Μανουήλ Καντακουζηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την παραίτηση του πατέρα του ([[1354]]), ο [[Ιωάννης Ε']] προσπάθησε να τον απομακρύνει διορίζοντας τους Μιχαήλ και Ανδρέα Άσαν ως κυβερνήτες, επιχειρώντας να επαναφέρει το παλιό σύστημα διακυβέρνησης. Ο Μανουήλ όμως κατάφερε να τους αποκρούσει με επιτυχία και να αναγκάσει τον Ιωάννη να τον αναγνωρίσει ως νόμιμο κυβερνήτη του Μυστρά. Έκτοτε όλα τα μέλη της οικογένειας των [[Καντακουζηνοί|Καντακουζηνών]] κατέφυγαν εκεί. Σταδιακά τα επόμενα χρόνια θα επικεντρωθεί στην ισχυροποίηση της θέσης του, θα επιδιώξει συνεργασία με τους Φράγκους ηγεμόνες της νοτίου Ελλάδας για την απόκρουση των πειρατικών επιδρομών των Τούρκων ([[1360]]) και θα αναγνωριστεί ως ένας από τους κυριότερους παράγοντες της περιοχής. Μάλιστα θα καταφέρει να αναπτύξει καλές σχέσεις με το [[πριγκιπάτο της Αχαΐας]]. Επίσης θα ευνοήσει την εγκατάσταση [[Αλβανοί|αλβανικών φύλων]] στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] και θα τους τοποθετήσει σε διάφορα μέρη ως αγρότες-στρατιώτες, ενισχύοντας την πληθυσμιακή του βάση, σε μια εποχή που οι περισσότερες βυζαντινές επαρχίες ερημώνονταν πληθυσμιακά. Επίσης φρόντισε για να αναδείξει την πρωτεύουσά του με την ανέγερση πολλών κτιρίων, όπως νέο [[Παλάτι του Μυστρά|παλάτι]] και τον περικαλλή ναό της [[Αγία Σοφία Μυστρά|Αγία Σοφίας Μυστρά]], και με την πρόσκληση καλλιτεχνών και λογίων, θέτοντας τις βάσεις για την πνευματική ανάπτυξη που γνώρισε η περιοχή κατά τον 15ο αιώνα.<br />

Όταν πέθανε το [[1380]] άφησε ένα ισχυρό κράτος που θα αποτελέσει το τελευταίο καταφύγιο του Βυζαντίου, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα το ασταθές μόρφωμα που βρήκε 30 χρόνια πριν. Το διαδέχτηκε ο αδελφός του [[Ματθαίος Καντακουζηνός|Ματθαίος]] ([[1380]]-[[1383]]).

 

[[Κατηγορία:Καντακουζηνοί]]