Μαγνητική τομογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 132:
 
== Σκιαγραφικές ουσίες στην μαγνητική τομογραφία ==
Πρόκειται για ουσίες που χρησιμοποιούνται, όπως και στις άλλες απεικονιστικές μεθόδους για ενίσχυση της αντίθεσης μεταξύ δυο ιστών. Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στο μαγνητικό συντονισμό διαφέρουν τελείως από αυτές των ακτίνων ''Χ''. Μια βασική διαφορά είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η ενίσχυση της αντίθεσης. Στις ακτίνες ''Χ'' χρησιμοποιούνται υλικά μεγάλου ατομικού αριθμού που απορροφούν την ακτινοβολία. Στο μαγνητικό συντονισμό η ενίσχυση της αντίθεσης βασίζεται στη μεταβολή των χρόνων μαγνητικής αποκατάστασης.
Πρόκειται για ουσίες που χρησιμοποιούνται, όπως και στις άλλες απεικονιστικές
 
μεθόδους για ενίσχυση της αντίθεσης μεταξύ δυο ιστών. Οι ουσίες που
Οι χρησιμοποιούμενες ουσίες είναι κυρίως παραμαγνητικά ιόντα, παραμαγνητικά σύμπλοκα και μοριακό οξυγόνο. Πρόκειται για μόρια ή ιόντα που διαθέτουν ένα ασύζευτο (μονήρες) ηλεκτρόνιο. Το ηλεκτρόνιο αυτό έχει μεγάλη μαγνητική ροπή. Όταν μια παραμαγνητική ουσία βρεθεί μέσα σε μαγνητικό πεδίο ''(Β0)'' οι μαγνητικές ροπές προσανατολίζονται παράλληλα με τις δυναμικές γραμμές του πεδίου. Το αποτέλεσμα είναι η μεταβολή της έντασης του τοπικού πεδίου με αντίστοιχες μεταβολές στους χρόνους μαγνητικής αποκατάστασης των γειτονικών ιστών (που παρουσιάζουν διαγνωστικό ενδιαφέρον). Αυτό που ενδιαφέρει, ως προς την ενίσχυση της αντίθεσης είναι η ελάττωση του χρόνου μαγνητικής αποκατάστασης. Η ελάττωση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του σήματος που προέρχεται από τον εξεταζόμενο ιστό. Η ελάττωση του χρόνου μαγνητικής αποκατάστασης είναι ανάλογη της συγκέντρωσης της παραμαγνητικής ουσίας και του τετραγώνου της μαγνητικής ροπής. Η χορήγηση των σκιαγραφικών ουσιών μπορεί να γίνει με ενδοαγγειακή έγχυση, από το στόμα ή και με εισπνοή.
χρησιμοποιούνται στο μαγνητικό συντονισμό διαφέρουν τελείως από αυτές των
 
ακτίνων ''Χ''. Μια βασική διαφορά είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η
Ως σκιαγραφικά ενδοαγγειακής έγχυσης έχουν προταθεί τα ιόντα Γαδολινίου ''(Gd3+)'', Χρωμίου ''(Cr3+)'' και Μαγγανίου ''(Mn2+)'' συνδεδεμένα με χημικά σύμπλοκα όπως ''EDTA'' και ''DTPA'', καθώς επίσης και ελεύθερες σταθερές ρίζες μονοξειδίου του Αζώτου ''(Nitroxide stable free radicals- NSFR)'' και κυρίως τα παράγωγα πιπεριδίνη και πυρρολιδίνη.
ενίσχυση της αντίθεσης. Στις ακτίνες ''Χ'' χρησιμοποιούνται υλικά μεγάλου ατομικού
 
αριθμού που απορροφούν την ακτινοβολία. Στο μαγνητικό συντονισμό η ενίσχυση
Ως ουσίες χορηγούμενες από το στόμα έχουν προταθεί: διαλυτά μεταλλικά ιόντα όπως ''(ferric ammonium citrate)'', διαλυτά μεταλλικά σύμβολα ιόντων όπως ''Cr-EDTA'' και αδιάλυτες ουσίες όπως ''(gadolinium oxalate)''. Tέλος για χορήγηση με εισπνοή έχει προταθεί το μοριακό οξυγόνο το οποίο διαθέτει δυο ασύζευκτα ηλεκτρόνια (με παράλληλα σπίν) και συνεπώς είναι παραμαγνητικό.
της αντίθεσης βασίζεται στη μεταβολή των χρόνων μαγνητικής αποκατάστασης.
 
