Ροβέρτος του Τάραντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν ο τρίτος γιος του [[Φίλιππος Α΄ του Τάραντος|Φιλίππου Α΄]] πρίγκιπα του Τάραντα και της [[Αικατερίνη Β΄ του Βαλουά|Αικατερίνης Β΄ του Βαλουά]] τιτουλάριας Λατίνας Αυτοκράτειρας της Κωνσταντινούπολης. Μετά τοτον θάνατο του πατέρα του αναδείχθηκε νόμιμος κληρονόμος του πριγκιπάτου της Αχαΐας, λόγω όμως αντιρρήσεων εκ μέρους του θείου του [[Ιωάννης της Γραβίνας|Ιωάννη]] κόμη της Γραβίνας, προέκυψε διαφορά για τα κληρονομικά δικαιώματα, η οποία λύθηκε το 1336 με τη μεσολάβηση του πλούσιου Φλωρεντινού Νικολάου Ατζαϊόλι, επιτρόπου των παιδιών του Φιλίππου Α΄. Σύμφωνα με το συμβιβασμό που ακολούθησε, ο Ιωάννης έλαβε τις κτήσεις του Οίκου του στην Ήπειρο, παραχωρώντας στο Ροβέρτο τα δικαιώματα τού [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|πριγκιπάτου της Αχαΐας]] και της παλατινής κομητείας (δουκάτου) της Κεφαλληνίας & Ζακύνθου. Από τότε ο Ροβέρτος ετιτλοφορείτο «Κύρης Ροβέρτος, χάριτι Θεού Αχαΐας και Τάραντος πρίγκιψ και Κεφαλληνίας & Ζακύνθου κόμης παλατινός». Λόγω του νεαρού της ηλικίας του, την εξουσία ασκούσε η μητέρα του Αικατερίνη Β΄, μέχρι που αυτή απεβίωσε το 1346.

Για την απελευθέρωσή τους επενέβη η σύζυγος του Ροβέρτου, η οποία μετέβη στην Φλωρεντία και με την μεσιτεία του [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|πάπα Κλήμη Ζ΄]] και των μεγιστάνων του Βενεβέντου, αδελφών Πέτρου, Λουδοβίκου και [[Λεονάρδος Α΄ Τόκκος|Λεονάρδου των Τόκκων]], κατόρθωσε- -ύστερα από τετράχρονη προσπάθεια- να ελευθερώσει τους δύο αδελφούς.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας των δύο αδελφών, στα νησιά του Ιονίου επικρατούσε αναρχία και γινότααν συνεχείς εχθρικές εισβολές. Με την επάνοδό του ο Ροβέρτος επανέφερε την τάξη και, αφού συμμάχησε με τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα τηςστην ΚωνσταντινούποληςΚωνσταντινούπολη, καθάρισε το Ιόνιο από τους πειρατές το 1356, συνοδευόμενος πάντοτε από τον Λεονάρδο Τόκκο. Στην συνέχεια επέστρεψε στην Νάπολη, όπου έδωσε σύζυγο στον Λεονάρδο την αδελφή του Φραγκίσκα ως αμοιβή για τις υπηρεσίες του στην διάρκεια της αιχμαλωσίας και του παραχώρησε την παλατινή κομητεία (δουκάτο) της Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Ιθάκης & Εχινάδων το 1357. Από τότε αρχίζει η εποχή της δυναστείας των Τόκκων.