Ρωμαϊκός στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
Την εποχή του [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιουλίου Καίσαρα]], οι στρατιώτες των λεγεώνων ήταν Ρωμαίοι εθελοντές που κατατάσσονταν στο στρατό για είκοσι χρόνια. Υπηρετούσαν επί πληρωμή αλλά ο μισθός τους ήταν ελάχιστος. Ωστόσο συχνά έπαιρναν μερίδιο από τα λάφυρα, καθώς και χρηματικές αμοιβές για την ανδραγαθία τους. Μετά από τα είκοσι χρόνια υπηρεσίας τους στο στρατό οι λεγεωνάριοι αποκτούσαν μία τιμητική θέση στην κοινωνία, έπαιρναν ένα εφάπαξ και ένα κομμάτι γη.
 
Εκτός από τους Ρωμαίους στρατιώτες του ο Καίσαρ χρησιμοποιούσε βοηθητικά σώματα ιππικού που τα σχημάτιζαν σύμμαχοι και υπόδουλοι της Ρώμης. Δεν υπήρχαν Ρωμαίοι στο ιππικό. Το αποτελούσαν συνήθως [[Γαλατία|Γαλάτες]], [[Ισπανία|Ισπανοί]] ή [[Γερμανοί]]. Δουλειά του ιππικού ήταν κυρίως η ανίχνευση του εσάφουςεδάφους, η αιφνιδιαστική επίθεση και η καταδίωξη του εχθρού.
 
Σε κάθε εκστρατεία του ρωμαϊκού στρατού, το ιππικό προπορευόταν και ακολουθούσε το πεζικό. Κάθε στρατιώτης μετέφερε τις προσωπικές αποσκευές του, δηλαδή, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη και το συσσίτιο του, σ' ένα σάκο. Το δέμα τους αυτό ήταν περασμένο σ' ένα κοντάρι που το στήριζαν στον ώμο. Τον βαρύτερο εξοπλισμό τον μετέφεραν τα ζώα.