβλου. Παρόμοια διάδοση υπήρχε και στην [[σουηδική γλώσσα]]· μάλιστα, από το 1560 και έπειτα, αρκετοί Σουηδοί βασιλιάδες περιλάμβαναν το όνομα Ιεχωβά στα επίσημα ρητά τους, όπως για παράδειγμα το ρητό του [[Βασιλιάς Κάρολος Θ' της Σουηδίας|Βασιλιά Κάρολου Θ' της Σουηδίας]] ''"'''Iehovah''' solatium meum"'' που σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι η Παρηγοριά μου».
Το [[1743]], λίγο πριν παρουσιάσει ο [[Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ|Χέντελ]] τον ''Μεσσία'' και άλλα [[Ορατόριο|ορατόριά]] του στο Βασιλικό Θέατρο του Κόβεντ Γκάρντεν του [[Λονδίνο]]υ, κάποιοι είχαν αντιδράσει στο θρησκευτικό περιεχόμενο των έργων του και στη χρήση του θεϊκού ονόματος σε αυτά, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Αν δεν εκτελείται [το έργο] ως μια θρησκευτική πράξη, αλλά μόνο για ψυχαγωγία και διασκέδαση, τι βεβήλωση του Ονόματος του Θεού και του Λόγου είναι αυτή, χρησιμοποιώντας τα με τόσο ανάλαφρο τρόπο; Να μην πούμε πόσο πρέπει να προσβάλει έναν ευσεβή Ιουδαίο το να ακούει τραγούδια για τον μεγάλο '''Ιεχωβά''', ''το κύριο και πιο ιερό Όνομα του Θεού''»<ref>Πηγή: ''The Universal Spectator'', 19 Μαρτίου 1743. Παρατίθεται [http://www.sarasotachoralsociety.org/Messiah.htm εδώ]{{Dead link|date=May 2016}}, στον ιστότοπο [http://www.sarasotachoralsociety.org/ sarasotachoralsociety.org].</ref>. Το [[1765]] ο [[Βολταίρος]], στο ''Φιλοσοφικό Λεξικό'' του, εξηγούσε ότι το όνομα του Θεού είναι '''Ιεχωβά'''<ref>Το ''Φιλοσοφικό Λεξικό'' του Βολταίρου αναφέρει: «ΙΕΧΩΒΑ, το αρχαίο όνομα του Θεού. [...] Όλα τα έθνη το προφέρουν ''ιε'' και όχι ''ζε'' [σημ. καθώς στα [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]] το "Jeová", προφέρεται ''Ζεοβά'']. Αυτό το ιερό όνομα σχηματιζόταν από τα φωνήεντα ''ι'', ''ε'', ''ο'', ''ου'' [σημ. ή ''β'' (w)] στη σειρά. Κάποιοι το πρόφεραν ''ιε'', ''εχ'' με δασεία προφορά, ''ι'', ''ε'', ''ο'', ''βα''». Το λεξικογραφικό αυτό έργο του Βολταίρου μπορεί να βρεθεί στην αγγλική έκδοση ''The Works of Voltaire, A Contemporary Version'' (New York: E.R. DuMont, 1901) [http://ebooks.adelaide.edu.au/v/voltaire/dictionary/chapter285.html εδώ], στον ιστότοπο του [http://ebooks.adelaide.edu.au/ Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας], και [http://oll.libertyfund.org/?option=com_staticxt&staticfile=show.php%3Ftitle=354&chapter=59132&layout=html&Itemid=27 εδώ], στην [http://oll.libertyfund.org/ The Online Library of Liberty].</ref>. Ήδη, ο [[Μπαρούχ Σπινόζα]], στο έργο του ''Tractatus Theologico-politicus''<ref>Σε απόσπασμα του έργου του Σπινόζα ''Θεολογικό-Πολιτική Πραγματεία'' αναφέρει: «Πρέπει να σημειώσουμε ότι η λέξη ''Ιεχωβά'' είναι η μοναδική που μπορεί να βρεθεί μέσα στη Γραφή με την έννοια της απόλυτης ουσίας του Θεού, χωρίς να αναφέρεται σε δημιουργήματα». (Μπαρούχ Σπινόζα, ''Tractatus Theologico-politicus'', Μέρος 3ο, Κεφάλαιο 8ο «Παρουσιάζεται ότι η Γραφή διδάσκει μόνο πολύ απλά δόγματα, τέτοια που να αρκούν για την ορθή διαγωγή», διαθέσιμο στο ιντερνέτ [http://www.fulltextarchive.com/page/A-Theologico-Political-Treatise-Part-III/ εδώ], στον ιστότοπο [http://www.fulltextarchive.com/ fulltextarchive.com])</ref> που εκδόθηκε το [[1670]] και στην ''Γραμματική της Εβραϊκής Γλώσσας'', χρησιμοποιούσε τη μορφή '''Ιεχωβά''' (Jehova). Την ίδια εποχή, ο Σερ [[Ισαάκ Νεύτων]] κατέγραφε στα θεολογικά έργα του το θεϊκό όνομα στη μορφή '''Ιεχωβά''' (Iehova/Iehovah), λέγοντας μάλιστα ότι «οι [[Πλατωνισμός|Πλατωνιστές]] με βάση τη φύση Του τον αποκαλούσαν "ο Ων"», «οι Ιουδαίοι "Ιαχ" και "'''Ιεχωβά'''"», «"Ιουβά" οι αρχαίοι Μαυριτανοί», «"Ιαώ" και "Ιαού" οι Έλληνες» και «"Ιευώ" οι Φοίνικες»<ref>Το απόσπασμα προέρχεται από το έργο του Νεύτωνα ''Η Καταγωγή των Θρησκειών'' και βρίσκεται διαθέσιμο στο ιντερνέτ [http://www.newtonproject.
[[Image:IEHOUAH Geneva Bible 1560 Psalm 83 18.PNG|thumb|280px|left|Η ''[[Βίβλος της Γενεύης]]'' (Geneva Bible), εκδόθηκε το [[1560]]. (Ψαλμός 83:18)]]
|