Μαργαρίτα της Νορβηγίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σε χρήση}}
{{Πλαίσιο πληροφοριών μονάρχη
|όνομα = Μαργαρίτα<br /><small>(Κόρη της Νορβηγίας)</small>
Γραμμή 28 ⟶ 27 :
|σημειώσεις =
}}
Η '''Μαργαρίτα της Νορβηγίας''' ([[Γαελική γλώσσα|Γαελικά]]: ''Mairead'' ή ''Maighread'', [[9 Απριλίου]] [[1283]] - [[26 Σεπτεμβρίου]] [[1290]]) πριγκίπισσα της Νορβηγίας και βασίλισσα της Σκωτίας ([[1286]] - [[1290]]) σανήταν διάδοχοςκόρη τηςτου από[[Έρικ μητέραςΒ΄ παππούτης Νορβηγίας]] και της [[Αλέξανδρος Γ΄Μαργαρίτα της Σκωτίας|Αλέξανδρου Γ΄Μαργαρίτας της Σκωτίας]] ήτανδιαδέχθηκε κόρητον τουπαππού της [[ΈρικΑλέξανδρος ´ô της Νορβηγίας]]Σκωτίας|Αλέξανδρο και της [[ΜαργαρίταΓ΄ της Σκωτίας]].
Η Μαργαρίτα γεννήθηκε στο [[Τένσμπεργκ]] και η μητέρα της πέθανε στην γέννα.<ref>https://www.britroyals.com/scots.asp?id=margaret</ref>[2]<ref>https://www.undiscoveredscotland.co.uk/usbiography/monarchs/margaret.html</ref> Ο πρόωρος θάνατος της στις [[Ορκάδες]] ενώ ταξίδευσε στηνγια την [[Σκωτία]] έφερε την έκρηξη των ''Πολέμων της Σκωτσέζικης Ανεξαρτησίας''.
 
==Διάδοχος του θρόνου της Σκωτίας==
 
ΗΣτις υπογραφή25 τηςΙουλίου Συνθήκης1281 στο Ρόξμπουρζ έγινε η συμφωνία για τον γάμο των γονέων της πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιουλίου 1281 στο Ρόξμπουρζ, ο μικρότερος γιος του Αλεξάνδρου Γ΄ Δαυίδ είχε ήδη πεθάνει πρόωρα και ο βασιλιάς είχε μόνο έναν νόμιμο γιο και διάδοχο τον πρίγκιπα [[Αλέξανδρος, πρίγκιπας της Σκωτίας|Αλέξανδρο.]] Η συνθήκη του γάμου περιείχε τον όρο να μπορούν τα παιδιά του Έρικ Β΄ και της Μαργαρίτας να κληρονομήσουν τον θρόνο της Σκωτίας :
 
''Άν ο βασιλιάς της Σκωτίας πέθαινε χωρίς νόμιμο γιο ή σε περίπτωση που κανένας από τους γιουςγιος του δεν είχε νόμιμους απογόνους τα παιδιά της Μαργαρίτας θα μπορούσαν να είναι οι νόμιμοι διάδοχοι του θρόνου ακόμα και σε περίπτωση που δεν είχαν δικά τους παιδιά σύμφωνα με τον Σκωτσέζικο νόμο και έθιμα''.<ref>Duncan, p. 166, citing Acts of the Parliament of Scotland, volume I, 422b.</ref>
Ο Αλέξανδρος Γ΄ υπέγραψε παρόμοια συνθήκη την εποχή που ρύθμισε τον γάμο του γιου του Αλεξάνδρου με την Μαργαρίτα του Νταμπιέρ, κόρη του [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ της Νταμπιέρ]] (1281), την γαμήλια συνθήκη ακολουθούσε ένα πολύπλοκο έγγραφο που καθόριζε τους όρους της διαδοχής των παιδιών τους περιλαμβάνοντας τα κείμενα ''Α'' και ''Μ''. Οι όροι της διαδοχής περιγράφονται αναλυτικά με προτεραιότητα στους μεγαλύτερους γιους, ακολουθούσαν τα δικαιώματα διαδοχής των θυγατέρων και των απογόνων τους σε περίπτωση που δεν υπήρχαν γιοι.<ref>Duncan, pp. 166–169.</ref>
Γραμμή 42 ⟶ 41 :
==Βασίλισσα της Σκωτίας==
 
