Εκπαίδευση των Ελλήνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23:
Κατά τον ιστορικό Στήβεν Ράνσιμαν, "''αν και η Υψηλή Πύλη δεν παρενέβη ποτέ στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινουπόλεως, οι επαρχιακοί διοικητές ήταν ελεύθεροι να είναι όσο ήθελαν πιεστικοί και πολλοί απ' αυτούς θεωρούσαν ότι η εκπαίδευση των μειονοτήτων ήταν εξαιρετικά ανεπιθύμητη''". Κατά τον ίδιο, και αν ακόμα η Εκκλησία εύρισκε χρήματα για τη λειτουργία σχολείων "''ήταν εξαιρετικά αμφίβολο αν οι τουρκικές αρχές στις επαρχίες θα επέτρεπαν να λειτουργήσουν ελληνικά σχολεία σε μεγάλη κλίμακα. Επίσημη απαγόρευση δεν υπήρξε ποτέ. Αλλά τα σχολικά κτίρια μπορούσαν να δημευθούν και οι μαθητές ως άτομα να υποβληθούν σε ταλαιπωρίες, έτσι ώστε στο τέλος να μην αξίζει τον κόπο να διατηρούνται τα σχολεία ανοιχτά''".<ref>Στήβεν Ράνσιμαν, "Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία", τ. Β', ελληνική έκδοση, Αθήνα 1979, σ. 412, 420. Αναφέρεται στο Αντ. Αναστασόπουλος, σ. 360.[http://www.antonisanastasopoulos.eu/Publications/Anastasopoulos2010Kastamoni.pdf]</ref>
==Η κατάσταση των σχολείων αμέσως μετά την Άλωση-μαρτυρίες==
|