Ελαιοχώρι Καλαμάτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 102:
 
== Ιστορία ==
Στον χώρο που βρίσκεται το '''Ελαιοχώρι''' και τα '''Περιβολάκια''', βρισκότανε η αρχαία πόλη [[Καλάμαι]] (αι Καλάμαι, των Καλαμών), η οποία αναφέρεται στα "Μεσσηνιακά" του [[Παυσανίας|Παυσανία]] και ήταν μία από τις κυριότερες πόλεις της Μεσσηνίας την περίοδο 1420-1449, όταν στον [[Μυστράς|Μυστρά]] ήταν ηγεμόνας ο [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος]] (ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου), όπως γράφει ο Θεόδωρος Μ. Τσερπές.<ref>Θεόδωρος Μ. Τσερπές, “Ιστορία της Μεσσηνίας, από της εποχής των σταυροφοριών μέχρι το 1830”, Αθήναι 1932, σελ. 31.</ref>
 
Ήταν μία από τις κυριότερες πόλεις της Μεσσηνίας την περίοδο 1420-1449, όταν στον [[Μυστράς|Μυστρά]] ήταν ηγεμόνας ο [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος]] (ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου), όπως γράφει ο Θεόδωρος Μ. Τσερπές.<ref>Θεόδωρος Μ. Τσερπές, “Ιστορία της Μεσσηνίας, από της εποχής των σταυροφοριών μέχρι το 1830”, Αθήναι 1932, σελ. 31.</ref>
Σχετικές αναφορές βρίσκουμε και στον Όμηρο. Από εκεί περνούσε ο δρόμος που συνέδεε την πόλη [[Φαραί Μεσσηνίας|Φαραί]] με την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]. Αυτό το δρόμο ακολούθησε ο γιος του [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] [[Τηλέμαχος (μυθολογία)|Τηλέμαχος]] πηγαίνοντας στη [[Σπάρτη]], για να πάρει πληροφορίες από τον [[Μενέλαος|Μενέλαο]] για τον πατέρα του.
 
Σχετικές αναφορές βρίσκουμε και στον '''Όμηρο'''. Από εκεί περνούσε ο δρόμος που συνέδεε την πόλη [[Φαραί Μεσσηνίας|Φαραί]] με την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]. Αυτό το δρόμο ακολούθησε ο γιος του [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] [[Τηλέμαχος (μυθολογία)|Τηλέμαχος]] πηγαίνοντας στη [[Σπάρτη]], για να πάρει πληροφορίες από τον [[Μενέλαος|Μενέλαο]] για τον πατέρα του.
 
Στην κορυφή του λόφου σώζονται τα λεγόμενα "κυκλώπεια τείχη" που χρονολογούνται από την αρχαιότητα.
Γραμμή 110 ⟶ 112 :
Με την κάθοδο των [[Σλάβοι|Σλάβων]] στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] και την αλλαγή πολλών τοπωνυμίων με σλαβικές ονομασίες, το χωριό ονομάστηκε Γιάνιτσα, από την Σλαβική λέξη janitza που σημαίνει χείμαρρος και έτσι την βρίσκουμε στα χρόνια της επανάστασης του 1821.
 
Το νέο όνομα του οικισμού δεν δόθηκε το 1927, όπως συνέβη με άλλους οικισμούς της περιοχής της τότε επαρχίας Καλαμών, όπως η [[Αρτεμισία Μεσσηνίας|Τσερνίτσα]], η [[Αλαγονία Μεσσηνίας|Σίτσοβα]] και οι Κουτσαβές ([[Λαδά Μεσσηνίας|Λαδά]] και [[Καρβέλι Μεσσηνίας|Καρβέλι]]), <ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1927/fek_306a_1927.pdf ΦΕΚ 306Α 1927]</ref> αλλά η επίσημη ονομασία “το Ελαιοχώριον”,<ref>[http://buk.gr/el/poli-perioxi/elaiohori-2 Ελαιοχώρι]</ref> για τον οικισμό, καθώς και την κοινότητα, προήλθε από μετονομασία που έγινε το 1957.<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1957/fek_253a_1957.pdf 253Α - 14/12/1957]</ref>
 