Οι χρησιμοποιούμενες ουσίες είναι κυρίως παραμαγνητικά ιόντα, παραμαγνητικά
Εκτός από τις σκιαγραφικές ουσίες που επηρεάζουν τους χρονικούς ''Τ1, Τ2'' έχουν προταθεί και ουσίες που επηρεάζουν την πυκνότητα πρωτονίων χωρίς όμως σημαντικές εφαρμογές μέχρι στιγμής.
σύμπλοκα και μοριακό οξυγόνο. Πρόκειται για μόρια ή ιόντα
που διαθέτουν ένα ασύζευτο (μονήρες) ηλεκτρόνιο. Το ηλεκτρόνιο αυτό έχει μεγάλη
μαγνητική ροπή. Όταν μια παραμαγνητική ουσία βρεθεί μέσα σε μαγνητικό πεδίο ''(Β0)''
οι μαγνητικές ροπές προσανατολίζονται παράλληλα με τις δυναμικές γραμμές του
πεδίου. Το αποτέλεσμα είναι η μεταβολή της έντασης του τοπικού πεδίου με
αντίστοιχες μεταβολές στους χρόνους μαγνητικής αποκατάστασης των γειτονικών ιστών (που
παρουσιάζουν διαγνωστικό ενδιαφέρον). Αυτό που ενδιαφέρει, ως προς την
ενίσχυση της αντίθεσης είναι η ελάττωση του χρόνου μαγνητικής αποκατάστασης. Η ελάττωση αυτή έχει ως
αποτέλεσμα την ενίσχυση του σήματος που προέρχεται από τον εξεταζόμενο ιστό. Η
ελάττωση του χρόνου μαγνητικής αποκατάστασης είναι ανάλογη της συγκέντρωσης της παραμαγνητικής
ουσίας και του τετραγώνου της μαγνητικής ροπής.
Η χορήγηση των σκιαγραφικών ουσιών μπορεί να γίνει με ενδοαγγειακή έγχυση,
από το στόμα ή και με εισπνοή.
Ως σκιαγραφικά ενδοαγγειακής έγχυσης έχουν προταθεί τα ιόντα Γαδολινίου
''(Gd3+)'', Χρωμίου ''(Cr3+)'' και Μαγγανίου ''(Mn2+)'' συνδεδεμένα με χημικά σύμπλοκα
όπως ''EDTA'' και ''DTPA'', καθώς επίσης και ελεύθερες σταθερές ρίζες μονοξειδίου
του Αζώτου ''(Nitroxide stable free radicals- NSFR)'' και κυρίως τα παράγωγα
πιπεριδίνη και πυρρολιδίνη.
Ως ουσίες χορηγούμενες από το στόμα έχουν προταθεί: διαλυτά μεταλλικά ιόντα
όπως ''(ferric ammonium citrate)'', διαλυτά μεταλλικά σύμβολα ιόντων όπως ''Cr-EDTA''
και αδιάλυτες ουσίες όπως ''(gadolinium oxalate)''.
Tέλος για χορήγηση με εισπνοή έχει προταθεί το μοριακό οξυγόνο το οποίο
διαθέτει δυο ασύζευκτα ηλεκτρόνια (με παράλληλα σπίν) και συνεπώς είναι
παραμαγνητικό.
Εκτός από τις σκιαγραφικές ουσίες που επηρεάζουν τους χρονικούς ''Τ1, Τ2'' έχουν
προταθεί και ουσίες που επηρεάζουν την πυκνότητα πρωτονίων χωρίς όμως
σημαντικές εφαρμογές μέχρι στιγμής.
 
== Βιολογικές επιπτώσεις ==