Μαρωνίτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 6924860 από τον 2A02:587:543A:9300:4434:ED0E:C2AA:D46B (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 44:
Οι Μαρωνίτες πιστεύεται ότι εγκαταστάθηκαν στα όρη του Λιβάνου καθότι η περιοχή παρείχε ασφαλές καταφύγιο, δεδομένου ότι θεωρούνταν ως "αποστάτες" από τη βυζαντινή [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. Σε παρεμφερή μοίρα βρίσκονταν και οι [[Σιίτες]], [[Δρούζοι]] και [[Αλαουίτες]], που με τη σειρά τους αναζητούσαν καταφύγιο από την πίεση των [[Σουνίτες|Σουνιτών]], οι οποίοι κυριαρχούσαν στην παράκτια περιοχή. Μετά τη βυζαντινή κατάκτηση (ανάκτηση στην ουσία) της κοιλάδας του ποταμού [[Ορόντης ποταμός|Ορόντη]], μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, οι Μαρωνίτες είχαν εκδιωχθεί από την περιοχή της κοιλάδας και περιοριστεί στα όρη του Λιβάνου και σε μια μικρή κοινότητα στο υπό μουσουλμανικό έλεγχο [[Χαλέπι]].
 
Οι Μαρωνίτες καλωσόρισαν τους κατακτητές [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] κατά την [[Α΄ Σταυροφορία]]. Γύρω στα τέλη του 12ου αιώνα, σύμφωνα με τον [[Γουλιέλμος της Τύρου|Γουλιέλμο της Τύρου]], οι Μαρωνίτες αριθμούσαν 40.000 άτομα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του πάπα [[Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄|Γρηγορίου ΙΓ΄]] (1572-1585), έγιναν βήματα για την ακόμη στενότερη προσέγγιση Μαρωνιτών και Ρώμης. Μέχρι τον 17ο αιώνα, οι Μαρωνίτες είχαν αναπτύξει μια ισχυρή προτίμηση και ευαρέσκεια για την [[Ευρώπη]], ιδίως τη [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]]. Από τις αρχές δε του 9ου αιώνα είχαν επίσης παρουσία στην [[Κύπρος|Κύπρο]], ενώ πολλοί Μαρωνίτες μετακινήθηκαν εκεί μετά την επιτυχή πολιορκία της [[Ιερουσαλήμ]] το 1187 από τις μουσουλμανικές δυνάμεις του Κούρδου σουλτάνου [[Σαλαντίν]].
Τον 19ο αιώνα, χιλιάδες Μαρωνίτες σφαγιάστηκαν από τους [[Δρούζοι|Δρούζους]] κατά τον εμφύλιο πόλεμο στο όρος Λίβανος το 1860.