===Κοινότητα Γιαννίτσης & Κοινότητα Ελαιοχωρίου===
Από 31-8-1912 έως 31-12-1998 αποτελούσε αυτόνομη Κοινότητα<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=234 Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ - Κ. Γιαννίτσης Ν. Μεσσηνίας - Κ. Ελαιοχωρίου Ν. Μεσσηνίας]</ref> της Επαρχίας Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας
 
Το [[1912]] πραγματοποιείται η σύσταση της κοινότητας Γιαννίτσης με την απόσπαση των οικισμών Γιάννιτσα, Μονή Δημιόβης και Αράχωβας, από το δήμο Καλαμών και τον ορισμό του οικισμού Γιάννιτσα ως έδρα της κοινότητας,<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1912/fek_262a_1912.pdf ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912]</ref> ενώ από.

Από το [[1940]] προσαρτώνται στην κοινότητα και οι οικισμοί Δένδρα, Ζίμπελη, Πλατανάκιον και Περιβολάκια, οι οποίοι αναγνωρίζονται επίσης την ίδια αυτή χρονιά.<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1946/fek_29a_1946.pdf 16/10/1940]</ref> Το 1951 οι οικισμοί Πλατανάκιον και Ζίμπελη καταργούνται,<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1954/fek_262a_1954.pdf 07/04/1951]</ref>.

Το ενώ το [[1957]] ο οικισμός Γιάννιτσα μετονομάζεται σε Ελαιοχώριον και η κοινότητα μετονομάζεται σε κοινότητα Ελαιοχωρίου.<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1957/fek_253a_1957.pdf 253Α - 14/12/1957]</ref>

Το [[1961]], αναγνωρίζεται ο οικισμός Διάσελλα και προσαρτάται στην κοινότητα Ελαιοχωρίου<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1962/fek_16b_1962.pdf 19/03/1961]</ref>.

Το και το [[1971]] ο οικισμός Δένδρα της κοινότητας καταργείται.<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1972/fek_225b_1972.pdf 14/03/1971]</ref> Το 1997 οι οικισμοί Ελαιοχώριον, Περιβολάκια, Αράχωβα, Μονή Δημιόβης και Διάσελλα, αποσπώνται από την κοινότητα και προσαρτώνται στο δήμο Καλαμάτας, ενώ η κοινότητα καταργείται το 1999.<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1997/fek_244a_1997.pdf ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997]</ref>
 
Το [[1997]] οι οικισμοί Ελαιοχώριον, Περιβολάκια, Αράχωβα, Μονή Δημιόβης και Διάσελλα, αποσπώνται από την κοινότητα και προσαρτώνται στο δήμο Καλαμάτας.
 
Η κοινότητα καταργείται το [[1999]].<ref>[http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/1997/fek_244a_1997.pdf ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997]</ref>
 
===Σύγχρονη διοικητική εξέλιξη===
Από 1-1-[[1999]] έως 31-12-[[2010]] με την εφαρμογή του [[Σχέδιο Καποδίστριας|Προγράμματος Καποδίστρια]] αποτελούσε Τοπικό Διαμέρισμα του Δήμου Καλαμάτας και από.

Από την 1-1-[[2011]] με την εφαρμογή του [[Πρόγραμμα Καλλικράτης|Προγράμματος Καλλικράτη]] αποτελεί Τοπική Κοινότητα <ref>[http://www.kalamata.gr/perioxi/geografia/710-dimotiki-enotita-kalamatas.html Τοπική Κοινότητα Ελαιοχωρίου]</ref> της Δημοτικής Ενότητας Καλαμάτας του Δήμου Καλαμάτας με έδρα του Δήμου την Καλαμάτα.

Η διοικητική πορεία του χωριού ακολουθεί την παράλληλη εξέλιξη, του [[Δήμος Καλαμάτας|δήμου Καλαμάτας]], με το [[Πρόγραμμα Καλλικράτης]].
 
==Αρχαία πόλη Καλάμαι ==