Ύπατος (Αρχαία Ρώμη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|αυτοκρατορική]] και [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινή εποχή]] οι περισσότερες εξουσίες του θεσμού αφαιρέθηκαν (ιδιαίτερα όσες είχαν να κάνουν με το στρατό) και πέρασαν στην αρμοδιότητα του αυτοκράτορα. Το αξίωμα εξακολούθησε να υφίσταται με υψηλό ηθικό κύρος αλλά μειωμένη πολιτική - στρατιωτική ισχύ.

 

Σύμφωνα με την παράδοση, μετά την εκδίωξη του τελευταίου [[Ετρούσκοι|Ετρούσκου]] [[Ρωμαϊκό Βασίλειο|βασιλιά της Ρώμης]] ([[509 π.Χ.]]) και την εγκαθίδρυση της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαϊκής Δημοκρατίας]], οι [[Ρωμαίοι]] αντικατέστησαν το βασιλιά με δύο εκλεγμένους [[Άνδρας|άνδρες]], τους πραίτορες (praetor: ηγέτης, στρατηγός). Το [[305 π.Χ.]] οι πραίτορες μετονομάσθηκαν σε υπάτους - ο τίτλος του πραίτορα παρέμεινε σε χρήση, αλλά με εντελώς διαφορετικές αρμοδιότητες και περιεχόμενο (βλ.λ. [[πραίτορας]]).