Γαληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Προσθήκη σχετικά με την Κλεοπάτρα την Ιατρό
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ο Γαληνός ήταν ιατρός από την Πέργαμο με εκτενείς ανατομικές και χειρουργικές γνώσεις. Σύμφωνα με διάφορες μεσαιωνικές αραβικές πηγές μία από τους δασκάλους του ήταν η διάσημη κατά την [[Ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστική εποχή]] [[Κλεοπάτρα η Ιατρός]] που τον δίδαξε ιατρική και γυναικολογία<ref>{{Cite book|title=Egyptology: The Missing Millennium: Ancient Egypt in Medieval Arabic Writings|first=Okasha|last=El Daly|publisher=Routledge|isbn=1315429756|year=2016|location=|page=}}</ref>. Ο Γαληνός ταξίδεψε και δίδαξε σε όλη τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], ώσπου εγκαταστάθηκε στη Ρώμη κι έγινε ο ιδιωτικός ιατρός του [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρηλίου]]. Ο Γαληνός συστηματοποίησε μία εκλογικευμένη ιατρική πρακτική που πατούσε στην κληρονομιά του Ιπποκράτη, έδινε έμφαση στη [[φλεβοτομή]] ως καθολική θεραπευτική μέθοδο και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη Μεσόγειο, υποσκελίζοντας κάθε άλλο ιατρικό σύστημα. Με τις νεκροψίες του σε ζώα βρήκε ότι οι [[φλέβα|φλέβες]] και οι [[αρτηρία|αρτηρίες]] μεταφέρουν αίμα και όχι αέρα όπως πιστευόταν ([[Ερασίστρατος]], [[Ηρόφιλος]]) ως τότε, με αποτέλεσμα το σύστημα του να δίνει στο αίμα σπουδαιότερο ρόλο σε σχέση με τους άλλους σωματικούς χυμούς. Ίσως η σπουδαιότερη συμβολή του όμως είναι ότι, από κοινού με τον [[Πλίνιος ο πρεσβύτερος|Πλίνιο τον πρεσβύτερο]] και τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Κλαύδιο Πτολεμαίο]], συγκέντρωσαν, συστηματοποίησαν και κωδικοποίησαν σε κοινή γλώσσα, και βεβαίως ο καθένας τους στους τομείς της ειδίκευσης του, τη συσσωρευμένη φιλοσοφική γνώση του μεσογειακού κόσμου των προηγούμενων επτά αιώνων.
 
Συνέβαλλε σημαντικά στην ανάπτυξη της οδοντιατρικής επιστήμης. Είναι ο πρώτος ο οποίος αναγνωρίζει ότι ο άνθρωπος διαθέτει 32 δόντια. Διέκρινε τα δόντια σε τομείς, κυνόδοντες και γομφίους. Ανακάλυψε τη νεύρωση των δοντιών, αλλά και μιας μεθόδου εισαγωγής φαρμάκων στον πολφό του δοντιού που άλγει με τη βοήθεια "«τρυπάνου"». Στα φαρμακολογικά έργα ''Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων'' και ''Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους'' καταγράφονται οι φαρμακευτικές θεραπείες για την αντιμετώπιση των οδοντικών και στοματικών παθήσεων. Επίσης χάρη στον Γαληνό είμαστε σε θέση να σκιαγραφήσουμε τις φαρμακευτικές αγωγές αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης των στοματικών και οδοντικών νόσων από την εποχή του Ιπποκράτη μέχρι και τα τέλη του 2<sup>ου</sup> αι. μ.Χ. αφού διασώζει αποσπάσματα 22 ιατρών οι οποίοι ασχολήθηκαν με οδοντιατρικά ζητήματα<ref>{{Cite book|title=Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο Κόσμο|last=Κουτρούμπας|first=Δημήτριος|publisher=Ε.Κ.Π.Α.|year=2016|isbn=978-960-93-8402-5|location=Αθήνα|page=205 - 238}}</ref>.
 
==Ιδιαίτερες αναφορές==
Επεκτείνοντας του έργου του [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]] ακολούθησε την αρχή, ότι ένα πείραμα δεν αξίζει τίποτα, εφόσον η εκτέλεσή του δε στηρίζεται σε κάποια θεμελιωμένη συλλογιστική. Οι τέσσερις χυμοί του Ιπποκράτη αντιστοιχούν-όπως υποστήριζε- σε 4 χαρακτηριστικούς ανθρώπινους τύπους: στον αιματώδη τύπο (το αίμα), στον φλεγματικό τύπο (το φλέγμα), στον χολερικό τύπο (η κίτρινη χολή) και στον μελαγχολικό τύπο (η μαύρη χολή) που, κατά την άποψή του, προδιαθέτει στην ανάπτυξη καρκίνου «και μάλισθ΄ο καρκίνος υπό μελαγχολικού γίνεται χυμού» ή «όσα μέν γάρ υπό μελαγχολικού σκιρρούται (σκληραίνει, στοκάρει) χυλού καρκινώδη τε πάντα έστιν».<ref>C.
Οι τέσσερις χυμοί του Ιπποκράτη αντιστοιχούν-όπως υποστήριζε- σε 4 χαρακτηριστικούς ανθρώπινους τύπους: στον αιματώδη τύπο (το αίμα), στον φλεγματικό τύπο (το φλέγμα), στον χολερικό τύπο (η κίτρινη χολή) και στον μελαγχολικό τύπο (η μαύρη χολή)που, κατά την άποψή του,προδιαθέτει στην
ανάπτυξη καρκίνου «και μάλισθ΄ο
καρκίνος υπό μελαγχολικού γίνεται
χυμού» ή «όσα μέν γάρ υπό
μελαγχολικού σκιρρούται
(σκληραίνει, στοκάρει) χυλού
καρκινώδη τε πάντα έστιν.<ref>C.
Singer, Galen on Anatomical
Prosedures (Λονδίνο 1956)</ref>
Γραμμή 23 ⟶ 16 :
family: Palatino
Linotype;"> ''
" «Ειδικότερα ισχυρίστηκε ότι το πνεύμα διακρίνεται σε «ψυχικό» με έδρα τον εγκέφαλο, σε «ζωτικό» με έδρα την καρδιά και σε «φυσικό» με έδρα το ήπαρ. Γνώριζε την άδηλη αναπνοή που οι αναπνευστικές κινήσεις γίνονται με τη βοήθεια των θωρακικών και μεσοπλεύριων μυών και του διαφράγματος και μεταξύ πολλών άλλων ([[άδηληάσθμα]], [[αφωνία]], [[πνευμονία]], [[πλευρίτιδα]]) χαρακτήρισε την [[πνευμονική φυματίωση]] σαν μια νόσο μεταδοτική για τη θεραπεία της οποίας συνιστούσε διαιτητική αγωγή και αλλαγή κλίματος.<ref>
αναπνοή]] που οι αναπνευστικές
κινήσεις γίνονται με τη βοήθεια
των θωρακικών και μεσοπλεύριων
μυών και του διαφράγματος και
μεταξύ πολλών άλλων ([[άσθμα]], [[αφωνία]], [[πνευμονία]],
[[πλευρίτιδα]]) χαρακτήρισε την
[[πνευμονική φυματίωση]] σαν μια
νόσο μεταδοτική για τη θεραπεία
της οποίας συνιστούσε διαιτητική
αγωγή και αλλαγή κλίματος <ref>
W.L.H. Duckworth, Galen on
Anatomical Procedures (Καίμπριτζ
1962)</ref>» ".
 
</div>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γαληνός"