Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
Ο Φίνος δεν ήθελε να συμμετάσχει στην ταινία ο [[Βασίλης Αυλωνίτης]]: πίστευε ότι είχε πληγεί το προφίλ του επειδή είχε παίξει σε πολλές ταινίες δεύτερης διαλογής. Δεν ήθελε ούτε την προερχόμενη από το [[Εθνικό Θέατρο]] Καρέζη, διότι θεωρούσε ότι είχε στραβισμό, κάτι που θα έβγαινε στην οθόνη.<ref name=":1" /> Την Καρέζη την είχε συστήσει στον Σακελλάριο μια παλιά ηθοποιός, η [[Λευκή Παπαζαφειροπούλου]]. Ο Σακελλάριος, όμως επέμενε και πέρασε τελικά το δικό του. Ο [[Μίμης Φωτόπουλος]] ήταν ο πιο εμπορικός τότε ηθοποιός του κινηματογράφου και ο πρώτος με τον οποίο ο Φίνος υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας.<ref name=":1" /> Ακόμη, ο Φίνος επιθυμούσε διακαώς να παίξει ο Αλεξανδράκης, ο οποίος εμφανίζεται σε ένα μικρό ρόλο, ώστε του έδωσε αμοιβή σαν να ήταν ο πρωταγωνιστής.<ref name=":1" /> Οι τσιγγάνες που χόρευαν με την Σούλη Σαμπάχ ήταν αληθινές τσιγγάνες, επιλογή του Σακελλάριου, που προηγουμένως είχε απορρίψει χορογράφο και πραγματικές χορεύτριες.<ref name=":1" />
 
Έκανε πρεμιέρα στις 12 Δεκεμβρίου του 1955<ref name=":1" /> και κατά τη σεζόν 1955-1956 η ταινία ήρθε δεύτερη σε εισπράξεις (πρώτη ήταν η «[[Στέλλα (ταινία)|Στέλλα]]» με τη [[Μελίνα Μερκούρη]]). Με τέτοια επιτυχία ο Φίνος έπεισε τον Σακελλάριο να γυρίσει δυο χρόνια αργότερα τη συνέχεια της ταινίας με τίτλο «[[Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο|Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο]]». Ήταν το πρώτο σίκουελ στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
 
== Mουσική ==