Πετρίτσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 25:
To Πέτριτσι εντάχθηκε στο έδαφος του [[Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Βουλγαρικού Κράτους]] κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βόρις Α' (852-889). Κατά τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] ήταν βουλγαρικό φρούριο εξαιρετικής σημασίας κατά τη διάρκεια πολέμων του Τσάρου [[Σαμουήλ της Βουλγαρίας|Σαμουήλ]] (997-1014) με το [[Βυζάντιο]]. Κατά την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανική]] κυριαρχία αποτελούσε τμήμα του Εγιαλετίου της [[Ρούμελη (Οθωμανική)|Ρούμελης]] και το 19ο αιώνα έγινε [[καζάς]] του [[Σαντζάκι Σερρών|Σαντζακίου των Σερρών]] στο [[Βιλαέτι]] της [[Θεσσαλονίκης]].
Σημαντική δράση για τον Ελληνισμό στην περιοχή επέδειξε ο [[Προκόπιος Ικονίου|Προκόπιος Λαζαρίδης]], από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας, ως διάκονος της Μητρόπολης Μελενίκου έως το [[1891]]. Διέτρεχε όλους τους ναούς της Μητρόπολης Μελενίκου, που περιελάμβανε
Από τις 19 Ιανουαρίου 1892 το Πετρίτσι και η περιοχή του περιελήφθησαν στη [[Βουλγαρική Εξαρχία]], πριν ενσωματωθούν στη Βουλγαρία μετά τους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] του 1912-1913.Στην πόλη ζούσαν και αρκετοί [[Έλληνες]], που διατηρούσαν τη γλώσσα και τη συνείδησή τους έως το 1913, όταν αναγκάστηκαν να προσφύγουν στο [[Ελλάς|Ελληνικό]] κράτος, στο [[Νέο Πετρίτσι]]<ref>Γεώργιος Μόδης, Αγώνες στη Μακεδονία, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1975, σελ. 194</ref>. Ο Ελληνικός στρατός επιχείρησε να [[Ελληνοβουλγαρικό επεισόδιο του 1925 |καταλάβει την πόλη]] το [[1925]], αλλά αναχαιτίστηκε στα προάστια.
|