Γεώργιος Γρίβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Μετά την κατοχή κατεύθυνε την οργάνωσή του σε αντικομουνιστικό αγώνα και οι άνδρες της οργανώσεως του, το Δεκέμβριο του 1944 στο Θησείο και στου Μακρυγιάννη, με τη δράση, τον ηρωισμό τους και πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος, συνέβαλαν καθοριστικά στην αποτροπή της επικρατήσεως των κομμουνιστών ανταρτών και την αποτροπή της προσπάθειας να μετατραπεί η Ελλάδα σε Λαϊκή Δημοκρατία. Το κομμουνιστικό συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου 1944, ακολούθησε η επίθεση κατά των Σωμάτων Ασφαλείας και του Θησείου, όπου ήταν η έδρα του 1ου Συντάγματος Πεζικού. Η δράση εναντίον των κομμουνιστικών σχεδίων, αποτέλεσε την αφορμή ώστε τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και τα μέλη της οργάνωσης του να δεχτούν μεταπολεμικά, τόνους λάσπης από τους κομμουνιστές συγγραφείς και ιστορικούς. Η οργάνωση διαλύθηκε το Δεκέμβριο του 1944, όταν συγκροτήθηκε Εθνοφυλακή από την Ελληνική κυβέρνηση και τα μέλη της κατατάχθηκαν στο 143 Τάγμα εθνοφυλακής<ref>https://ellas2.wordpress.com/2011/01/27/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B5/</ref>.

 

Σύμφωνα με τον Γεώργιο Μιχαήλ, στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση, 2η έκδοση» ''«Στις 4 του Ιούλη 1944, πάνω από 500 Γερμανοί των Ες-Ες, ταγματασφαλίτες και Χίτες του Γρίβα χτύπησαν τις συνοικίες Γούβας, Παγκρατίου, Καισαριανής και Άη Γιάννη. Οι μάχες κράτησαν από τα ξημερώματα ως τις 4 το απόγευμα. Οι άντρες του ΕΛΑΣ και ο άμαχος πληθυσμός αμύνθηκαν σθεναρά…»''. Ο συγγραφέας κατηγορήθηκε ότι ''«προσβάλλει τη μνήμη τεθνεώτος»'' από το συγγενή του Γρίβα, αλλά αθωώθηκε από το δικαστήριο.<ref>{{Cite web|url=http://dialogos.com.cy/blog/mia-diki-gia-ton-g-griva-ke-tin-organosi-ch/#.WgipFiuUeSo|title=Μια δίκη για τον Γ. Γρίβα και την Οργάνωση “Χ”|last=|first=|date=11/6/2017|website=dialogos.com.cy|publisher=|language=en-US|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2017-11-12}}</ref>

O Υπολοχαγός, [[Δημήτριος Γυφτόπουλος]],<ref>{{Cite book|title=Target Corinth Canal: 1940-1944|first=Platon|last=Alexiades|publisher=Pen and Sword|isbn=9781473859562|date=2015-04-30|url=https://books.google.gr/books?id=Nn47CQAAQBAJ&pg=PA197&dq=dimitrios+giftopoulos+Force+133&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj-puTI0qDXAhWSjKQKHcQACigQ6AEIJjAA#v=onepage&q=dimitrios%20giftopoulos%20Force%20133&f=false}}</ref> μέλος της αποστολής [[Ιωάννης Τσιγάντες | Τσιγάντε]] υπηρετών κατά την διάρκεια του πολέμου στην Αγγλική υπηρεσία [[Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών | FORCE 133]], βεβαιώσε ότι ''Κατά την δευτέραν μου αποστολήν εις εχθροκρατουμένην Ελλάδα μετά του Βρεττανού λοχαγού FREZER, γενομένην κατά τον Ιούλιον 1943, ήλθον εις επαφήν μετά του αντ/ρχου κ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ, αρχηγού της οργανώσεως Χ όστις έκτοτε και μέχρι της αποχωρήσεώς μου κατά Μάρτιον 1944, διά Μέσην Ανατολήν, μοι διέθεσεν ομάδα Αξιωματικών και πολιτών ανηκόντων εις την υπ αυτόν οργάνωσιν, αποτελουμένην από 50 περίπου άτομα, η οποία μοι προσέφερεν πολυτιμοτάτας πληροφορίας περί εχθρού, και σχεδιαγράμματα οχυρωματικών θέσεων τούτου εν Ελλάδι, άτινα απέστειλα εις Συμμαχικόν στρατηγείον Μέσης Ανατολής.''<ref>Ο Γρίβας και η Χ, το χαμένο αρχείο, σελ. 231-235</ref>

 

Είναι αμφίβολο αν η Οργάνωση Χ συνεργαζόταν άμεσα με τον Γερμανικό στρατό. Το 1943, ο Γρίβας είχε εκφράσει την επιθυμία για να συνάψει συμφωνία με την Βέρμαχτ, αλλά όπως σημείωσε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ρ. Χάμπε, στέλεχος του Γερμανικού Β΄ γραφείου και υπασπιστής του στρατιωτικού διοικητή στην Αθήνα, [[Χέλμουτ Φέλμυ]] «οι ηλίθιοι της γερμανικής ηγεσίας τον πληροφόρησαν ότι δεν διαπραγματεύονταν με αρχηγό συμμορίας». Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το 4/1/Β δεν συνεργάζονταν, αλλά παρακολουθούσε τις οργανώσεις (Χ, ΡΑΝ, ΠΕΑΝ, Τρίαινα, ΙΤ, ΕΔ, ΕΤ).<ref>''Ιστορία της Κατοχής'', Δ.Κουκούνας, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 410</ref><ref>Χάγκεν Φλάισερ, ''Στέμμα και σβάστικα, η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944'', Αθήνα 2009, Το Βήμα βιβλιοθήκη, τ. Β, σ. 30</ref> Επίσης έγραφαν συνθήματα σε τοίχους και εξέδιδαν εφημερίδα.