Κοράνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 51:
Η σύλληψη του Ιησού είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής βούλησης του Θεού κι όχι του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Όπως ο Αδάμ δημιουργήθηκε εξ υπαρχής από το Θεό έτσι και ο Ιησούς δημιουργείται απ'ευθείας από το Θεό. Ο ίδιος ο Ιησούς έχει πλήρη συνείδηση για την ιδιαίτερη σχέση του με το Θεό και την υψηλή αποστολή του ακόμα και από την παιδική του ηλικία.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.18</ref>
Το Κοράνιο αποσκοπώντας να εξάρει την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του Ιησού, προβάλει τη διάκριση της γεννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία σε σχέση με τις γεννήσεις των άλλων ανθρώπων, αφού κάθε υιός Αδάμ είναι καρπός της αμαρτίας και της ΄σχέσεως με το Σατανά εκτός του Ιησού.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.18-19</ref>
Ο Ιησούς είναι για το Κοράνιο ένας προφήτης κατά την παλαιοδιαθηκική έννοια, ''υπηρέτης'' και ''απόστολος του Θεού'' και με αποστολή να πραγματοποιήσει το θείο έργο μέσα στο λαό του Θεού. Απόδειξη της θείας αποστολής του είναι η θαυματουργική του δράση: η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, την κάθαρση του λεπρού, την θεραπεάθεραπεία του κωφού και αναστάσεις νεκρών που πραγματοποίησε.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.19</ref>Μια άλλαάλλη απόδειξη της προφητικής αποστολής του ήταν ότι απευθυνόταν και κήρυττε στον κόσμο με εξουσία και αυθεντία ώριμου άντρα ακόμα και στην παιδική ηλικία.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.19-20</ref>
Ο Ιησούς είναι ο ''Μεσσίας'' και ''Δούλος Θεού''. Ο πρώτος όρος αποδίδεται περί τις 12 φορές στον Ιησού και αποκλειστικά σε αυτόν. Όμως τον Ιησού τον εντάσσουν οι Μουσουλμάνοι στην μακρά σειρά των προφητών και είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Έτσι δεν ΄δεχεταιδέχεται το Κοράνιο τη χριστιανική δογματική σημασια του όρου ''Μεσσίας''. <ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.20</ref>Ο Ιησούς είναι μια εξαιρετική αλλά ανθρώπινη ύπαρξη.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.21</ref>
Στο Κοράνιο ο Ιησούς παρουσιάζεται ως η εκπλήρωση του δημιουργικού λόγου του Θεού, που προσφέρεται σε αυτόν από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον τριαδικό ένσαρκο θείο Λόγο του Ευαγγελιστή Ιωάννη και του χριστιανικού δόγματος. Το Κοράνιο αντιτίθεται σε κάθε δόγμα τριαδικής θεότητας, αλλά την εννοεί όχι όπως οι Οικουμενικές σύνοδοι: το τριαδικό σχήμα πριλαμβάνει το Θεό, τον Ιησού και τη μητέρα του Μαρία.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.22-23</ref>
Το Κοράνιο αρνείται τον πραγματικό,φυσικό, σωματικό θάνατο του Ιησού. Στη θέση του υπήρχε ένα φανταστικό σώμα και ο Ιησούς ανυψώθηκε στον Θεό. Εκ νέου θα επιστρέψει με δόρυ στο χέρι του για να σκοτώσει τον Αντίχριστο και θα μεταβεί στην Ιερουσαλήμ την ώρα της πρωϊνής προσευχής και θα επιχειρήσει να τον εγκαταστήσει ο Ιμάμης στον τόπο του, αλλά εκείνος θα αρνηθεί περιοριζόμενος όπισθέν του να προσευχηθεί. Μετά θα σφάξει τους χοίρους, θα σπάσει τον σταυρό, θα καταστρέψει τις εκκλησίες και τις συναγωγές και θα αφανίσει τους χριστιανούς εκτός από εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς. Θα εδραιώσει τη δικαιοσύνη και θα βασιλέψει για 40 χρόνια και μετά θα πεθάνει. Όσο θα βασιλεύει θα υπάρχει δικαιοσύνη τόσο μεταξύ των θηρίων όσο και μεταξύ των ανθρώπων. Στο τέλος θα ταφεί στη Μεδίνα δίπλα στον Μωάμεθ.<ref>Γεώργιος Πατρώνος, «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)», Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.69 (1992-1995), σελ.23-25</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κοράνιο"