Αντίγονος ο Μονόφθαλμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

καμία σύνοψη επεξεργασίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 61:
Ο Αντίγονος είχε σπινθηροβόλο πνεύμα, με το οποίο μαστίγωνε τους πάντες αλλά και τον εαυτό του τον ίδιο. Ανεχόταν τις αντιλογίες, αλίμονο όμως σ’ όποιον έκανε την απερισκεψία ν’ αναφερθεί στο τυφλό του μάτι.<ref>[[Πλούταρχος]], ''Περί παίδων αγωγής'', 11c.</ref> Χαρακτηριστικά της ζωηρότητας του πνεύματός του είναι τα όσα αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς:
 
Όταν ο [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος]] πρόβαλε τις αντιρρήσεις του για το γάμο του με την κόρη του Αντίπατρου Φίλα, με την οποία είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας, ο Αντίγονος τον έπεισε ψιθυρίζοντάς του στο αυτί παραφρασμένη μια ρήση του Ευριπίδη (Φοίνισσαι, στ. 396): ''«Όπου το κέρδος, παρά φύσιν γαμητέον»'' (αντί «δουλευτέον»).<ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', XIV, 2-3</ref>
 
Σ’ ένα αυλοκόλακα ποιητή που τον αποκαλούσε γιο του Ήλιου και θεό είπε: ''«Δεν το πιστεύει αυτό ο δούλος που μου φέρνει το δοχείο νυκτός»''.<ref>[[Πλούταρχος]], ''Ηθικά, Στρατηγών και Βασιλέων αποφθέγματα'', 182, 7.</ref>
 
Ένας σοφιστής του έδωσε κάποτε ένα σύγγραμμά του. Περί δικαιοσύνης, διάβασε ο Αντίγονος τον τίτλο και εξανέστη. ''«Δεν είσαι στα καλά σου ! Βλέπεις που χτυπάω ξένες πόλεις και μου μιλάς για δικαιοσύνη;»''
 
Ένας κυνικός φιλόσοφος του ζήτησε μία δραχμή. Ο Αντίγονος απόρησε: ''«Μα δεν ταιριάζει σ’ ένα βασιλιά να τη δώσει». –«Τότε δος μου ένα τάλαντο»'' προσπάθησε να επωφεληθεί ο άλλος. –''«Αλλά δεν ταιριάζει σ’ ένα κυνικό να το πάρει»''.<ref>''[[Πλούταρχος]], Ηθικά, Στρατηγών και Βασιλέων αποφθέγματα'', 182, 15.</ref>
 
Οι ασωτίες του Δημητρίου ήταν προσφιλής στόχος της ειρωνείας του Αντίγονου:
Όταν κάποτε γύρισε από μακριά ο Δημήτριος, αγκάλιασε θερμά και καταφιλούσε τον πατέρα του, ο οποίος του είπε γελώντας: ''«Την [[Λάμια (εταίρα)|Λάμια]], γιε μου, νομίζεις ότι φιλάς;»'' <ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', XIΧ, 4.</ref>
–Μιαν άλλη φορά, ο Δημήτριος, ύστερα από πολυήμερη απουσία λόγω οινοποσίας, δικαιολογήθηκε στον πατέρα του ότι τον χτύπησε ρεύμα. ''«Το έμαθα»'' είπε ο Αντίγονος. ''«Αλλά ήταν άραγε Θασίτικο ή Χιώτικο;»''<ref>Πλούταρχος, ''Δημήτριος'', XIΧ, 5.</ref>
 
–Και κάποτε που έμαθε ότι ο Δημήτριος ήταν πάλι «άρρωστος», πήγε να τον δει αλλά συνάντησε στην πόρτα κάποια από τις αναρίθμητες ερωμένες του γιου του. Εντούτοις μπήκε μέσα, κάθησε δίπλα του και του έπιασε το χέρι για να δει πως είναι. Όταν ο Δημήτριος είπε απολογητικά πως ο πυρετός έφυγε πια, ο Αντίγονος απάντησε: ''«Το ξέρω, γιε μου, τον συνάντησα στην πόρτα»''.<ref>[[Πλούταρχος]], ''Δημήτριος'', XIΧ, 6.</ref>
 
== Χρονολόγιο ==
Γραμμή 126:
|-
! 316 π.Χ.
| Ο Αντίγονος καταδιώκει τον Ευμένη στη [[Μάχη της Γαβιηνής|Γαβιηνή]]. Ο Αντίγονος νικά οριστικά τον Εύμενη και εκτελεί τον [[Πείθων (σατράπης)|Πείθονα]], τον σατράπη της [[Βαβυλωνία]]ς. Ο [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκος]] διαφεύγει προς τον Πτολεμαίο.
|-
! 314 π.Χ.