Μετά την ταφή του Αλεξάνδρου Γ΄ στις 29 Μαρτίου 1286 στο ''αβαείο του Ντανφέρμλιν'' οι ευγενείς και οι κληρικοί του βασιλείου συγκάλεσαν το Κοινοβούλιο στη Σκον για να καθορίσουν τους κηδεμόνες της μικρής διαδόχου, την ίδια εποχή κυκλοφόρησαν φήμες ότι η Γιολάντα ήταν έγκυος γεγονόςκάτι που αμφισβήτησείσως αμφισβητούσε την διαδοχή της Μαργαρίτας. Δεν είναι γνωστή η τύχη του παιδιού της Γιολάντας μερικές πηγές λένε ότι απέβαλε, άλλες πηγές λένε ότι γεννήθηκε στο Κλακμάνασιρ στις 25 Νοεμβρίου 1286 την ημέρα εορτής της Αγίας Αικατρίνης και πέθανε αμέσως μετά.<ref>Duncan, p. 178.</ref> Άλλες πηγές ανέφεραν ότι η εγκυμοσύνη της Γιολάντας ήταν ψεύτικη φήμη που διαδόθηκε από τους Άγγλους.<ref>Peter Traquair Freedom's Sword</ref>
 
Παρά τους όρκους που έκαναν οι ευγενείς της Σκωτίας ότι θα αποδεχτούν τα κληρονομικά δικαιώματα της τρίχρονης Μαργαρίτας στον θρόνο ο [[Ρόμπερτ ντε Μπρους, 5ος λόρδος του Άναντεϊλ]] επαναστάτησε με την βοήθεια του γιου του [[Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ος λόρδος του Άναντεϊλ|Ρόμπερτ, κόμη του Κάρικ]]. Ο Οίκος των Μπρους σύντομα ισχυροποιήθηκε στα νοτιοδυτικά στην περιοχή που οι αντίπαλοι τους ο [[Οίκος του Μπάλλιολ]] είχαν έντονη επιρροή και έγιναν σημαντικός κίνδυνος για το στέμμα.
Γραμμή 49 ⟶ 48 :
==Σχέδια για γάμο με τον Εδουάρδο Β΄ της Αγγλίας==
 
Οι Σκωτσέζοι βαρόνοι δεν έδειχναν προθέσεις να μεταφέρουν την μικρή βασίλισσα στην Σκωτία, ο πατέρας της Έρικ ωστόσο έθεσε το θέμα στον [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας]] τον Μάιο του 1289 όταν ο Άγγλος βασιλιάς βρισκόταν στην Γασκώνη, αναφερόταν στην Μαργαρίτα ως ''βασίλισσα''. Ο Εδουάρδος Α΄ επέστρεψε στην Αγγλία και, στις διαπραγματεύσεις με τον πατέρα της είχαν αποκλειστείαποκλείστηκαν οι Σκωτσέζοι μέχρι την εποχή που ο Εδουάρδος συναντήθηκε με τον Ρόμπερτ Μπρους και μερικούς από τους κηδεμόνες της τον Οκτώβριο του 1289 στο [[Σόλσμπερι]]. Οι κηδεμόνες υπέγραψαν την ''Συνθήκη του Σόλσμπερι'' σύμφωνα με την οποία η μικρή Μαργαρίτα θα επέστρεφε στην Σκωτία πριν από τις 1 Νοεμβρίου 1290 και οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο της θα ξεκινούσαν μετά την μετάβαση της στην Σκωτία.<ref>Oram, Canmore Kings, p. 109; Duncan, pp. 179–183.</ref>
 
Ο Εδουάρδος Α΄ ενδιαφέρθηκε έντονα να παντρέψει την μικρή Μαργαρίτα με τον γιο και διάδοχο του [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο]], ο [[Πάπας Νικόλαος Δ΄]] υπέγραψε την σχετική απαλλαγή δέκα μέρες μετά την υπογραφή της συνθήκης υπό τον όρο να γίνει ο γάμος δεκτός από τους Σκωτσέζους ευγενείς. Ο Εδουάρδος Α΄ έγραψε γράμμα στους κηδεμόνες της ζητώντας την μικρή Μαργαρίτα νύφη για τον γιο του.<ref>Duncan, pp. 182–183.</ref> Οι διαπραγματεύσεις του Εδουάρδου με τους κηδεμόνες συνεχίστηκαν με σχέδια για τον γάμο και την στέψη του γιου του Εδουάρδου βασιλιά της Σκωτίας στο πλευρό της συζύγου του αλλά δεν τελείωσαν ποτέ επειδή η μικρή Μαργαρίτα πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου 1290 στις Ορκάδες από μια θαλάσσια νόσο.<ref>https://www.undiscoveredscotland.co.uk/usbiography/monarchs/margaret.html</ref> Η σωρός της μεταφέρθηκε στο [[Μπέργκεν]] και τάφηκε δίπλα από την μητέρα της στον ναό του Ιησού Χριστού στο Μπέργκεν στην βόρεια πλευρά του ναού.
 
==Αναφορές==