Αντόν Τσέχωφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.131.206.141 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Υπάρχω
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 11:
 
== Κυρίως έργο ==
Παράλληλα με το επάγγελμα του ιατρού, αναπτύσσει μεγάλη και σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Το [[1886]] γράφει το πρώτο του μονόπρακτο με τίτλο ''Κύκνειο άσμα''. Το [[1887]] ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Κορς στη Ρωσία Μόσχα το έργο του ''Ιβάνοφ'', το οποίο δέχεται αντικρουόμενες κριτικές. Γεγονός που τον οδήγησε να μη δώσει ποτέ σε επαγγελματικό θίασο το δεύτερο θεατρικό του έργο το ''Δαίμονας του δάσους'' (πρώτη μορφή του έργου '' Θείος Βάνιας''). Το [[1888]] του απονέμεται το Βραβείο Πούσκιν. Το [[1891]] ταξιδεύει στην Ευρώπη. Επιστρέφοντας στη Ρωσία εργάζεται εντατικά ως γιατρός για την καταπολέμηση της [[χολέρα]]ς. ΕγκαθίσταταιηηρηδηρηΕγκαθίσταται στο Μελίχοβο της [[Ουκρανία]]ς, όπου ως γιατρός εξυπηρετεί 26 χωριά και 7 εργοστάσια. Προηγουμένως, έχει επισκεφτεί τη νήσο [[Σαχαλίνη]], μελετώντας τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των καταδίκων. Το [[1894]] πραγματοποιεί το δεύτερο ταξίδι του στο εξωτερικό. Το [[1896]] ανεβαίνει ανεπιτυχώς στην [[Πετρούπολη]], στο θέατρο Αλεξαντρίνσκι, το έργο του ''[[Γλάρος (θεατρικό έργο)|Ο Γλάρος]]''. Τη χρονιά εκείνη αντιμετωπίζει την πρώτη σοβαρή εκδήλωση της [[φυματίωση]]ς. Επίσης, το [[1896]], με χρήματα που συγκεντρώνει από εράνους, φιλανθρωπίες και παραστάσεις, χτίζει ένα σχολείο στο Ταλέζ. Νέα κρίση της αρρώστιας του [[1897]], τον αναγκάζει να πάει στη Ριβιέρα της Νότιας Γαλλίας, ενώ ανεβαίνει στην ρωσική επαρχία '' ο [[Θείος Βάνιας]]''.
 
Το [[1898]] και [[1899]] παρουσιάζονται στο κοινό της Μόσχας από το Θέατρο Τέχνης, με πολύ μεγάλη επιτυχία, τα έργα του ''Ο Γλάρος'' και ''Ο θείος Βάνιας''. Η συνεργασία του Τσέχοφ με το Θέατρο Τέχνης και τον [[Κονσταντίν Στανισλάφσκι|Στανισλάφσκι]] στάθηκε καθοριστική στη διαμόρφωση της δραματουργίας του. Την εποχή αυτή εγκαθίσταται μόνιμα στη [[Γιάλτα]] της Κριμαίας, λόγω της υγείας του. Το [[1900]] γίνεται μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας και το [[1901]] παντρεύεται την ηθοποιό Όλγα Κνίππερ. Την ίδια χρονιά ανεβαίνουν στη Μόσχα ''Οι τρεις αδελφές'', πάλι από το Θέατρο Τέχνης. Το [[1902]] παραιτείται από τη Ρωσική Ακαδημία, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη αποδοχή ως μέλους της του [[Μαξίμ Γκόρκι|Γκόρκι]]. Το [[1904]], λίγο πριν τον θάνατό του, το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει το έργο του ''[[Ο βυσσινόκηπος]]''.