Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 36:
Όσοι δεν πρόλαβαν να οχυρωθούν στο Μεσολόγγι επιβιβάστηκαν στο μικρό νησί της [[Κάλαμος Λευκάδας|Καλάμου]] που τότε τελούσε υπό αγγλικήν κυριαρχία, αλλά ο αρμοστής [[Τόμας Μαίτλαντ]] τους θεώρησε ανεπιθύμητους επαναστάτες και τους κατεδίωξε με αποτέλεσμα να περιφέρονται πλέον στους καλαμώνεις του [[Αμβρακικός κόλπος|Αμβρακικού κόλπου]] και του [[Αχελώος|Αχελώου]] επιδιδόμενοι σε κλεφτοπόλεμο.<ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], ό.π. σ. 291</ref> Μετά τη λύση της πολιορκίας αυτοί οι συμφοριασμένοι και όχι απελπισμένοι, προξενούν σημαντικές ζημίες στις εφοδιοπομπές των Τούρκων. Το πόσοι επέζησαν απ΄αυτούς μετά την [[Έξοδος του Μεσολογγίου]] (Απρ. 1826) δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
==Τα «καπάκια»==
Ο Ομέρ Βρυώνης αποφασισμένος εξαρχής να μην καταστρέψει το Μεσολόγγι που θα το χρησίμευε ως ορμητήριο για τις περαιτέρω επιχειρήσεις του στην Πελοπόννησο εύκολα μεταπείσθηκε από τον [[Γεώργιος Βαρνακιώτης|Βαρνακιώτη]]<ref>Κωστής Παπαγιώργης, Τα καπάκια, εκδόσεις Καστανιώτης, 2003 ISBN 960-03-3470-6</ref>, που σύμφωνα με τον [[Νικόλαος Σπηλιάδης|Σπηλιάδη]] «τον κατέπεισε να προτιμήσει την δια συνθηκών παράδοσιν του Μεσολογγίου παρά την δια αιματοχυσίας καταστροφήν»<ref>[[Νικόλαος Σπηλιάδης]] Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνική Ιστορίαν, 1851</ref>. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ο πασάς [[Άγο Βάσιαρι]], παλαιός γνώριμος του Μάρκου Μπότσαρη. Έτσι Ο Μπότσαρης βγήκε από την πόλη σε απόσταση «βολής πιστόλας» και συναντήθηκε με τον Άγο Βάσιαρι που του υποσχέθηκε αμνηστία και πολλά άλλα ευεργετήματα. Ο Μπότσαρης θέλοντας να κερδίσει χρόνο επιχειρηματολογεί ότι χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να πείσει τους φράγκους του Μαυροκορδάτου.<ref>ΙΕΕ «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821», τόμ. ΙΒ σ. 274</ref>
Έτσι κερδίζεται χρόνος ανακωχής 8 ημερών οπότε καταφθάνουν 7 υδροσπετσιώτικα πλοιάρια και διασπούν τον κλοιό στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου των τριών τουρκικών πλοίων που καταδιωκόμενα το ένα με ζημίες κατεθύνθηκε στην Ιθάκη και τα άλλα δυο στη Ναύπακτο. Έτσι επιβιβάζονται 1.300 περίπου αγωνιστές<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 274.</ref> από την Πελοπόννησο και εκφορτώνονται τρόφιμα και πολεμοφόδια. Μετά από αυτό ο Μπότσαρης διαμηνύει στους Τούρκους «αν θέλετε τον τόπο μας ελάτε να τον πάρετε».<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 274.</ref>
 
1.941

επεξεργασίες