Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Σκοπός και οργάνωση ==

Σκοπός του ΙΔΕΑ ήταν η πλήρης διάλυση του [[κομμουνισμός|κομμουνιστικού]] κινήματος και η εγκαθίδρυση και αναπαραγωγή του στρατιωτικού μηχανισμού στην οργάνωση του αστικού μεταπολεμικού κράτους στην Ελλάδα ή, σύμφωνα με την ορολογία απόρρητου εσωτερικού εγγράφου του ίδιου του ΙΔΕΑ, η «δικτατορία του ΙΔΕΑ»<ref name=auto1>''Σπ. Λιναρδάτος'', Από τον Εμφύλιο στη Χούντα, τ. Α', σελ. 235.</ref>. Η αντίληψη και ουσιαστική θέση του ΙΔΕΑ ήταν η ταύτιση του στρατού με το έθνος και η πλήρης ανεξαρτησία του από την πολιτική εξουσία. Ουσιαστικός θεσμός έκφρασης των εθνικών συμφερόντων θα ήταν ο ίδιος ο ΙΔΕΑ, ενώ πουθενά στις θέσεις του ΙΔΕΑ δεν αναφέρεται η μοναρχία. Ήταν οργανωμένος κατά το τριαδικό σύστημα που περιλάμβανε την ''α)μύηση, β)το Ιδρυτικό ,γ) και το δογματικό μέρος που περιλάμβανε τον σκοπό της οργάνωσης. Ο ΙΔΕΑ ήταν οργανωμένος κατά το φασιστικό πρότυπο και τα όργανά του ονομάζονταν «δέσμες». Η οργάνωση δεν είχε αρχηγό και την διοίκηση ασκούσε μια επταμελής ''Δέσμη''. Αργότερα όμως η διοίκηση πέρασε στα χέρια του [[Σόλων Γκίκας | Σόλων Γκίκα]], για να αποκατασταθεί και πάλι στην συνέχεια από την ''Δέσμη''<ref>Καραγιάννης, το δράμα της Ελλάδος, σελ 206-208</ref>

Το 1951 ήρθε στην δημοσιότητα ένα έγγραφο το οποίο φέρεται να κατέθεσε στην Διοικούσα Επιτροπή ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Γωγούσης, βάση του οποίου θα συγκροτούνταν μια ειδική υπηρεσία η οποία θα δολοφονούσε οποιοδήποτε θα έβλαπτε τον αγώνα και πρόδιδε την πατρίδα.<ref>Θάνος Βερέμης, Ο στρατός στην ελληνική πολιτική, Κούριερ εκδοτική, σελ.242</ref>

Από το 1947 είχαν αρχίσει απροκάλυπτες παρεμβάσεις του ΙΔΕΑ στην πολιτική ζωή με επισκέψεις σε πολιτικούς και υπαγόρευση των θέσεών της οργάνωσης.<ref name=auto1 />.